Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ: Όταν το όνειρο έγινε πραγματικότητα!

Από τότε που ήταν νέος, ο Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ είχε τον Στίβεν Τζέραρντ ως είδωλό του. Τα έφερε έτσι η ζωή και έγινε ο πρώτος παίκτης της Λίβερπουλ από τότε που ο Στίβεν Τζέραρντ πριν από 19 χρόνια κέρδισε το βραβείο Νέος Παίκτης της Χρονιάς της Πρέμιερ Λιγκ.  O ‘Tee’ δεν έχει φορέσει άλλη φανέλα, στη […]

Από τότε που ήταν νέος, ο Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ είχε τον Στίβεν Τζέραρντ ως είδωλό του. Τα έφερε έτσι η ζωή και έγινε ο πρώτος παίκτης της Λίβερπουλ από τότε που ο Στίβεν Τζέραρντ πριν από 19 χρόνια κέρδισε το βραβείο Νέος Παίκτης της Χρονιάς της Πρέμιερ Λιγκ. 

O ‘Tee’ δεν έχει φορέσει άλλη φανέλα, στη ζωή του. Βασικά, δεν έχει απομακρυνθεί ποτέ από τις προπονητικές εγκαταστάσεις της ομάδας -το σπίτι του ήταν λίγα μέτρα μακριά από το Melwood.“Κάθε μέρα πηγαίναμε με τα αδέλφια μου να ‘κλέψουμε’ ματιές από τα είδωλα μας. Είχαμε εμμονή και κοινό όνειρο να παίξουμε στη Λίβερπουλ. Παίζαμε ποδόσφαιρο με ό,τι είχαμε πρόχειρο. Από κάλτσες έως αλουμινόχαρτα”.

Τι να πει κανείς για το μεγαλείο ενός ποδοσφαιριστή, ο οποίος ξεκίνησε και τελείωσε τη καριέρα του στην αγαπημένη του ομάδα, κερδίζοντας αμέτρητους τίτλους και έχοντας καταφέρει σπουδαίες διακρίσεις τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Ο λόγος φυσικά για τον Στίβεν Τζέραρντ

Όταν ήταν μαθητής δημοτικού στο St. Matthews Catholic Primary School (στα 6), η Λίβερπουλ είχε διοργανώσει ένα καμπ, μεσούσης της σεζόν, στο οποίο κάλεσε πολλά παιδιά. Για την ακρίβεια, οι προσκλήσεις προέκυψαν με κλήρωση. Σε ένα από τα χαρτάκια, υπήρχε το όνομα του σημερινού μας πρωταγωνιστή. Ο κόουτς της ακαδημίας, Ίαν Μπάρινγκαν τον πλησίασε τους γονείς του, μετά το τέλος της δοκιμασίας για να τους ενημερώσει ότι θα ήθελε να συνεργαστεί με το γιο τους. Προφανώς και η απάντηση ήταν θετική. Είχαν πρόχειρη την απορία του μικρού ‘τι έχει εκεί μέσα;’ κάθε φορά που περνούσαν από το Anfield. Μπήκε για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 2005, όταν η μητέρα του αγόρασε εισιτήρια για τον αγώνα με τη Γιουβέντους, για τα προημιτελικά -με το τέλος της διαδρομής να βρίσκει τη Λίβερπουλ πρωταθλήτρια Ευρώπης.

“Ήταν σαν όνειρο. Θυμάμαι να ‘χω κολλήσει στα ball boys. Ήταν περίπου 20 και κουνούσαν μια τεράστια κόκκινη σημαία. Μετά θυμάμαι τον ύμνο και να είμαστε αμίλητοι, με τα αδέλφια μου -ενώ συνήθως δεν κλείναμε το στόμα μας. Μόλις άρχισε το ‘You’ll never walk alone’ ένιωσα να αγαπώ τα πάντα. Ήξερα τι θέλω να κάνω στη ζωή μου”.

Στην αρχή, ο μικρός έκανε προπονήσεις δυο με τρεις φορές την εβδομάδα. Δεν τον έβαλαν σε μια θέση. Τον έβαλαν σε όλες. Όταν οι ‘κόκκινοι’ είχαν αγώνα, εκείνος φρόντισε να είναι μεταξύ των ball boys. Κάποια στιγμή, όπως περνούσαν τα χρόνια -και εκείνος άλλαζε το περιβραχιόνιο του αρχηγού από αυτό της U16 σε εκείνο της U18- τον πήραν από τα εξτρέμ και τον πήγαν στη θέση του δεξί μπακ. Του εξήγησαν πως αυτή η ‘μετακόμιση’ θα αύξανε τις πιθανότητες του να προωθηθεί στην πρώτη ομάδα. Εφόσον φυσικά, δούλευε όσο έπρεπε.

Δούλεψε τόσο που τον ‘έπιασε’ το μάτι του Στίβεν Τζέραρντ, ο οποίος έγραψε μέχρι και στην αυτοβιογραφία του πως αυτό το παιδί θα κάνει καριέρα, ενώ ενημέρωσε σχετικά τον Μπρένταν Ρότζερς, που με τη σειρά του κάλεσε τον ‘Tee’ στους μεγάλους για την προετοιμασία της σεζόν 2015-16. Ο Ρότζερς έφυγε τον Οκτώβρη, με τον Γιούργκεν Κλοπ να έρχεται και φυσικά, να μην αλλάζει κάτι σε ό,τι αφορούσε τον Αλεξάντερ-Άρνολντ. Στα χέρια του Γερμανού ο παίκτης έγινε εκ των λίγω επιθετικών φουλ μπακ που ‘χουν το ίδιο -μεγάλο- επίπεδο ποιότητας και συνέπειας. Σε μια πρόχειρη αναζήτηση της Guardian, όμοια περίπτωση ήταν μόνο ο Μαρτσελό της Ρεάλ. Στα 31 του. Ο Τρεντ είναι 21, φέτος.

Πως τα φέρνει η ζωή και ο μικρός εγινε ένας καταξιωμένος ποδοσφαιριστής στην ομάδα της καρδιάς του…

Η οικογένεια της Λίβερπουλ συνεχίζει να βγάζει μεγάλους δικούς της ποδοσφαιριστές