Κλείδωσε ο Ζιντάν στην Παρί Σεν Ζερμέν – Πολλές βεντέτες στο ίδιο μαγαζί!

Η ανακοίνωση πρόκειται να γίνει στα τέλη Ιουνίου. Ο λόγος είναι ότι τυπικά ακόμα παραμένει στην Παρί ο Μάουρο Ποκετίνο.

Η Παρί Σεν Ζερμέν ήρθε σε συμφωνία με τον Ζινεντίν Ζιντάν, όπως αναφέρει η Mundo Deportivo. Ο Γάλλος τεχνικός θα υπογράψει συμβόλαιο τριετούς διάρκειας και θα αμείβεται με 25 εκατ. ευρώ ετησίως. Η ανακοίνωση πρόκειται να γίνει στα τέλη Ιουνίου. Ο λόγος είναι ότι τυπικά ακόμα παραμένει στην Παρί ο Μάουρο Ποκετίνο.

Δύο φορές συναντήθηκαν οι δύο πλευρές, με την πρώτη στον τελικό του Champions League και η δεύτερη έγινε την Τρίτη (7/6) στο Κατάρ.

Ζιντάν και Εμπαπέ στον ίδιο αχυρώνα;

Τα ρεπορτάζ στη Γαλλία είχαν  σίγουρη την υπογραφή του για τον πάγκο της ομάδας. Και το βάσιζαν στο γεγονός ότι, πλέον, δεν υπάρχει στην εξίσωση ο Λεονάρντο, αλλά ο  Λουίς Κάμπος. Ο Πορτογάλος είναι ένας τεχνικός διευθυντής που οι επιτυχίες του κινούνται στα όρια του μύθου. Είναι ο άνθρωπος που οι “παρακατιανές” ομάδες του, Μονακό και Λιλ “έκλεψαν¨ δύο φορές τον τίτλο από την 4-5 φορές πιο ακριβή Παρί.

Με τις δύο ομάδες ο Κάμπος έκανε μεγάλο όνομα. Τα κέρδη που τους έφερε από αγορές-πωλήσεις φτάνουν, συνδυαστικά το μισό δισ. ευρώ. Είναι στο επίπεδο ενός Μόντσι (Σεβίλλη), ενός Τζουζέπε Μαρότα (Σαμπντόρια, Γιούβε, Ίντερ) ή ενός Τσίκι Μπεγκιριστάιν (Μπαρτσελόνα, Μάντσεστστερ Σίτι). Η Παρί, ωστόσο, δεν έχει τέτοιου είδους ανάγκες. Να αγοράσει φτηνά και να πουλήσει ακριβά. Αδιαφορεί πλήρως για κάτι τέτοιο. Το μόνο που θέλει είναι να γνωρίσει την ευρωπαϊκή καταξίωση.

Ο Κάμπος μπορεί, χωρίς αμφιβολία, να συνεισφέρει σ’ αυτό. Αρκεί να γνωρίζει το αγωνιστικό πλάνο του προπονητή, φυσικά. Και εδώ αρχίζει το πρόβλημα. Και το πρόβλημα είναι ότι ο Πορτογάλος πηγαίνει στην Παρί όχι ως επιτυχημένος αθλητικός διευθυντής, τόσο, όσο ως… ποδοσφαιρικός “πατέρας” του Κιλιάν Εμπαπέ. Είναι ο άνθρωπος που τον ανακάλυψε το 2016 στη Μονακό και τον έφτασε ψηλά. Και, καταλαβαίνετε, λοιπόν, που πάει το πράγμα.

Ο Εμπαπέ πίσω απ’ τον Κάμπος, αυτός και πίσω απ’ τον Ζιντάν

Ο Εμπαπέ είναι το πρόσωπο-κλειδί πίσω από την άφιξη του Πορτογάλου στην ομάδα. Η πρώτη απόδειξη ότι, ναι: οι Άραβες έχουν όντως κάνει την πιο μεγάλη “πατάτα” που μπορεί να κάνει μια διοίκηση. Έχουν δώσει τα κλειδιά του μαγαζιού σ’ έναν παίκτη τους! Εάν λοιπόν, τώρα, βουίζει ο τόπος ότι οι πρωταθλητές παίρνουν τον Ζινεντίν Ζιντάν για τον πάγκο, ο ίδιος ο “Ζιζού” δεν είναι κάνα παιδάκι πλέον, στα 50 του (τα κλείνει σε λίγες μέρες, στις 23 Ιουνίου) για να μην καταλαβαίνει τι τρέχει.

