“Αιώνια πιστός”, αλλά… με το αζημίωτο ο Τότι στη Ρόμα!

“Αιώνια πιστός”, αλλά… με το αζημίωτο ο Τότι στη Ρόμα! Αυτό είναι το συμπέρασμα που προκύπτει από την ανάλυση των ισολογισμών της ομάδας που έκανε η εξειδικευμένη ιστοσελίδα Calcio e Finanza, ( “Ποδόσφαιρο και Οικονομικά”). Η ιστοσελίδα ανέλυσε το κατά πόσον η αφοσίωση του Φραντσέσκο στη Ρόμα υπήρξε ή όχι επωφελής για τον ίδιο. Μήλον […]

“Αιώνια πιστός”, αλλά… με το αζημίωτο ο Τότι στη Ρόμα! Αυτό είναι το συμπέρασμα που προκύπτει από την ανάλυση των ισολογισμών της ομάδας που έκανε η εξειδικευμένη ιστοσελίδα Calcio e Finanza, ( “Ποδόσφαιρο και Οικονομικά”). Η ιστοσελίδα ανέλυσε το κατά πόσον η αφοσίωση του Φραντσέσκο στη Ρόμα υπήρξε ή όχι επωφελής για τον ίδιο. Μήλον της έριδος για μεγαλύτερες ομάδες, όπως η Γιούβε, η Μίλαν και η Ρεάλ, ο Τότι δε σκέφτηκε ποτέ να αφήσει τη Ρόμα.

Έγραψε μαζί της 786 εμφανίσεις και 307 (!) γκολ, από το 1992 έως το 2017. Πανηγύρισε ένα πρωτάθλημα, δύο κύπελλα και δύο Σούπερ Καπ και, ηθικά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ανταμείφθηκε όσο λίγοι. Ακόμη και σήμερα λατρεύεται σα μικρός θεός από τους οπαδούς της. Τον παραδέχονται ακόμη και οι οπαδοί της “μισητής” Λάτσιο. (Εξαιτίας και του Σάντρι, όπως αναφέραμε εδώ τις προάλλες). Ήταν όμως προς το συμφέρον του και οικονομικά αυτή του η στάση;

Αναλυτικά στοιχεία υπάρχουν από τη σεζόν 1996-1997 και μετά. Και δείχνουν ότι, αντικειμενικά, ο Φραντσέσκο μάλλον δε ζημιώθηκε από την επιμονή του να φορέσει μια και μόνο φανέλα στην καριέρα του. Αν και κανείς δεν ξέρει πόσο θα γέμιζε ο τραπεζικός του λογαριασμός εάν πήγαινε στη Μαδρίτη, το Μιλάνο ή το Τορίνο, τα στοιχεία δείχνουν ότι και η Ρόμα τίμησε τη “σημαία” της με πλουσιοπάροχα συμβόλαια. Αν όχι σε απόλυτους αριθμους, σίγουρα όσο πιο πλουσιοπάροχα άντεχε ο κουμπαράς της, με βάση το μέγεθος και τα έσοδά της.

Αχ, λιρέτα, λιρετίτσα που χάθηκες, όπως η δραχμή…

Στην προ ευρώ εποχή, τη σεζόν 1996-97 για την οποία υπάρχουν στοιχεία, ο Τότι είχε ετήσιες αμοιβές της τάξης τους ενός δισ. λιρετών. Σε ευρώ, δηλαδή, κάτι περισσότερο από 500.000. Δε φαίνονται πολλά, αλλά πρέπει κανείς να υπολογίσει ότι το ευρώ υποβάθμισε τρομακτικά την αγοραστική αξια των “αδύναμων” νομισμάτων, όπως η λιρέτα, η πεσέτα και, βέβαια, η δραχμή. Ένα δισ. λιρέτες προ του ευρώ αγόραζαν (πάαααρα) πολύ περισσότερα απ’ ό,τι αγοράζουν σήμερα 500.000 ευρώ. Το καλοκαίρι του 1998 το ποσό αυξήθηκε, μέσω νέου συμβολαίου, ως το 2003, σε 3 δισ. λιρέτες. Δηλαδή, 1,5 εκατομμύριο ευρώ, με προοπτική, υπό όρους να φτάσει τα 3.000.000 ευρώ. Λόγω και του ενδιαφέροντος των Ρεάλ, Γιούβε και Μίλαν, το 2001 ανανέωσε πρόωρα το συμβόλαιό του ως το 2006. Με ετήσιες αποδοχές 8 δισ. λιρέτες και προοπτική αύξησης στα 12. Εν τω μεταξύ, όμως, ήλθε και το ευρώ.

Η νέα ανανέωση του συμβολαίου του έφτανε ως το 2010, με ετήσιες αποδοχές στα 5.800.000 ευρώ με προοπτική να ανέβουν. Τη σεζόν 2009-10 ο αρχηγός της Ρόμα παρολίγο να πανηγυρίσει και δεύτερο τίτλο. Δεν θα τα καταφέρει. Και, προς τιμήν του, θα δεχθεί και  μείωση αποδοχών, αποδεχόμενος άλλη μια ανανέωση, τον Δεκέμβριο του 2009 με απολαβές στα 4,9 εκατ. ευρώ. Το 2013, ανανέωσε ως το 2016 με ακόμη μικρότερες, σχεσόν μισές ετήσιες απολαβές -2,5 εκατ. ευρώ– αλλά και δικαίωμα να εκμεταλλευτεί και ο ίδιος εμπορικά το όνομά του.

3.600.000 το χρόνο. Πολλά ή λίγα, λέτε;

Το τελευταίο του συμβόλαιο υπογράφηκε τον Ιούνιο του 2016 και αφορούσε την τελευταία του ενεργή σεζόν. Του απέφερε 1,2 εκατ. ευρώ. Εάν, λοιπόν, το Calcio & Finanza, υπολογίζει σωστά, στην καριέρα του στη Ρόμα, πήρε περίπου 84.000.000 ευρώ. Ήταν μια καριέρα που ξεκίνησε στα 16 του. Ως ενήλικος άρχισε να αγωνίζεται από τη σεζόν 1994-95 και μετά. Σ’ αυτά τα 23 χρόνια, λοιπόν, κατά μέσο όρο, ο “L’Ottavo Re di Roma”, “Ο 8ος Βασιλιάς της Ρώμης” αμείφθηκε με περίπου 3.600.000 το χρόνο.

Αφήνουμε στην κρίση σας εάν ήταν ή όχι αρκετά, λίγα ή πολλά για έναν ποδοσφαιριστή που έγινε συνώνυμο της ομάδας του. Κάποιοι θα έλεγαν ότι αυτό το τελευταίο, έχει ανεκτίμητη αξία. Κάποιοι άλλοι, πιο παραδόπιστοι, θα έλεγαν ότι η υστεροφημία δεν τρώγεται, ούτε αγοράζει αγαθά. Με δεδομένο όμως ότι δεν είναι ακριβώς και… πενταροδεκαρες τα 3.600.000 το χρόνο, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση -ως συνήθως. Ο Τότι θα μπορούσε να πάει για τα (πιο) πολλά για να μπορεί να αγοράσει κι άλλα αγαθά. Έτσι όμως θα έχανε κάτι που δεν αγοράζεται, μόνο κερδίζεται: το σεβασμό από φίλους και αντιπάλους.