Σαν σήμερα το 1996, ο 12χρονος Ινιέστα ξεκίνησε να γράφει ιστορία!

Σαν σήμερα το 1996, ο 12χρονος τότε Αντρές Ινιέστα έκανε το ντεμπούτο του στην εμβληματική ακαδημία La Masia της Μπαρτσελόνα. Έκανε 758 εμφανίσεις για την πρώτη ομάδα, κέρδισε 32 τρόπαια και είναι ενας από τους θρύλους της ομάδας και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου 24 χρόνια αργότερα Χαρισματικός και μοναδικός στο είδος του. Τόσο ηγέτης όσο και […]

Σαν σήμερα το 1996, ο 12χρονος τότε Αντρές Ινιέστα έκανε το ντεμπούτο του στην εμβληματική ακαδημία La Masia της Μπαρτσελόνα. Έκανε 758 εμφανίσεις για την πρώτη ομάδα, κέρδισε 32 τρόπαια και είναι ενας από τους θρύλους της ομάδας και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου 24 χρόνια αργότερα

Χαρισματικός και μοναδικός στο είδος του. Τόσο ηγέτης όσο και εργάτης στην Μπαρτσελόνα. Η αποθέωση της ουσίας που κάνει τη διαφορά…

Ένας από τους κορυφαίους μέσους όλων των εποχών, «χρυσός» σκόρερ στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010 και 4 φορές πρωταθλητής Ευρώπης με τους μπλαουγκράνα

Ο Άντρες Ινιέστα περπάτησε σε όλο το δημιουργικό κομμάτι της ποδοσφαιρικής του διαδρομής στους δρόμους της Καταλωνίας. Μπορεί τα πρώτα βήματα της ζωής ρου να έγιναν στη νότια πλευρά της χώρας και το Αλμπαθέτε απ’ όπου κατάγεται, όμως από παιδί μετακόμισε στη Βαρκελώνη και την “Μασία”, ακαδημία της Μπαρσελόνα.

Το μεστό παιχνίδι του, η ομαδικότητα και αξιοποίηση των συμπαικτών, η απλότητα και αμεσότητα κάθε κίνησής του στις τέσσερις γραμμές, τον έφεραν στο εθνικό προσκήνιο από νωρίς. Η κλήση και συμμετοχή του σε όλες ις εθνικές ομάδες της Ισπανίας από την ηλικία των 13ων ετών ήταν προμήνυμα για όσα θα ακολουθούσαν.

Ανάλογος της ποδοσφαιρικής του ποιότητας αποδείχθηκε στη διάρκεια των χρόνων και ο χαρακτήρας του ιδιαίτερα ευαίσθητου και ντροπαλού από παιδί ανθρώπου που έκλαιγε ασταμάτητα όταν αναγκάστηκε να αποχωριστεί τους γονείς του μπαίνοντας στο πρόγραμμα της ακαδημίας της Μπαρσελόνα.

Ισορροπία αποφάσεων με θετικό πρόσημο και σε άμεσο χρόνο. Άριστη τεχνική κατάρτιση τόσο στο κράτημα όσο και στη μεταβίβαση της μπάλας. Εξαιρετικές εκτελέσεις και ευχέρεια στο σκοράρισμα αφού είχε την τάση να πατά συχνά την αντίπαλη περιοχή και να εκτελεί. Αποστολή δευτερεύουσας σημασίας για τον παίκτη που πάντα και πρώτα δούλευε για τους συμπαίκτες του.

Ασταμάτητη κίνηση στους ελεύθερους χώρους χωρίς την  μπάλα, άμεση συνεργασία με ακρίβεια μεταβιβάσεων – αξιοποίηση της φαντασίας αλλά και της τεχνικής κατάρτισης. Ο Ινιέστα είχε όλα εκείνα τα ατομικά χαρακτηριστικά που “κούμπωναν” στο ολοκληρωτικό παιχνίδι της Μπαρστελόνα από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Οι Καταλανοί “σημάδεψαν” με τον τρόπο παιχνιδιού και τους σπουδαίους παίκτες της ακαδημίας τους μια ολόκληρη εποχή για το ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα της Μπαρσελόνα το 2002. Σε εποχή με συμπαίκτες όπως οι Κλάιφερτ, Όφερμαρς, Μότα, Ντε Μπουρ, ΓΚάμπρι και Τσάβι. 
Πήρε το πρώτο του πρωτάθλημα δύο χρόνια μετά, βασικός σε εκείνη την ομάδα με τον Πουγιόλ δίπλα στον Μάρκες στα στόπερ, τον Ντέκο να προστίθεται παρέα με αυτόν και τον Τσάβι στη μεσαία γραμμή και τους Ζιουλί, Ετό και Λάρσον στην επίθεση.

Ήταν το πρώτο από τα 9 πρωταθλήματα του ενορχηστρωτή των “μπλαουγκράνα” που μαζί με τον Τσάβι αποτέλεσαν τη βάση, όχι μόνο για την γεμάτη τίτλους  νέα εποχή των Καταλανών, αλλά και για τα όσα πέτυχε η Εθνική ομάδα της Ισπανίας κατακτώντας 2 πρωταθλήματα Ευρώπης και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.

Μετά το 2006 δίπλα στο δίδυμο Τσάβι Ινιέστα προστέθηκε ο Λιονέλ Μέσι. Με ότι αυτό συνεπάγεται για την απόλυτη κυριαρχία μιας ομάδας που τα είχε όλα και που κάθε άνθρωπος που αγαπά το ποδόσφαιρο ήθελε όχι απλώς να βλέπει, αλλά να χαζεύει…

Η εξέλιξη των πραγμάτων ανέδειξε λεπτομέρειες που κάνουν διαφορά στην αξιολόγηση της ιστορίας. Προφανώς και χωρίς τον Μέσι η Μπαρσελόνα δεν θα ήταν το ίδιο πετυχημένη. Δεδομένα χωρίς τον Ινιέστα (και τον Τσάβι) δεν υπήρξε ποτέ το ίδιο ανταγωνιστική και κυρίαρχη όσο ήταν με αυτούς στην ενδεκάδα της. 
Παράλληλα η εντελώς διαφορετική εικόνα του Μέσι στην Εθνική Αργεντινής δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι στο ποδόσφαιρο η ατομική ποιότητα τελειοποιεί την ομαδική δουλειά. Χωρίς την αρμονία των πολλών εξασθενεί σημαντικά η ποιότητα του ενός.

Το “αντίο” του Αντρές Ινιέστα από τη Μπαρτσελόνα, συνοδεύτηκε με δάκρυα αποχαιρετισμού και τιμές προς το πρόσωπο του. Συμπαίκτες και αντίπαλοι του έκαναν pasillo, ο Ερνέστο Βαλβέρδε είχε να πει τα καλύτερα για το θρυλικό “8” των “μπλαουγκράνα” ενώ ο καταλανικός Τύπος τον τίμησε με συλλεκτικά πρωτοσέλιδα