Ο Ζιντάν έχει πλήρη επίγνωση της κατάστασης. Ξέρει ότι πηγαίνει επειδή το έχει ζητήσει ο Εμπαπέ! Κι αυτό σημαίνει εξ αρχής ότι α μπαίνει σε αποδυτήρια που δε θα κουμαντάρει ακριβώς όπως θέλει ο ίδιος. Σε αποδυτήρια όπου ένας παίκτης -εξαιρετικός αναμφίβολα, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα- μπορεί στα κρυφά να του κλείσει το μάτι με νόημα του τύπου “εγώ σε έφερα εδώ και να το θυμάσαι αυτό..”

Τώρα, κάτι τέτοιο είναι απαράδεκτο για οποιονδήποτε προπονητή. Αλλά ειδικά για τον Ζιντάν είναι… απ’ τ’ άγραφα! Ο Γάλλος δεν έκανε προπονητικό όνομα επειδή είναι, π.χ. ένας σπουδαίος τακτικιστής, όπως ο Πεπ Γκουαρδιόλα, για παράδειγμα. Ούτε επειδή επανεφηύρε το παιχνίδι, όπως ένας Ρίνους Μίχελς. Έκανε όνομα επειδή, όπως και στο χορτάρι, ως παίκτης, είναι μια πολύ μεγάλη -και έντονη- ποδοσφαιρική προσωπικότητα!

Μια ομάδα-πασαρέλα στην οποία κανείς κόουτς δεν “κάνει”…

Στα αποδυτήρια της Ρεάλ που μαζί της πήρε 3 σερί Τσάμπιονς Λιγκ, από το 2105 ως το 2018, υπήρχαν τεράστιες μορφές: Κριστιάνο Ρονάλντο, Λούκα Μόντριτς, Τόνι Κρόος, Μαρσέλο, Κασεμίρο, Καρίμ Μπενζεμά, Γκάρεθ Μπέιλ (στα ντουζένια του)… Αλλά όλοι ήξεραν ότι απέναντί τους είχαν έναν εξίσου -αν όχι και πιο πολύ- μεγάλο μάγκα! Έναν τύπο που η ποδοσφαιρική του ιδιοφυΐα άφηνε τον κόσμο με το στόμα ανοιχτό όταν έπαιζε. Έναν ποδοσφαιράνθρωπο που μπορούσαν να του έχουν εμπιστοσύνη ότι “εκείνος ξέρει καλύτερα”.

Και αυτή είναι η πιο σπουδαία επιτυχία κάποιου που πάει να διαχειριστεί μια ομάδα αστέρων. Αν έχει το σεβασμό τους, τα πάει μια χαρά. Αν όχι, βράστα κι άστα. Η Παρί έχει έτσι κι αλλιώς μια αρρωστημένη νοοτροπία στα αποδυτήριά της. Είναι πιο πολύ ομάδα-πασαρέλα και λιγότερο μια ποδοσφαιρική μηχανή τίτλων. Όταν ένας “γάτος με πέταλα” όπως ο Κάρλο Αντσελότι ζητά μόνος του να φύγει από ένα πρότζεκτ εκατοντάδων εκατομμυρίων, δεν το κάνει τυχαία. Το κάνει επειδή πιστεύει βαθιά μέσα του ότι δεν έχει μέλλον.

Να πάει για να κάνει… κουβέντα πριν φτιάξει 11αδα; Όχι δα…

Στην Παρί δεν “έκαναν” ούτε ο Ουνάι Έμερι, ούτε ο Τόμας Τούχελ, ούτε ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο. Γιατί; Διότι δεν μπόρεσαν να κουλαντρίσουν αυτά τα κακομαθημένα αποδυτήρια. Ως προσωπικότητα, ο Ζιντάν μπορεί να το κάνει, χωρίς αμφιβολία. Ή μάλλον, θα… μπορούσε, εάν ήταν όντως δικά του αποδυτήρια. Και αν εκείνος θα ήταν ο άνθρωπος που μαζί με τον Λουίς Κάμπος θα έστηναν -οι δυό τους, μόνο!- ένα σύνολο που να μασάει σίδερα και να διψάει για διακρίσεις.

Όμως τα αποδυτήρια της Παρί -όπως και… κάθε τι άλλο, όπως φαίνεται- ανήκουν πλέον στον Κιλιάν Εμπαπέ, που θέλει 6 μήνες ακόμη για να κλείσει τα 24! Τι να πάει να κάνει εκεί ο Ζιντάν; Να χαλάσει το όνομα που έφτιαξε με τη Ρεάλ; Διότι αν πρέπει, όπως φαίνεται ότι θα ισχύει, να πιάνει… κουβεντούλα με τον Εμπαπέ πριν ανακοινώσει την ενδεκάδα ή ζητήσει την απόκτηση ενός παίκτη, δουλειά δε γίνεται. Ο “Ζιζού” όπως φαίνεται θα υποκύψει στον πειρασμό. Και δεχθεί τη δουλειά. Αλλά όπως έχουν τώρα τα πράγματα, θα κάνει λάθος.