H Ελένη Ανδρικοπούλου αποκαλύπτεται – Το ποδόσφαιρο και τα media στην ζωή της!

Η νεαρή δημοσιογράφος και ποδοσφαιρίστρια αποκαλύπτεται στο sports365. Αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στη ζωή της, στο ποδόσφαιρο αλλά και στα πρώτα της βήματα στο χώρο της δημοσιογραφίας.

Βρεθήκαμε με την Ελένη Ανδρικοπούλου για να μιλήσουμε για το ποδόσφαιρο Γυναικών και όχι μόνο. Η νεαρή δημοσιογράφος και ποδοσφαιρίστρια αποκαλύπτεται στο sports365. Αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στη ζωή της, στο ποδόσφαιρο αλλά και στα πρώτα της βήματα στο χώρο της δημοσιογραφίας.

Πες μου λίγα λόγια για σένα…

Είμαι 27 ετών. Γεννήθηκα στην Κόρινθο και μέχρι τα 18 μεγάλωσα σε ένα χωριό κοντά στο Ξυλόκαστρο. Έχω δύο μικρότερα αδέρφια. 23 ετών ο αδερφός μου και 22 η αδερφή μου.

Από σπουδές; Έδωσα πανελλήνιες το 2012. Πέρασα στην Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού αλλά αποφάσισα να φύγω γιατί θεωρούσα ότι δεν μου ταίριαζε. Έδωσα 10% και μπήκα στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας στην Αθήνα. Αλλά και εκεί δεν πήγαν καλά τα πράγματα (γέλια). Από την άποψη ότι χρωστάω κάποια μαθήματα και δεν την έχω τελειώσει ακόμα.

Πώς και ασχολήθηκες με τη δημοσιογραφία;

Μου πήρε καιρό αλλά τελικά και το πήρα απόφαση και συγκέντρωσα τα χρήματα και πέρσι γράφτηκα στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ. Η δημοσιογραφία ήταν το όνειρό μου από όταν ήμουν παιδί. Έβλεπα τις ειδήσεις και μαζί με τον παππού μου κρατούσα σημειώσεις. Έκανα πως μεταδίδω αγώνες. Ήταν αυτό που πάντα ήθελα να κάνω. Τελικά, το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα. Μετά την πρακτική μου, που τελείωσα το καλοκαίρι, εργάζομαι στο ραδιοφωνικό σταθμό, ΟVERFM. Πέρα από την παραγωγή και το σάιτ, επιμελούμαι και λέω τα δελτία ειδήσεων. Επίσης, αρθρογραφώ και στο τρομερά ανερχόμενο σάιτ, sports365.

Ποιοι είναι οι στόχοι σου;

Είμαι αρκετά ευχαριστημένη με αυτά που κάνω τώρα. Σίγουρα θέλω να εξελίσσομαι και να γίνομαι καλύτερη. Υπάρχουν γύρω μου πολλοί αξιόλογοι δημοσιογράφοι που «ρουφάω» γνώσεις από εκείνους. Κάποια στιγμή θα ήθελα να έχω μια δική μου ραδιοφωνική εκπομπή. Επίσης, θα ήθελα να δοκιμαστώ και στην τηλεόραση. Είτε στα δελτία ειδήσεων, είτε και σε κάποια αθλητική εκπομπή. Θα ήθελα να δώσω χώρο και να προωθήσω όσο μπορώ το ποδόσφαιρο γυναικών.

Έχεις δεχθεί bullying σε αυτό τον χώρο;

Μέχρι στιγμής όχι και μακάρι να μην τύχω τέτοιας συμπεριφοράς ούτε στο μέλλον!

Πόσο δύσκολο είναι για μία γυναίκα να βρίσκεται σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο;

Πιστεύω η Ελλάδα δεν είναι ακόμα τόσο μπροστά σε αυτό. Δηλαδή, δύσκολα θα δείτε μια γυναίκα να κάνει τηλεοπτική μετάδοση ή ραδιοφωνική σε αγώνα ποδοσφαίρου. Σίγουρα, έχουν γίνει αρκετά βήματα προόδου, αλλά έχουμε αρκετό δρόμο ακόμα. Θεωρώ ότι μια γυναίκα πρέπει να παλέψει 2 και 3 φορές παραπάνω από έναν άνδρα για να «εκτιμηθεί». Για τους άνδρες είναι πιο εύκολο. Δύσκολα θα κάτσει κάποιος να ακούσει ή να διαβάσει μια ποδοσφαιρική ή μπασκετική ανάλυση. Σε βόλεϊ και τένις, για παράδειγμα είναι πιο εύκολο να γίνει.

