Όπως υπήρξε ένας Πελέ, ένας Μαραντόνα, έτσι θα υπάρξει και ένας Ρομάριο!

Όσοι τον είδαν, όσοι τον αντιμετώπισαν, όσοι προσπάθησαν να τον «μελετήσουν» και να εξηγήσουν το ταλέντο και τις ικανότητες στις οποίες δούλεψε όλα τα χρόνια της παρουσίας του στα γήπεδα, συμφώνησαν πως ήταν ένας εκ των κορυφαίων κι όχι μονάχα για το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο. Ο ίδιος ο Ρομάριο, έχει δηλώσει πως: «Δεν βλέπω να υπάρχει […]

Όσοι τον είδαν, όσοι τον αντιμετώπισαν, όσοι προσπάθησαν να τον «μελετήσουν» και να εξηγήσουν το ταλέντο και τις ικανότητες στις οποίες δούλεψε όλα τα χρόνια της παρουσίας του στα γήπεδα, συμφώνησαν πως ήταν ένας εκ των κορυφαίων κι όχι μονάχα για το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο. Ο ίδιος ο Ρομάριο, έχει δηλώσει πως: «Δεν βλέπω να υπάρχει κάποιος για διάδοχος…

Όπως υπήρξε ένας Πελέ, όπως υπήρξε ένας Μαραντόνα, έτσι θα υπάρξει και ένας Ρομάριο. Όπως και να ‘χει, δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον, ωστόσο, θεωρώ ότι παίζοντας μέσα στην αντίπαλη περιοχή, κανείς δεν θα καταφέρει να κάνει όσα εγώ. Ήμουν ο καλύτερος σε αυτό το κομμάτι…».

Πριν από αρκετά χρόνια (μια 10ετία), σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον «Guardian», είχε αναφέρει: «Ανάμεσα στα… tips για την καλή ζωή, έχω να πω στους θαυμαστές μου πως πρέπει να κάνουν σεξ κάθε μέρα, αρκεί να είναι μέχρι τρεις φορές κι όχι παραπάνω. Είμαι Βραζιλιάνος και ως εκ τούτου, μου αρέσουν πολύ οι γυναίκες και η νύχτα. Μου αρέσει να περνάω καλά κι επειδή βγαίνω πολύ, με εντοπίζει εύκολα ο κόσμος. Η νύχτα ήταν πάντοτε φίλη μου. Όταν έβγαινα, πάντα αισθανόμουν τρομερά και μετά ακολουθούσαν τα γκολ λόγω της πολύ καλής ψυχολογίας μου».

Ο Βραζιλιάνος μισούσε τις προπονήσεις, το τρέξιμο, το πρωινό ξύπνημα και τις διάφορες εξωγηπεδικές εκδηλώσεις της ομάδας και δεν ήταν διατεθειμένος να θυσιάσει την ξέφρενη ζωή του για χάρη της επαγγελματικής του καριέρας. Ο αστικός θρύλος λέει πως οι προπονήσεις που ολοκλήρωνε με επιτυχία ήταν λιγότερες απ’αυτές που εγκατέλειπε δίχως προειδοποίηση κάπου στη μέση, προφασιζόμενος κάποια ξαφνική ενόχληση ή κάποιον μικροτραυματισμό.

Γνωστός λάτρης της νύχτας και του ‘ωραίου φύλου’, περνούσε τα περισσότερα βράδια του σε κλαμπ και μπαρ από τα οποία δεν έφευγε πριν ξημερώσει, ακόμα κι αν το επόμενο πρωινό υπήρχε προγραμματισμένη προπόνηση.

Όλα αυτά μέχρι που έφτανε η μέρα του αγώνα. Εκεί όλα τα τερτίπια και οι παραξενιές του Βραζιλιάνου ξεχνιόταν μέσα σε μια στιγμή. Τη στιγμή εκείνη που δεχόταν τη μπάλα μέσα στη μεγάλη περιοχή, το δεύτερο πιο αγαπημένο μέρος του στον κόσμο, πίσω μόνο από το κρεβάτι. Ο Ρομάριο ήταν ο αδιαμφισβήτητος βασιλιάς της μεγάλης περιοχής, ο κυνηγός με την πιο τέλεια όσφρηση του γκολ, ο τεχνίτης που αδιαφορούσε για την έλλειψη ελεύθερου χώρου μπροστά από την εστία γιατί μπορούσε να βρει τρόπο να τρυπώσει με τη μπάλα παντού (“Για τον Ρομάριο ένα τετραγωνικό μέτρο είναι όσο ένα στρέμμα” είχε σχολιάσει κάποτε ο Μπόμπι Ρόμπσον). 

Κάντε Subscribe στο κανάλι μας στο YouTube για να βλέπετε πρώτοι ότι νέο ανεβαίνει εδώ: https://bit.ly/3fGxakk