Η Ευρωλίγκα πέθανε! Ζήτω η (νέα) Ευρωλίγκα!

Χωρίς Μπερτομέου, αλλά με Ντέγιαν Μποντίρογκα στο τιμόνι, όπως επίσης δίχως και τις ρωσικές ομάδες, η διοργάνωση της νέας σεζόν θα διαφέρει σε πολλά από την προηγούμενη. Διοικητικά, αλλά και αγωνιστικά, με πολλούς συλλόγους -και τους δύο ελληνικούς- να ενισχύονται...

Η Ευρωλίγκα πέθανε! Ζήτω η (νέα) Ευρωλίγκα! Κάπως έτσι όσες χώρες έχουν μοναρχία συνηθίζουν να χαιρετούν τον νέο μονάρχη τους, άντρα ή γυναίκα. “Ο Βασιλεύς πέθανε, ζήτω ο Βασιλεύς!” Το “νέος” δεν το λένε. Διότι υποτίθεται -yeah right- ότι οι “βασιλικοί οίκοι” έχουν το δικαίωμα να διαφεντεύουν τα κορόιδα “ελέω Θεού”, οπότε υπάρχει συνέχεια στο… “γαλάζιο” αίμα τους. Η Ευρωλίγκα, πάλι, ανέκαθεν ήταν, υποτίθεται, μια δημοκρατία. Αλλά, μεταξύ μας κιόλας, “βασιλιά” είχε. Τον Τζόρντι Μπερτομέου. Και αυτή είναι η πρώτη -και πολύ μεγάλη- διαφορά της νέας διοργάνωσης με την περασμένη.

Η νέα Ευρωλίγκα δεν έχει πια, μετά από 22 χρόνια, έλέω… Ισπανών “βασιλιά”. Έχει, πραγματικά βασισμένο στην πλειοψηφία των ομάδων, πρόεδρο. Τον Ντέγιαν Μποντίρογκα. Ο πρώην πρόεδρος της Σερβικής Ομοσπονδίας (2011-14), αλλά και της Επιτροπής Διοργανώσεων της FIBA Europe, θα διακυβερνήσει τη λίγκα με “τεχνοκράτες” στο πλάι του. Και στόχο, φυσικά, την αύξηση των εσόδων της, που, επί Μπερτομέου, ούτε κατά διάνοια δε συμβάδιζαν με την ευρύτατη αποδοχή του κοινού γι’ αυτήν.

Το “ντόμινο” από τον εξοβελισμό των ρωσικών ομάδων…

Μια άλλη βασική αλλαγή, είναι, φυσικά, ο εξοβελισμός των ρωσικών ομάδων από τη Λίγκα. Μια απόφαση που ρίχνει ένα μεγάλο και δαιδαλώδες ντόμινο. Με πιόνια όχι μόνον άλλες ομάδες, αλλά και παίκτες και προπονητές… Στο πρώτο σκέλος, εφέτος δε θα δούμε ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης και Ούνιξ Καζάν. Αντίθετα, με wild cards θα δούμε τη Βαλένθια, αλλά και την Παρτιζάν του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, με τους 9 τίτλους (5 με τον Παναθηναϊκό) από το 1992 έως και το 2017.

Η Βίρτους Μπολόνια, που πήρε το Euro Cup είναι κι αυτή στη λίγκα, με παίκτες όπως όπως οι Μάρκο Μπελινέλι, Μίλος  Τεόντοσιτς, Τόρνικε Σενγκέλια. Και, βέβαια, με πολύ χρήμα πίσω τους. Αξιοσημείωτο είναι ότι η Ισπανία έχει 4 ομάδες στις 18 (Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης, Μπασκόνια, Βαλένθια). Και ότι μόνον η Ζαλγκίρις Κάουνας και η Μακάμπι Τελ Αβίβ δεν έχουν “συμπατριώτισσα” ομάδα στη διοργάνωση. Οι Ιταλοί έχουν Βίρτους Μπολόνια, Αρμάνι Μιλάνο, εμείς Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, οι Σέρβοι Ερυθρό Αστέρα, Παρτιζάν, η Γερμανία Άλμπα Βερολίνου, Μπάγερν Μονάχου, η Τουρκία Αναντολού Εφές, Φενερμπαχτσέ, η Γαλλία Βιλερμπάν, Μονακό.

