Στο MLS… πληρώνουν τα “άλογα” όταν γεράσουν!

Το αμερικανικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου έχει αρχίσει να αποτελεί την επιλογή ολοένα και περισσότερων μεγάλων ονομάτων (όχι και τόσο κοντά) στη δύση της καριέρας τους. Ο λόγος είναι... πράσινος -όπως το δολάριο...

Στο MLS… πληρώνουν τα “άλογα” όταν γεράσουν! Στις ΗΠΑ το ποδόσφαιρο θα είναι για πάντα… soccer. Τη λέξη football την κρατάνε για το NFL. Θα πείτε, το “φούτμπολ” είναι πρακτικώς κάτι σαν το ράγκμπι, τα χέρια κυρίως χρησιμοποιείς, γιατί το λένε “ποδό-σφαιρο”;. Θα πούμε, ε, τι να κάνουμε τώρα; Το NFL θα μείνει έτσι και το MLS, η Major League Soccer, επίσης έτσι θα μείνει.

Αυτο καθόλου δεν εμποδίζει ολοένα και περισσότερους δυνατούς footballers με τη δική μας έννοια, να πάνε να γίνουν… soccerίστες, στο MLS. Ο λόγος γι’ αυτό έχει… χρώμα. Συγκεκριμένα, έχει το πράσινο χρώμα του δολαρίου. Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έχει κάνει τα τελευταία χρόνια γερή είσοδο στην αμερικανική τηλεοπτική αγορά.

Η τηλεοπτική αγορά προσφέρει πλέον τα πάντα

Στο παιχνίδι είναι διάφορα κανάλια του ESPN, το CBS, το NBC, το Paramount+ το FUBO TV και άλλα, Σήμερα, με πολύ λογικές μηνιαίες συνδρομές, στις ΗΠΑ μπορεί πρακτικώς να δει κανείς ό,τι βλέπει κι ένας Ευρωπαίος: Πρέμιερ Λιγκ, Λα Λίγκα, Σέριε Α, Μπουντεσλίγκα, Τσάμπιονς Λιγκ, Γιουρόπα Λιγκ και δε συμμαζεύεται.

Οι Αμερικανοί, νοιώθουν πια οικεία με το ποδόσφαιρο και έχουν πάψει να το θεωρούν “γυναικείο σπορ”. Νοιώθουν πια οικεία και με πολλά μεγάλα ονόματα του παιχνιδιού. Μετανάστες τρίτης και τέταρτης γενιάς έχουν στο DNA τους το ποδόσφαιρο και περνούν στις νεώτερες γενιές ιστορίες και “κληρονομιά” απ’ το παιχνίδι.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, το MLS αυτονόητα θέλει να γίνει ένας ολοένα και πιο ελκυστικός εγχώριος θεσμός. Και για να το καταφέρει προσφέρει μεγάλες αμοιβές σε ποδοσφαιριστές-ονόματα. Παίκτες που, όχι στο τελείωμα, αλλά με τρία-τέσσερα καλά χρόνια μπροστά τους ακόμη θα ταξίδευαν, υπό άλλες συνθήκες προς Ασία ή Αραβία μεριά.

Ο Ινσίνιε, ο Κόστα και ο Σακίρι πρόσφατα παραδείγματα

Ο Λορέντσο Ινσίνιε, στα 30,5 του, είναι μια κλασική τέτοια περίπτωση. Η Τορόντο του έκανε βασιλικό συμβόλαιο, ύψους 6.500.000 το χρόνο για να συνεχίσει την καριέρα του εκεί μετά το καλοκαίρι. Το συμβόλαιο είναι τετραετές και, επίσης, προβλέπει σπίτι (όχι… σπιτάκι, ναι;), αυτοκίνητο και δωρεάν αεροπορικά ταξίδια προς και από την Ιταλία.

Πριν από λίγες μέρες το δρόμο για το MLS πήρε και ο Ντόουγκλας Κόστα. Ο Βραζιλιάνος, στα 31,5 του θα συνεχίσει για δύο χρόνια στους ΛΑ Γκάλαξι. Κι άλλο δυνατό όνομα και διεθνής με την Ελβετία που συνεχίζει στο MLS είναι ο Σερντάν Σακίρι, που επίσης θα πάρει 7.000.000 ευρώ το χρόνο για 4ετη συνεργασία με τους Σικάγο Fire.

MLS transfers hotting up. Both Xherdan Shaqiri & Douglas Costa deals will be completed in the next hours. 🔛🇺🇸 #MLS

▪️ Chicago Fire are set to sign Shaqiri for €7m from OL – deal at final stages

▪️ LA Galaxy have full agreement with Douglas on a 2 year deal – arrives on Sunday pic.twitter.com/TKbwvSc0fK

— Fabrizio Romano (@FabrizioRomano) February 5, 2022

Από τον Πελέ και τον Κρόιφ ως τον Ζλάταν και το σήμερα…

Να θυμήσουμε ότι στην ομάδα του Μπέκαμ, την Ίντερ Μαϊάμι, παίζει και ο Γκονσάλο Ιγκουαϊν, ενώ, φυσικά… και ο ίδιος ο Μπέκαμ έχει παίξει, στους Γκάλαξι του Λος Άντζελες. Το να κάνει κάποιος ποδοσφαιριστής το δρομολόγιο προς το USA, άλλωστε, δεν είναι δα και καμιά τωρινή υπόθεση.

Εκτός από τον Μπέκαμ πολλά μεγάλα ονόματα έχουν κάνει πέρασμα από το MLS λόγω του… δολαρίου.  Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς, Στίβεν Τζέραντ, Ρόμπι Κιν, Κακά, Αντρέα Πίρλο, Ντιντιέ Ντρογκμπά, Τιερί Ανρί, Νταβίντ Βίγια, Φρανκ Λάμπαρντ, Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ, Κάρλος Βαλντεράμα, Γουέιν Ρούνεϊ ακόμη και ο Πελέ, o Γιόχαν Κρόιφ, ο Γιόχαν Νέεσκενς και πολλοί άλλοι, έχουν ζήσει το αμερικάνικο ποδοσφαιρικό όνειρο.

Όχι πια προορισμός… “απόσυρσης”, αλλά σοβαρή αποδεκτή επιλογή

Η διαφορά με το σήμερα είναι ότι οι συνθήκες δείχνει να έχουν ωριμάσει πια ώστε το MLS να μην αποτελεί έναν προορισμό… “απόσυρσης” από το ποδόσφαιρο. Ένα μέρος όπου πάνε όσοι θέλουν να παίξουν… soccer και να κάνουν μια καλή “μπάζα” πριν πάρουν σύνταξη από τα γήπεδα.

Παίκτες όπως ο Ινσίνιε, ο Κόστα, ο Σακίρι έχουν αρκετά καλά χρόνια μπάλας στα πόδια τους ακόμη. Το ταξίδι τους στην Αμερική δεν έχει την έννοια -μόνο- της (αρκετά πιο) χαλαρής “κονόμας”. Έχει και την έννοια της συμμετοχής σ’ έναν αναβαθμισμένο θεσμό, που κερδίζει σε ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια. Είναι πια μια αποδεκτή και σοβαρή επιλογή, χρηματικά και αλλιώς. Κι αυτό είναι προς όφελος και των παικτών, αλλά και, συνολικά, του ποδοσφαίρου.