Λίβερπουλ-Ρεάλ: Το… 6ο τανγκό στο Παρίσι!

Ο τελικός της 28ης Μαΐου είναι ο 6ος της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης που φιλοξενεί η "Πόλη του Φωτός" και ο τρίτος στο Σταντ ντε Φρανς. Και οι δύο ομάδες έχουν... καλές αναμνήσεις από την πόλη, με τη Λίβερπουλ όμως να κρατά την... πιο γλυκιά ως γούρι.

Λίβερπουλ-Ρεάλ: Το… 6ο τανγκό στο Παρίσι! Μια από τις πιο όμορφες και ιστορικές (όπως, επίσης και… πανάκριβες, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας τώρα) πόλεις της Ευρώπης, η πρωτεύουσα της Γαλλίας πήρε από σπόντα τον εφετινό τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας διέγραψαν το Στάδιο Κρεστόφσκι (Γκαζπρόμ Αρίνα) από το καλεντάρι. Και αντί για την Αγία Πετρούπολη, Λίβερπουλ και Ρεάλ θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους στο Σταντ ντε Φρανς.

Το πανέμορφο γήπεδο φιλοξενεί τον 3ο τελικό του μ’ αυτή την αναμέτρηση. Η Ρεάλ, των 13 ως τώρα τίτλων έχει δώσει εκεί τέτοιο ματς, η Λίβερπουλ όχι. Οι Reds, των 6 ως τώρα τίτλων, αναμνήσεις (πολύ… γλυκές) έχουν από το προηγούμενο γήπεδο-ορόσημο του Παρισιού, το Παρκ ντε Πρενς. Σ’ αυτό το ιστορικό γήπεδο δόθηκε και ο πρώτος τελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριών / Τσάμπιονς Λιγκ. Και, φυσικά, δε θα μπορούσε να λείπει απ’ αυτόν… η Ρεάλ.

1956: Ρεάλ η 1η νικήτρια στο Παρίσι, 4-3 τη Ρεμς

Στον νεοσύστατο θεσμό, το 1956, στον τελικό βρέθηκε η “Βασίλισσα” και η Ρεμς. Αλφρέδο ντι Στέφανο και Πάκο Χέντο, εναντίον Ραϊμόν Κοπά, με άλλα λόγια. Το παιχνίδι ήταν αντάξιο ενός θεσμού που έμελλε να γράψει ιστορία. Το κέρδισε η Ρεάλ με 4-3 -όπως και όλα τα επόμενα μέχρι και το 1960! Ήταν η απαρχή της μεγάλης ιστορίας της.

1975: Μπάγερν (αλλά και… διαιτητής) – Λιντς, 2-0

Πέρασαν 19 χρόνια για να δει το Παρκ ντε Πρενς έναν δεύτερο τελικό. Ήταν το Μπάγερν Μονάχου–Λιντς. Φραντς Μπεκενμπάουερ, Σεπ Μάιερ, Γκέρντ Μίλερ, Ούλι Χένες, εναντίον Μπίλι Μπρέμνερ, Άλαν Κλαρκ και Πίτερ Λόριμερ. Τελικά η Λιντς είχε στους αντιπάλους και τον… Γάλλο διαιτητή Μισέλ Μιταμπζιάν. Ένα καθαρό γκολ του Λόριμερ πήγε… άγραφτο, δύο πέναλτι εις βάρος της Μπάγερν το ίδιο. Και εν τέλει, η ομάδα του Μονάχου πήρε τον δεύτερο σερί τίτλο της με 2-0.