Το “ντόμινο” από το “στοπ” στις ρωσικές ομάδες, ωστόσο, είπαμε ότι φέρνει και άλλες αλλαγές. Π.χ. ο Δημήτρης Ιτούδης είναι πια στην Φενερμπαχτσέ. Και, φυσικά, πολλοί εξαιρετικοί παίκτες βγήκαν στην αγορά. Γενικά, στο πεδίο των μεταγραφών υπάρχει μεγάλη κινητικότητα. “Πρωταθλήτρια” ως τώρα, η Μακάμπι του Οντέτ Κάτας, με 11 (!), μεταξύ τους και τους Λορέντζο Μπράουν (Ούνικς Καζάν), Τζος Νίμπο (Ζαλγκίρις), Γουέιντ Μπάλντγουιν (Μπασκόνια) Όστιν Χόλινς (Ερυθρός Αστέρας).

Οι μεταγραφές και τι κάνουν ως τώρα οι “αιώνιοι”…

Η Μπαρτσελόνα πήρε Γιαν Βέσελι (Φενέρμπαχτσε) και Τόμας Σατοράνσκι (Σικάγο Μπουλς), η πρωταθλήτρια  Εφές  τον Γουίλ Κλάιμπερν (ΤΣΣΚΑ Μόσχας) και η Φενέρμπαχτσε τον Σκότι Γουίλμπεκιν (Μακάμπι).  Η Μονακό τον Έλι Οκόμπο από τη Βιλερμπάν και η Βιλερμπάν τον Νάντο Ντε Κολό (Φενέρμπαχτσε). Και φυσικα, έχουμε και τα δικά μας, με τον Παναθηναϊκό να μπαίνει εφέτος με άλλη… όρεξη -και άλλου είδους χρήμα- στο κόλπο.

Οι “πράσινοι” έχασαν τον Νεμάνια Νέντοβιτς (Ερυθρός Αστέρας) και ψάχνουν για top πόιντ γκαρντ. Ωστόσο πήραν ηδη Πάρις Λι (Μονακό) και Παναγιώτη Καλαϊτζάκη (Λιετκαμπέλις), ενώ κυνηγούν και Αρτούρας Γκουντάιτις (Ζενίτ). Κι όσο για τον Ολυμπιακό, ήδη είναι δικοί του οι Τζόελ Μπλομπόι (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Αιζάϊα Κάνααν (Ούνικς Καζάν) και Άλεκ Πίτερς (Μπασκόνια). Κοντά είναι και ο Κώστας Αντετοκούνμπο. Πολλά θα κρίνει και το τι θα γίνει με τον Σάσα Βεζένκοφ και τους Σακραμέντο Κινγκς (η προθεσμία λήγει στις 20 Ιουλίου).

Τέλος, οι αντιδράσεις στη Μαδρίτη από την άκομψη και “αχάριστη” απόλυση του Πάμπλο Λάσο, επισκιάζουν, προς το παρόν τα όποια αγωνιστικά ζητήματα. Είναι, ωστόσο, μια απόφαση που δε φαίνεται ότι θα αλλάξει. Και ο μέχρι πρότινος βοηθός του Λάσο και πλέον πρώτος προπονητής Τσους Ματέο θα πρέπει να μάθει να ζήσει μ’ αυτό. Ένα καλό ξεκίνημα θα βοηθήσει. Ένα κακό, ωστόσο, μπορεί να φέρει αναταράξεις που ο απόηχός τους ίσως βγει και στο παρκέ…