Στην ΑΕΚ ο -παρολίγο- “αντι-Σμάιχελ”, Κάρλος Ρόα!

Ο νέος προπονητής τερματοφυλάκων της "Ένωσης" έχασε τη μεταγραφή-όνειρο της καριέρας του λόγω των... θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Έχει νικήσει την ελονοσία και τον καρκίνο. Είναι ένας άνθρωπος με ξεχωριστή προσωπικότητα και μια μεγάλη ιστορία πίσω του...

Στην ΑΕΚ ο -παρολίγο- “αντι-Σμάιχελ”, Κάρλος Ρόα! Ο Αργεντινός προπονητής τερματοφυλάκων είναι αχώριστος συνεργάτης του Αλμέιδα εδώ και 11 χρόνια. Έχει δουλέψει μαζί του σε Ρίβερ Πλέιτ, Μπάνφιλντ, Τσίβας Γουαδαλαχάρα, Σαν Χοσέ Έρθκουεϊκς και, φυσικά, ήλθε μαζί του τώρα και στην Ελλάδα, για την “Ένωση”. Όλοι έχουν να πουν ότι είναι εξαιρετικός στη δουλειά του. Διότι, άλλωστε, εξαιρετικός γκολκίπερ ήταν και ο ίδιος.

Η σημερινή του εμφάνιση, ψηλός, 1μ91, με το μακρύ μαλί, τη γενειάδα, το διαπεραστικό βλέμμα, θυμίζει αμυδρά εκείνη του γκολκίπερ που έγινε ο ήρωας της Αργεντινής, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1988. Με δύο δικές του αποκρούσεις πέναλτι στο ίδιο ματς που ο Ντιέγκο Σιμεόνε “ανάγκασε” τον Ντέιβιντ Μπέκαμ να αποβληθεί, η παρέα των Ντανιέλ Μπατιστούτα, Ερνάν Κρέσπο, Σεμπαστιάν Βερόν κ.λπ., πέρασε στα προημιτελικά…

Γράφει πολύ μεγάλες στιγμές με τη Μαγιόρκα

Στα 29 του χρόνια τότε, (γεν. 15/8/1969), ο Ρόα ήταν στο peak της καριέρας του. Από το Γενάρη της χρονιάς του Μουντιάλ, είχε πάει στην Ισπανία και τη Μαγιόρκα, από τη Λανούς. Ήταν από τους βασικούς πρωταγωνιστές της ομάδας τη σεζόν που κατέκτησε την ιστορικά καλύτερη θέση της στη La Liga: την 3η -και την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και βέβαια, φτάνει μαζί της και στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου όμως έχασε από τη Λάτσιο.

Την πρώτη του σεζόν, φτάνει και στον τελικό του Κυπέλλου, απέναντι στην Μπαρτσελόνα του Ριβάλντο, του Τζιοβάνι και του Λουίς Φίγκο. Το ματς φτάνει στα πέναλτι. Και ο Ρόα αποκρούει τρία! Μεταξύ τους και του Ριβάλντο και του Φίγκο! Και… ευστοχεί και στο δικό του, απέναντι στον Ρουντ Χεσπ! Αλλά δε στέκεται αρκετό. Παρά ταύτα εκείνες οι εμφανίσεις του ήταν που κάνουν τον Ντανιέλ Πασαρέλα να τον καλέσει στο Μουντιάλ και να απογειώσει τη φήμη του. (Το βίντεο είναι ατακαρισμένο στα πέναλτι, αλλά αξίζει να το δείτε όλο!):

Αντί για το Μάντσεστερ και τη Γιουνάιτεντ… πήρε τα βουνά!

Το καλοκαίρι του 1999 ο σερ Άλεξ Φεργκιουσον ψάχνει αντικατστάτη του Πίτερ Σμάιχελ. Και ο Κάρλος Ρόα είναι ο πρώτος στη λίστα του. Δίνει στη Μαγιόρκα 10.000.000 λίρες (πολύ μεγάλο ποσό για την εποχή). Άλλωστε, ο Ρόα έχει κλείσει τη σεζόν με συνολικά 47 συμμετοχές με την ισπανική ομάδα. Έχει δεχθεί μόλις 35 γκολ σε 4 διοργανώσεις. Έχει πάρει σπίτι 22 clean sheets. Και έχει πάρει το Βραβείο Θαμόρα -μόλις 3ος, τότε, μη Ισπανός που το κατακτά. Κάθε άλλος στη θέση του θα έφτιαχνε χωρίς δεύτερη σκέψη βαλίτσες για το Μάντσεστερ.

