Μάθετε μπαλίτσα! Σας τα λέγαμε για την Ίντερ!

Μάθετε μπαλίτσα! Σας τα λέγαμε για την Ίντερ! Ψέματα; Όταν κάποιοι πήγαν να ξεγράψουν την πρωταθλήτρια επειδή δεν ξεκίνησε και εντυπωσιακά ή επειδή “χωρίς Λουκάκου και Χακίμι και με Ιντσάγκι αντί Κόντε στον πάγκο, που πας, ρε Καραμήτρο” και άλλα τέτοια, από εδώ σας προειδοποιούσαμε. Ότι η Ίντερ “Πήρε το όπλο της και μοιάζει φαβορί“. […]

Μάθετε μπαλίτσα! Σας τα λέγαμε για την Ίντερ! Ψέματα; Όταν κάποιοι πήγαν να ξεγράψουν την πρωταθλήτρια επειδή δεν ξεκίνησε και εντυπωσιακά ή επειδή “χωρίς Λουκάκου και Χακίμι και με Ιντσάγκι αντί Κόντε στον πάγκο, που πας, ρε Καραμήτρο” και άλλα τέτοια, από εδώ σας προειδοποιούσαμε. Ότι η Ίντερ “Πήρε το όπλο της και μοιάζει φαβορί“.

Σ’ εκείνο το προφητικό κομμάτι και με βάση τα στατιστικά και τη φόρμα των νερατζούρι στα τελευταία ματς, καταλήγαμε: “Απόψε, η Ίντερ υποδέχεται τη Ρόμα. Και την Τρίτη παίζει στη Μαδρίτη. Είναι ματς που μπορεί να δείξουν πολλά…” Το απόψε ήταν το περασμένο Σάββατο. Και το ματς με τη Ρόμα, όντως έδειξε πολλά.

Στο εμφατικό 0-3 στη Ρώμη πρωταγωνιστές και σκόρερ ήταν ο Τσαλχάνογλου, ο Τζέκο που έκανε το 0-2 (φυσικά χωρίς να πανηγυρίσει και respect γι’ αυτό) και ο Ντένζελ Ντάμφρις. Απ’ αυτούς, μόνο ο Ολλανδός κόστισε 15.000.000 ευρώ -και με δεδομένο ότι αντικαθιστά έναν κοτζάμ Χακίμι έχει αποδείξει ως τώρα ότι άξιζε και το κάθε σεντ.

Παίρνει πολλά από τους υποτίθεται “λίγους”…

Έντιν Τζέκο και Χακάν Τσαλχάνογλου ήλθαν ως ελεύθεροι. Το θεριό απ’ τη Βοσνία είναι πρώτος σκόρερ της ομάδας, με 8 γκολ στα 16 αγωνιστικές (και 11 σε 21 συνολικά). Και ο Τούρκος δεύτερος σε ασίστ. ΟΚ. Ο Έντιν κλείνει τα 37 το Μάρτιο. Αλλά δεν κόστισε τίποτε εκτός από το μισθό του. Και παίζει μια χαρά ως τώρα στη θέση του Λουκάκου που έφερε 115.000.000 ευρώ στα “ματωμένα” το καλοκαίρι ταμεία της Ίντερ.

Ο Χακίμι, πάλι, έφερε  60.000.000 “ζεστά” και άλλα 11 ακόμη, υπό προϋποθέσεις με τη μεταγραφή του στην Παρί. ΟΚ. Ο Ιντζάγκι θα ήθελε να έχει εφέτος τον Πολιτάνο, αλλά είπαμε: το ταμείο χρειαζόταν “ενέσεις”. Και ο Μάριο έφερε κι αυτός 19.000.000 ευρώ, από τη Νάπολη. Ο Χοακίν Κορέα, που ήλθε δανεικός από τη Λάτσιο δεν είναι εξτρέμ, αλλά με 4 γκολ σε 12 παρουσίες του, ως τώρα, δείχνει ότι μπορεί να δώσει λύσεις.