Πώς ξεκίνησε η σχέση σας με τον αθλητισμό;

Ο μπαμπάς μου ήταν προπονητής στην τοπική ομάδα ποδοσφαίρου. Ήμουν σχεδόν μωρό όταν ξεκίνησε να με παίρνει μαζί του στο γήπεδο. Θυμάμαι τον εαυτό μου να κάθομαι λίγο πιο δίπλα του και να βλέπω τους αγώνες. Έζησα σε ένα περιβάλλον που καθημερινά μιλούσαν για μπάλα. Έρχονταν
οι παίκτες της ομάδας στο σπίτι μας και συζητούσαν για τις αγωνιστικές. Έκαναν ανάλυση του αγώνα και εγώ πάντα χαιρόμουν να τους ακούω. ‘Οταν μεγάλωσε λίγο ο αδερφός μου και θέλαμε να παίζουμε, αντί να τον βάζω να παίξει με τις κούκλες που έπαιζα, παίζαμε όλη μέρα ή ποδόσφαιρο ή μπάσκετ ή τένις στην αυλή. Οπότε αυτά ήταν τα ερεθίσματα μου στην παιδική μου ηλικία.

Με τι αθλήματα έχετε ασχοληθεί?

Στην ηλικία των 14 ετών πήγαινα σε ομάδα βόλεϊ μέχρι τα 17. Λόγω των πανελληνίων δεν συνέχισα. Το 2012 μετα τις πανελλήνιες ιδρύθηκε για πρώτη φορά γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου στο Ξυλόκαστρο. Δεν έχασα την ευκαιρία να πάω. Για προσωπικούς λόγους σταμάτησα για τρία χρόνια όταν και ήρθα στην Αθήνα. Το 2017 πήγα στην ομάδα της Αγίας Παρασκευής. Εκεί έπαιζα μέχρι το περασμένο καλοκαίρι. Από εκεί πήρα μεταγραφή για τις Άβαντες Χαλκίδας. Τον Ιανουάριο πήρα μεταγραφή για τον Παναθηναϊκό. Επίσης, για ενάμιση χρόνο έκανα μαθήματα πινγκ – πονγκ και για ένα διάστημα έκανα και μαθήματα τένις.

Ποιους αθλητές θαυμάζεις;

Από το ποδόσφαιρο αυτή τη στιγμή οι αγαπημένοι μου είναι ο Λεβαντόφσκι, ο Κριστιάνο Ρονάλντο, Κέβιν Ντε Μπρόινε και η Αλεξία Πουτέγιας . Στο μπάσκετ Γιάννη Αντετοκούνμπο, Ντόντσιτς, Παπαγιάννη και Πρίντεζη. Στο τένις μεγάλη μου αδυναμία είναι ο Ραφαέλ Ναδάλ.

Πιο σημαντική στιγμή στο ποδόσφαιρο;

Θα πω δύο. Η πρώτη όταν παίξαμε το 2019 στην Τούμπα κόντρα στον ΠΑΟΚ με την Αγία Παρασκευή. Απίστευτο συναίσθημα να παίζεις σε ένα τέτοιο γήπεδο. Ακόμα και ΠΑΟΚ να μην είσαι είναι πραγματικά πολύ όμορφο. Η δεύτερη χρονικά, είναι η μεταγραφή μου στον Παναθηναϊκό. Είναι από τους μεγαλύτερους συλλόγους στην Ελλάδα και είμαι πολύ χαρούμενη που αγωνίζομαι με τη φανέλα του «τριφυλλιού».

Πιο δύσκολη;

Πέρα από δύο τραυματισμούς που είχα, θα έλεγα το γεγονός ότι σταμάτησε το πρωτάθλημα λόγω κορωνοϊού. Ήταν πολύ στενάχωρο για όλες και ήμασταν μακριά από αυτό που αγαπούσαμε.