Αλλά εκείνος φτιάχνει βαλίτσες για… ένα απομονωμένο ορεινό χωριουδάκι στην επαρχία της Κόρδοβα, όπου πηγαίνει με την οικογένειά του. Και περιμένει… τη Δευτέρα Παρουσία, κάνοντας κάπου κάπου και τον πάστορα! Ο Ρόα είναι Αντβεντιστής της Έβδομης Ημέρας. Οι Αντβεντιστές τηρούν ως ημέρα ανάπαυσης το Σάββατο (κατεξοχήν ημέρα αγώνων, τότε, στην Αγγλία) και όχι την Κυριακή. Προωθούν τη χορτοφαγία και, από ιδρύσεώς τους, το 19ο αιώνα, στις ΗΠΑ, πιστεύουν ότι σύντομα θα έλθει η Χιλιετής Βασιλεία του Ιησού Χριστού στη Γη και η κρίση των δικαίων…

Το “σημαδιακό” 2000 είναι τότε κοντά. Και ο Ρόα προτιμά την πνευματική αναζήτηση ενόψει του τέλους του κόσμου, από το πολύβουο Ολντ Τράφορντ. Αργότερα θα πει ότι μετάνιωσε ποδοσφαιρικά για εκείνη του την απόφαση. Όχι όμως και πνευματικά. “Σ’ αυτό το επίπεδο ήταν κάτι που μου έκανε καλό”, είναι τα λόγια του. Όταν η Δευτέρα Παρουσία δεν ήλθε, φυσικά, ο Ρόα επέστρεψε στη Μαγιόρκα και το ποδόσφαιρο. Αλλά όχι πλέον σε υψηλά επίπεδα απόδοσης. Και πάντα με την επιμονή του να μην παίζει Σάββατα -εκτός αν είναι βραδινά μας. Όμως -και εξαιτίας του- η Μαγιόρκα είναι στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και πολλά ματς της είναι Σάββατο, λόγω αγώνα την Τρίτη. Μπροστά του είναι και ο Λέο Φράνκο, οπότε…

Νίκησε την ελονοσία και τον καρκίνο στους όρχεις…

Με λίγες συμμετοχές πια στη Μαγιόρκα, φεύγει για την Αλμπαθέτε, το καλοκαίρι του 2002. Αλλά σε κάποιες εξετάσεις, το ερχόμενο καλοκαίρι,  οι γιατροί βρίσκουν ότι έχει καρκίνο στους όρχεις. Ο Ρόα είναι ένας άνθρωπος με ισχυρή θέληση. Σ’ ένα τουρνουά στην Αφρική, ως γκολκίπερ της Ρασίγκ τότε, καλοκαίρι του 1993, έχει πάθει ελονοσία. Κινδυνεύει να πεθάνει, διότι στην Αργεντινή η ασθένεια είναι άγνωστη και δε γνωρίζουν τρόπους θεραπείας. Αλλά, τελικά, με φάρμακα που η οικογένειά του βρίσκει στη Βραζιλία, βγαίνει νικητής. Η σωτηρία του ενισχύει τη θρησκευτική του πίστη. Και η επιστροφή του στα γήπεδα είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή -τότε πήρε και τη μεταγραφή για τη Λανούς.

Ο “Lechuga”, “Το Μαρούλι”, όπως ήταν το παρατσούκλι του επειδή, λόγω θρησκείας είναι χορτοφάγος, μετά από πολλή ταλαιπωρία, περνά, ωστόσο, ακατάβλητος και την περιπέτεια με τον καρκίνο. Αλλά, ποδοσφαιρικά, όπως είναι φυσικό, χάνει πολύ έδαφος. Κλείνει, πάντως, τιμητικά την καριέρα του στην πατρίδα του, με την Ολίμπια, το 2006, σε ηλικία 37 ετών. Θα γίνει προπονητής τερματοφυλάκων δυο χρόνια αργότερα και συνεργάτης του Αλμέιδα από το 2011. Είναι ένας άνθρωπος που είπε “όχι” στη δόξα και το χρήμα για να μην προδώσει τα πιστεύω του. Διαφωνεί ή όχι κανείς μ’ αυτά, τέτοιοι άνθρωποι είναι σπάνιοι. Και ξεχωριστοί…