Μαραντόνα: Ένας χρόνος που ο «Θεός του ποδοσφαίρου» έφυγε από κοντά μας!

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα έφυγε από κοντά μας, άφησε τον πλανήτη Γη πριν ένα χρόνο. Τα αξέχαστα… ποιήματα που γράφτηκαν από τα δικά του πόδια, θα… συνεχίζονται από γενιά σε γενιά σε όλον τον ποδοσφαιρικό πλανήτη! Ο Ντιεγκίτο πέθανε από καρδιακή προσβολή σπίτι του. Μόλις 60 ετών! Η πιο μαύρη του ποδοσφαίρου, αφού την ίδια μέρα […]

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα έφυγε από κοντά μας, άφησε τον πλανήτη Γη πριν ένα χρόνο. Τα αξέχαστα… ποιήματα που γράφτηκαν από τα δικά του πόδια, θα… συνεχίζονται από γενιά σε γενιά σε όλον τον ποδοσφαιρικό πλανήτη!

Ο Ντιεγκίτο πέθανε από καρδιακή προσβολή σπίτι του. Μόλις 60 ετών!

Η πιο μαύρη του ποδοσφαίρου, αφού την ίδια μέρα χάσαμε και τον Τζορτζ Μπεστ

Για χάρη του υπάρχει ιερός ναός στην πόλη Ροζάριο της Αργεντινής. Η εκκλησία ονομάζεται Maradoniana και έχει 80.000 μαθητές – οπαδούς, συμπεριλαμβανομένων και του Άγγλου παλαίμαχου ποδοσφαιριστή, Γκάρι Λίνεκερ!

Ένας χρόνος που ο «Θεός του ποδοσφαίρου» έφυγε από κοντά μας!

“Εις το όνομα της La Tota, της Μητέρας και του Don Diego του πατέρα, ο καρπός της αγάπης τους, ο ποδόσφαιρικός Θεός να σας ευλογεί όλους σας. Ντιέγκο, Ντιέγκο, Ντιέγκο!”.

Αυτό είναι το σύνθημα των πιστών, οι οποίοι κάνουν την προσευχή τους μπαίνοντας στον ναό (σε ελεύθερη μετάφραση).

“Ντιέγκο ημών, ο εν των γηπέδων καλλιτέχνη, αγιασθήτω το αριστερό σου χέρι, και τα μαγικά σου, κάνε τα γκολ σου αξέχαστα στη Γη, όσο αυτοί θα είναι στον παράδεισο”.

Ο «Θεός του ποδοσφαίρου» κατέβηκε στη Γη! Γιατί πολύ απλά, ο Μαραντόνα ήταν ένας, μοναδικός κι ανεπανάληπτος. Όπως κι ο Θεός είναι ένας, έτσι κι ο Ντιέγκο δεν πρόκειται να βρει μιμητή… στον αιώνα τον άπαντα.

Ο κορυφαίος, για πολλούς, παίκτης όλων των εποχών, ο οποίος έκανε την… επανάσταση οδηγώντας την Νάπολι σε δύο πρωταθλήματα και την Αργεντινή στην κορυφή του κόσμου.

Ένας μοναδικός ηγέτης κάθε ομάδας που φόρεσε τη φανέλα της. Η καριέρα του, άρχισε στην Αργεντίνος Τζούνιορς σε ηλικία μόλις 10 ετών, το 1970. Αλλά το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα πραγματοποιήθηκε το 1976. Πέντε χρόνια εκεί με 166 εμφανίσεις και 116 γκολ, πριν περάσει στη Μπόκα Τζούνιορς για μία μόνο σεζόν, 1981/82 με 28 γκολ σε 40 παιχνίδια.

Μετά την άφιξή του στην Ευρώπη και στην Μπαρτσελόνα, μια ομάδα στην οποία ο «Pibe de Oro» («χρυσό παιδί») παρέμεινε για δύο σεζόν, σημειώνοντας 38 γκολ σε 58 αγώνες. Η περιπέτεια του στην Ισπανία χαρακτηρίστηκε από πολλούς τραυματισμούς. Ο σοβαρότερος από τον οποίο, λόγω ενός φάουλ του παίκτη της Αθλέτικ Μπιλμπάο, Άντονι Γκοικοετσέα, είχε ως συνέπεια να χάσει το 30% της κινητικότητας του αριστερού αστραγάλου.

Παρά όλα αυτά, κατέκτησε ένα ισπανικό Κύπελλο, ένα League Cup Ισπανίας και ένα ισπανικό Super Cup με τους Καταλανούς.

Στην συνέχεια, ακολούθησε η Νάπολι, στην οποία εντάχθηκε έναντι 13,5 δισεκατομμυρίων λιρετών (σ.σ. περίπου οκτώ εκατομμύρια ευρώ). Με τη μπλε φανέλα έπαιξε συνολικά 259 παιχνίδια, σημειώνοντας 116 γκολ. Πρωτίστως κέρδισε δύο πρωταθλήματα, ένα ιταλικό Κύπελλο, ένα ιταλικό Super Cup και ένα Κύπελλο UEFA, πριν πάει στην Σεβίλλη και επιστρέψει στην Αργεντινή. Τελείωσε την καριέρα του, σε ηλικία 37 ετών, με τη φανέλα της αγαπημένης του Μπόκα Τζούνιορς, στις 25 Οκτωβρίου 1997. Με τη νίκη με σκορ 2-1 επί της Ρίβερ Πλέιτ στο Monumental στο Μπουένος Άιρες.

Με την εθνική Αργεντινής συμμετείχε σε τέσσερα Μουντιάλ (1982, 1986, 1990, 1994), σημειώνοντας γκολ σε όλα. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιταλίας το 1990, σκόραρε μόνο με πέναλτι έναντι στους Ιταλούς στα ημιτελικά. Κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 στο Μεξικό.

Σε ένα Μουντιάλ, όπου έμεινε στην Ιστορία για το «χέρι του θεού», γκολ που σημείωσε στα προημιτελικά με την Αγγλία. Αλλά και εκείνο που πέρασε όλους τους Άγγλους στον ίδιο αγώνα, σε ένα από τα πιο όμορφα γκολ στην Ιστορία του ποδοσφαίρου.

Πρώην συμπαίκτες, αντίπαλοι, προπονητές, παίκτες εν ενεργεία που τον θαύμασαν. Συνολικά 156 άνθρωποι από τον… πλανήτη ποδόσφαιρο.

Μεταξύ άλλων ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Ζινεντίν, Ζιντάν, ο Κάρλος Βαλντεράμα, ο Ζοζέ Μουρίνιο, ο Αντρές Ινιέστα, ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο. Ο Κριστιάν Καρεμπέ, ο Τσίρο Φεράρα, ο Ντιέγο Σιμεόνε, ο Ρουντ Γκούλιτ, ο Μάρκο Φαν Μπάστεν. Ο Καφού, ο Ρομπέρτο Κάρλος, ο Μίκαελ Λάουντρουπ, ο Ροναλντίνιο, o Γκάρι Λίνεκερ, ο Εμίλιο Μπουντραχένιο, ο Ίκερ Κασίγιας. Ο Ιβάν Ζαμοράνο, ο Πάολο Μαλντίνι, ο Ραούλ.

Η… χάρη του έφτασε μέχρι τους Ράφα Ναδάλ και Χούλιο Ιγκλέσιας.