1981: η στιγμή-γούρι για τους Reds: Λίβερπουλ-Ρεάλ 1-0

Το 1981 ήλθε η πιο γλυκιά στιγμή για τη Λίβερπουλ -και ίσως και… γούρι της στον τελικό του Σταντ ντε Φρανς. Το γήπεδο ήταν, ωστόσο, το Παρκ ντε Πρενς και πάλι. Και αντίπαλος η Ρεάλ, που είχε να δει το (τότε) Πρωταθλητριών 15 χρόνια. (Από το 2-1 επί της Παρτιζάν στο Χέιζελ των Βρυξελλών το 1966). Η αρμάδα του Μπομπ Πέισλι, με Κένι Ντανλγκλίς, Γκρέιαμ Σούνες, Άλαν Κένεντι κ.λπ ήταν το φαβορί. Και το… απέδειξε με γκολ του τελευταίου σ’ ένα ματς, πάντως, που δεν είχε πολλά να πει…

1981: 2ος τίτλος για τη Ρεάλ στο Σταντ ντε Φρανς πια, 3-0 τη Βαλένθια

Και πάλι 19 χρόνια μετά, αλλά στο Σταντ ντε Φρανς πλέον, ήταν η σειρά της Ρεάλ να χαρεί. Η ομάδα-θαύμα του Έκτορ Ραούλ Κούπερ, η σπουδαία τότε Βαλένθια, δε μπόρεσε, ωστόσο, να γίνει εμπόδιο στην έμπειρη Ρεάλ του Βιθέντε ντελ Μπόσκε. Η “Βασίλισσα” σήκωσε το 8ο τρόπαιό της (αλλά και 2ο στο Παρίσι) με γκολ των Φερνάντο Μοριέντες, Στιβ Μακμάναμαν και Ραούλ.

2006: ο “ηρωικός τελικός”. Μπάρτσα-Άρσεναλ 2-1

Ο τελευταίος τελικός που φιλοξένησε το Σταντ Ντε Φρανς ήταν αυτός του 2006. Και ήταν ένα συγκλονιστικό παιχνίδι. Η Μπαρτσελόνα του Φρανκ Ράϊκαρντ απ’ τη μία, με Ροναλντίνιο, Σαμουέλ Ετό, Κάρλες Πουγιόλ, Εντμίλσον, Τζιοβάνι Φον Μπρόνκχορστ. Κι απ’ την άλλη, η Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ, με Τιερί Ανρί, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Κόλο Τουρέ, Σεσκ Φάμπρεγας, Φρέντι Λιούνμπεργκ. Αν και ο Γενς Λέμανς είδε νωρίς κόκκινη, οι “Κανονιέρηδες” μπήκαν μπροστά στο σκορ με τον Σολ Κάμπελ. Αλλά η Μπάρτσα το σήκωσε τελικά, με δύο γκολ από τον Σαμουέλ Ετό και τον Τζουλιάνο Μπελέτι. Ήταν ο 2ος τίτλος στην ιστορία της…

Από το 2018, πολλά έχουν αλλάξει…

Άντε και… καλό μας τελικό, σ’ αυτό το έκτο ποδοσφαιρικό τανγκό στο Παρίσι (και 67ο συνολικά για τον κορυφαίο θεσμό). Να πούμε εδώ, ότι εκτός από το 1981, Λίβερπουλ και Ρεάλ ήταν αντίπαλες και στον τελικό του 2018. Ο ρους εκείνου του αγώνα άλλαξε με τον τραυματισμό του Μοχάμεντ Σαλάχ, από τη… λαβή τζούντο του Σέρχιο Ράμος, αλλά και τις μεγάλες γκάφες του Λόρις Κάριους.

Από τότε πολλά έχουν αλλάξει. Η Λίβερπουλ είναι μια άλλη ομάδα, με άλλο μέταλλο. Και η Ρεάλ είναι χωρίς τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τον παίκτη-σύμβολο των 4 κατακτήσεων σε 5 χρόνια. Φυσικά, ο Καρίμ Μπενζεμά είναι εφέτος μια φονική μηχανή με ψυχή λιονταριού. Κι έτσι, όλα είναι ανοιχτά. Σε κάθε περίπτωση, απόψε θα συμβεί κάτι, έτσι κι αλλιώς ιστορικό:  Ο τελικός του Σταντ ντε Φρανς είναι ο πρώτος στην ιστορία του θεσμού, που για 3η φορά ξεκινά με τις ίδες ομάδες στη σέντρα.

🇫🇷 Paris 2022 🥰

What football memories do you associate with the French capital?#UCLfinal pic.twitter.com/478CirfIts

— UEFA Champions League (@ChampionsLeague) May 23, 2022