Άρα λοιπόν, φτάνουμε και στην άλλη απώλεια του καλοκαιριού. Ο Αντόνιο Κόντε άφησε, όντως, το στίγμα του στην Ίντερ. Την πρώτη του σεζόν στον πάγκο έφερε την ομάδα δεύτερη και στον τελικό του Γιουρόπα -όπου έχασε από τη Σεβίλλη.

Και τη δεύτερη, πέρυσι, της χάρισε τον πρώτο τίτλο μετά από 11 χρόνια. Διαφώνησε για το μεταγραφικό σχεδιασμό της φετινής σεζόν και έφυγε για την Τότεναμ.

Διπλός έπαινος για τον Ιντζάγκι

Όμως, αυτός ακριβώς ο λόγος της αποχώρησής του Αντόνιο, είναι που δίνει επιπλέον πόντους στον Ιντζάγκι. Ο Σιμόνε αποδέχθηκε την πρόκληση. Να δουλέψει στη “σκιά” του Κόντε, χωρίς Λουκάκου, χωρίς Χακίμι και με μπάτζετ ούτε 20.000.000 ευρώ, προκειμένου να έλθει ισορροπία στα οικονομικά της ομάδας. Η ομάδα ξεκίνησε άσχημα τη σεζόν. Βρέθηκε έως και στο -7 από την κορυφή.

Όμως, μετά από 16 αγωνιστικές και 5 αγώνες στο Τσάμπιονς Λιγκ, ο Ιντζάγκι έχει την ομάδα στον ένα βαθμό διαφορά από την πρωτοπόρο Μίλαν και ένα πάνω από τη Νάπολη, που πέρασε τρίτη. Έχει γνωρίσει μόλις μια ήττα. Με τη Γιούβε στο καναβάτσο, η Ίντερ μοιάζει το πιο ισορροπημένο σύνολο στο πρωτάθλημα και με τις πιο πολλές λύσεις από τον πάγκο.  Πώς να μην είναι το φαβορί;

Επιπλέον, μετά από εννιά χρόνια, η Ίντερ έχει προκριθεί ήδη στη φάση των 16 του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ πέρυσι αποκλείστηκε πριν φτάσει στους Ομίλους. Μιλάμε, δηλαδή για διαχείριση ομάδας για Όσκαρ. Και σε επίπεδο έμψυχου υλικού και σε επίπεδο αγωνιστικής νοοτροπίας και σε επίπεδο ψυχολογίας, ο Ιντζάγκι παίρνει ως τώρα άριστα. Και αφήνει πολλές ελπίδες για ένα πολύ καλύτερο αύριο για τους “νερατζούρι”.

Αν νικήσει απόψε στο Μπερναμπέου η Ίντερ, τερματίζει πρώτη στον όμιλο. Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο. Αλλά με έξι νίκες και μια ισοπαλία (άδικη, με τη Μίλαν) στα τελευταία εφτά της παιχνίδια, ποιος το αποκλείει; Κι άλλωστε, δεν είναι το ζητούμενο.

Με λίγο χρήμα και “σοφία” μπορεί να αγγίξει την ελίτ!

Το ζητούμενο είναι πως έχει ήδη δείξει εφέτος ότι μπορεί να είναι ανταγωνιστική και στην Ιταλία και στην Ευρώπη. Με υλικά που το καλοκαίρι θεωρήθηκαν μέτρια και ανεπαρκή για μεγάλα πράγματα, έχει καταφέρει και χτίζει χαρακτήρα παρόμοιο μ’ αυτόν της “ελίτ” των ευρωπαϊκών ομάδων. 

Φυσικά, για να παγιωθεί εκεί θα πρέπει να βρει και το ανάλογο χρήμα. Με όσα μπουν στα ταμεία από το Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και με εμπνευσμένη αξιοποίησή τους ανάλογη μ’ αυτήν που έκανε εφέτος ο Ιντζάγκι οι τιφόζι της μπορούν να αισιοδοξούν ότι ένα τέτοιο μέλλον δεν είναι ευσεβής πόθος, αλλά αρκετά πιθανό σενάριο. Πάντως, ως τώρα, της αξίζουν μόνο μπράβο!