Τι σου αρέσει να κάνετε στον ελεύθερο σου χρόνο;

Πολλά. Όπως να πηγαίνω σινεμά, βόλτες με φίλους μου, γυμναστήριο, να κάνω ποδήλατο. Επίσης, μου αρέσει να ακούω μουσική και να πηγαίνω ταξίδια.

Ποια θεωρείς ότι είναι τα πλεονεκτήματά σου;

Αυτά καλό είναι να τα λένε άλλοι. Αλλά, θα πω ότι έχω αρκετό χιούμορ και είμαι πολύ δοτικός άνθρωπος. Ας πούμε αυτά τα δύο.

Ποια θεωρείς ότι είναι τα μειονεκτήματά σου;

Τώρα μάλιστα, αυτό είναι πιο εύκολο (γέλια). Είμαι αναποφάσιστη, οξύθυμη και παρορμητική.

Ποια πράγματα σας αρέσουν πέρα από τον αθλητισμό;

Τα ταξίδια, η θάλασσα, το θέατρο, το σινεμά, οι φωτογραφίες, τα βιβλία, τα επιτραπέζια παιχνίδια, μουσική, μπιλιάρδο, κιθάρα, πάντελ. Πολλά, πάρα πολλά!

Η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή σου;

Ένα κομμάτι που προσπαθώ ακόμα να διαχειριστώ. Βλέπεις, του είχα τεράστια αδυναμία και έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Στις 27 Σεπτεμβρίου του 2019, λίγες μέρες μετά τα γενέθλια μου, (είχε προλάβει να μου ευχηθεί) «έφυγε» από τη ζωή ο παππούς μου. Δεν το έχω ξεπεράσει και δεν υπάρχει μέρα που να μην τον έχω σκεφτεί. Εύχομαι να είναι καλά και να μας βλέπει.

Αγαπημένη ταινία;

Ένας υπέροχος άνθρωπος

Αγαπημένος τραγουδιστής;

Δεν γίνεται να διαλέξω έναν! Η αναποφασιστικότητα που λέγαμε….Δημήτρης Μητροπάνος, Νίκος Ξυλούρης και Στέλιος Καζαντζίδης από τους παλιούς. Αντώνης Ρέμος, Νίκος Οικονομόπουλος και Πέγκυ Ζήνα από νέους.

Αγαπημένος ηθοποιός;

Θανάσης Βέγγος από παλιούς και Γιάννης Μπέζος από νέους.

Αγαπημένο τραγούδι;

Για να σε συναντήσω.

Αγαπημένο βιβλίο;

Ο μικρός πρίγκιπας

Αγαπημένο νούμερο;

7, αν και στον Παναθηναϊκό έχω το 9 γιατί το 7 ήταν κατειλημμένο όταν πήγα.

Έχεις κάποιο «μότο»;

Όλα γίνονται για κάποιο λόγο, ακόμα και αυτά που δεν γίνονται. Όπως επίσης μου αρέσει να λέω «τα καλύτερα είναι για να έρχονται..»!

Είσαι μόνη σου αυτή την περίοδο;

Είμαι ναι!

Θα ήθελες μια σχέση το επόμενο διάστημα;

Φυσικά. Είμαι σε μια περίοδο αρκετά δημιουργική στα επαγγελματικά και σίγουρα θα ήθελα και στα προσωπικά μου να είμαι καλά και να έχω έναν σύντροφο.

Και τέλος κάτι για τον Παναθηναϊκό…

Εεεε… είμαι πολύ καλά στην ομάδα και με τις συμπαίκτριές μου έχουμε πολύ καλές σχέσεις και έχουμε δημιουργήσει ένα πολύ όμορφο κλίμα. Είναι πολύ σημαντικό πέρα από τις νίκες να έχεις και ένα υγιές περιβάλλον δίπλα σου. Καθημερινά προσπαθούμε και είμαστε σε ένα αρκετά καλό επίπεδο. Χθες, πήραμε και μαθηματικά την άνοδο στην Β΄ Εθνική… Εύχομαι μέχρι το τέλος της σεζόν να σκοράρω γιατί είναι κάτι που θέλω πολύ!