Αμπράμοβιτς: Είπε το δικό του «αντίο» μετά από 20 χρόνια στην αγαπημένη του Τσέλσι!

Με μια επίσημη τοποθέτηση στην ιστοσελίδα της Τσέλσι, είπε το  «αντίο»  μετά από σχεδόν 20 χρόνια παρουσίας.

Ήρθε η ώρα του επίσημου αποχαιρετισμού. Ο Ρομάν Αμπράμοβιτς αποχαιρέτησε με μια ανακοίνωση την αγαπημένη του Τσέλσι. Με μια επίσημη τοποθέτηση στην ιστοσελίδα της Τσέλσι, είπε το  «αντίο»  μετά από σχεδόν 20 χρόνια παρουσίας.

Αναλυτικά η δήλωση του Ρομάν Αμπράμοβιτς:

«Πέρασαν τρεις μήνες από την ημέρα που ανακοίνωσα την πρόθεσή μου να πουλήσω την Τσέλσι. Κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών η ομάδα δούλεψε σκληρά για να βρεθεί ο κατάλληλος και να οδηγήσει την Τσέλσι στο επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας της.

Για να είσαι ιδιοκτήτης σε αυτό το κλαμπ, πρέπει να είσαι και απόλυτα υπεύθυνος. Από την πρώτη μου μέρα στην Τσέλσι πριν από περίπου 20 χρόνια, αντίκρισα πόσα μπορεί να πετύχει αυτό το κλαμπ. Το σκεπτικό μου ήταν να καταφέρει ο νέος ιδιοκτήτης να συνεχίσει την επιτυχία της ανδρικής και της γυναικείας ομάδας, όπως επίσης και να έχει το κίνητρο και την επιθυμία να εξελίξει πολλά κομμάτια του κλαμπ, της ακαδημίας και του φιλανθρωπικού ιδρύματος.

Είμαι χαρούμενος που πλέον η υπόθεση έφτασε στο τέλος της. Θα ήθελα να ευχηθώ καλή επιτυχία στα νέα αφεντικά, εντός κι εκτός αγωνιστικού χώρου. Ήταν τιμή της ζωής μου να είμαι κομμάτι της Τσέλσι και θα ήθελα να ευχαριστήσω παίκτες, επιτελείο και τους οπαδούς με τους οποίους συνεργαστήκαμε όλα αυτά τα υπέροχα χρόνια.

Είμαι περήφανος για τις επιτυχίες που γευτήκαμε, εκατομμύρια κόσμος θα ευνοηθεί τώρα από τον κερδοφόρο φιλανθρωπικό οργανισμό και εύχομαι να συνεχιστεί η κληρονομιά που δημιουργήσαμε μαζί.

Σας ευχαριστώ

Ρομάν».

Ρομάν και Τσέλσι: Μια ιστορία επιτυχίας και αγάπης

Όταν το 2003 ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς αγόρασε την Τσέλσι, κανείς δε χάρηκε ιδιαίτερα. Ούτε καν οι οπαδοί της -για αρκετό καιρό. Όπως και οι περισσότεροι αντίπαλοι της ομάδας, έτσι και οι φίλοι των “Μπλε” ήταν βέβαιοι ότι πίσω από την εξαγορά υπάρχει κάτι πονηρό. Ένα “δεύτερο σχέδιο”, σκοτεινό και ύποπτο.

Όπως και να ‘χει, ο χρόνος πέρασε. Και έδειξε πολύ διαφορετικά πράγματα. Το κυριότερο είναι αυτό. Ότι ο Αμπράμοβιτς δεν πήρε την Τσέλσι ούτε για να “ξεπλύνει χρήμα”, ούτε για να αποκτήσει ένα “στρατό” οπαδών ούτε για να βρει τρόπο να… διεισδύσει στην αγγλική κυβέρνηση και να την ανατρέψει.

Ίσως, στην αρχή, να την πήρε από ένα καπρίτσιο απ’ αυτά που συχνά έχουν οι πάμπλουτοι άνθρωποι -όποτε και όπως κι αν απέκτησαν τα λεφτά τους. Με τον καιρό όμως -και δεν ήταν πολύς- όλες οι ενέργειές του εδειξαν να είναι ενέργειες ανθρώπου που αγαπά πραγματικά την ομάδα.

Έφυγε  με βαριά καρδιά, αλλά και η φυγή του, πράξη σεβασμού και φροντίδας για το σύλλογο είναι. Η παραμονή του θα ήταν πρόβλημα. Και, παρά την ισχύ που του δίνει η αγάπη χιλιάδων οπαδών της Τσέλσι, προτιμά να την αφήσει στην ησυχία της. Αν τη βρει. Διότι η κάποτε Chelsky , όπως τη βάφτισαν στις αρχές, δύσκολα θα βρει ξανά τέτοια υποδειγματική διαχείριση.

Η παρακαταθήκη του είναι ένα υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο, σπουδαίες Ακαδημίες και, βέβαια, 20 μεγάλοι τίτλοι -και… βλέπουμε ακόμη ως το τέλος της σεζόν- σε 19 χρόνια: 5 πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα, 3 Λιγκ Καπ, 2 Τσάμπιονς Λιγκ, 2 Γιουρόπα Λιγκ, 2 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ και, εφέτος και το Παγκόσμιο Συλλόγων.

Στο αντίο του, βουλώνει κι άλλα στόματα με δύο σπουδαίες κινήσεις. Χαρίζει στην ομάδα όλα τα προσωπικά δάνειά του σ’ εκείνην -περίπου 1.700.000.000 ευρώ! Και, συγχρόνως, δήλωσε ότι όλα τα κέρδη από τη μεταβίβαση θα διατεθούν σε φιλανθρωπικό ίδρυμα που θα βοηθήσει τα θύματα του πολέμου στην Ουκρανία.