Μεσούτ Οζίλ: Πέρασε το τρένο για τον αρτίστα;

Οι αριθμοί πλάι στο όνομα του Γερμανού χαφ δείχνουν ακριβώς αυτό που υπήρξε. Ένας παίκτης ομάδας, πρώτα και πάνω απ' όλα. Το ποδόσφαιρο άλλαξε όμως. Και ο Οζίλ όχι. Η καριέρα του, ωστόσο, δεν πρέπει να λήξει άδοξα. Του αξίζουν πολύ περισσότερα...

Μεσούτ Οζίλ: Πέρασε το τρένο για τον αρτίστα; Στις 15 Οκτωβρίου ο ξερακιανός γουρλομάτης Γερμανός, τουρκικής καταγωγής, θα κλείσει τα 34. Έχει ακόμη πολλά παιχνίδια στα πόδια του. Αλλά δε θα τα έχει με τη Φενερμπαχτσέ, που ανακοίνωσε ότι δεν τον υπολογίζει πλέον. Μια σπουδαία καριέρα πάει να λήξει με τρόπο τελείως ανάξιο για έναν παίκτη που έχει δώσει ως τωρα 682 ματς με συλλόγους και Εθνική Γερμανίας. Και σε κάθε λεπτό που αγωνίστηκε τα έδωσε όλα για τις ομάδες του.

Τεχνίτης, γρήγορος, με εκπληκτική αντίληψη του γηπέδου και εξωγήινη πάσα, ο Οζίλ έχει παίξει σε όλες τις θέσεις του κέντρου. Ακόμη και στο πλάι της επίθεσης. Ακόμη και δεύτερος επιθετικός. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, στη Νότιο Αφρική, ο Γιοακίμ Λεβ… εφηύρε γι’ αυτόν μια θέση που, αργότερα, ονομάστηκε “ψευτο-δεκάρι”. Ένας πλέι-μέικερ που συγχρόνως ήταν και εξτρέμ, με το ελεύθερο να κάνει ό,τι θέλει στο γήπεδο.

Ο βασιλιάς των ασίστ -με εκπληκτικά στατιστικά!

Αυτό που πάντοτε ήθελε ο παίκτης που ο Χορστ Χρούμπες ονόμασε “δικό μας Μέσι” ήταν να μοιράζει μπαλιές. Είναι ο βασιλιάς των ασίστ. Στη Βέρντερ Βρέμης είχε 54 σε 108 ματς (και 16 γκολ). Στη Ρεάλ Μαδρίτης, όπου ο Μουρίνιο είπε γι’ αυτόν: “Δεν υπάρχει κανείς σαν τον Οζίλ, ούτε καν ένα κακό αντίγραφο”, είχε 80 ασίστ σε 159 ματς (και 27 γκολ). Και στην Άρσεναλ, όπου ο Βενγκέρ αποφάνθηκε ότι “δε μπορεί κανείς να αγαπά το ποδόσφαιρο και να μην αγαπά τον Μεσούτ”), είχε 77 ασίστ σε 254 ματς (και 44 γκολ).

Χάρη σ’ αυτό το μαγικό του αριστερό πόδι και τη… “μανία” του να σερβίρει απίθανες πάσες σε συμπαίκτες του, ο Οζίλ έχει αναδειχθεί σε “Man of the Match” περισσότερες φορές απ’ όσες μπορεί να θυμθεί. Αλλά έχει σκοράρει και ο ίδιος σκοράρει εκπληκτικά γκολ. Μεταξύ τους κι ένα απέναντι στο Βέλγιο, στα προκριματικά του EURO 2012 που ο Λεβ χαρακτήρισε “έργο τέχνης”.

Καθοριστική συμμετοχή σε όλες τις ομάδες του…

Ο “Νίμο“, όπως ήταν το παρατσούκλι του στη Ρεάλ, επειδή μοιάζει με το ψαράκι της ομώνυμης ταινίας, είχε καθοριστική συμμετοχή σε κάθε τίτλο που έχει κατακτήσει στην καριέρα του. Το Κύπελλο με τη Βέρντερ στη Γερμανία. Το πρωτάθλημα, το Κύπελλο και το Σούπερ Καπ με τη Ρεάλ. Τα τρία Κύπελλα της Άρσεναλ με την οποία έφτασε και στον τελικό του Γιουρόπα το 2019. Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας το 2014.

Με τη Γερμανία έπαιξε 92 φορές και είχε συμμετοχή σε… 63 (!) γκολ: 23 έβαλε ο ίδιος κι άλλα 40 ήταν ασίστ για τους συμπαίκτες του. Δε δίστασε όμως να σταματήσει τη διεθνή του καριέρα καταγγέλοντας διακρίσεις σε βάρος των μη γηγενών ποδοσφαιριστών στη Γερμανία. Είναι ενεργός πολιτικά και κοινωνικά, με πλήθος φιλανθρωπικών δράσεων. Ένας “ασίστ-μαν” και σ’ αυτό.

Το σύγχρονο ποδόσφαιρο δε θέλει “Οζίλ”, αλλά “τρεχαλατζήδες¨”…

Τι δεν ήταν ποτέ; Ένας “τρεχαλατζής” απ’ αυτούς που το ποδόσφαιρο άρχισε να λατρεύει από κάποια στιγμή και μετά. Ο Βενγκέρ απογείωσε τον Οζίλ ακριβώς επειδή του άρεσε να έχει στην ομάδα του έναν παίκτη ικανό για το “έξτρα”. Για το “μαγικό” που ξεσηκώνει την κερκίδα και ξεκλειδώνει άμυνες. Αλλά μετά τον Αλσατό, ο Οζίλ άρχισε να θεωρείται “περιττή πολυτέλεια” και “παίκτης μείον” στο physical παιχνίδι που έγινε σήμα-κατατεθέν της Πρέμιερ.

Η μεταγραφή του στην Φενερμπαχτσέ ως ελεύθερος, πέρυσι το Γενάρη, όλοι ήθελαν να σημάνει την αναγέννηση ενός καλλιτέχνη του ποδοσφαίρου. Αλλά αρκετά προβλήματα τραυματισμών τον κράτησαν πίσω και στην Τουρκία δε θυμίζει και πολλά από τον παλιό, καλό εαυτό του. Μετά από μόλις 9 γκολ και 3 ασίστ σε 37 συμμετοχές, η Φενέρ ανακοίνωσε ότι δεν τον υπολογίζει πλέον. Η ομάδα παλεύει για την έξοδό της στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και ένας “μη τρεχαλατζής” παίκτης μοιάζει κι εκεί περιττή πολυτέλεια…

Ίσως και να ‘ναι έτσι από μια πλευρά, Από μια άλλη όμως, δε μπορεί να μείνει κάποιος ασυγκίνητος μπροστά στην απίθανη οξυδέρκεια και την “αρτίστικη” πλευρά ενός παίκτη όπως ο Οζίλ. Κι αν το σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν έχει θέση πια για έναν τέτοιο παίκτη… τόσο το χειρότερο για το ποδόσφαιρο! Θέση στις καρδιές μας θα έχουν πάντοτε τέτοιοι παίκτες. Και ο Οζίλ είναι μάλλον από τους τελευταίους του είδους του. Κι ένας από τους καλύτερους εκπροσώπους του, ever…