Παναθηναϊκός: Και τώρα… τρέχει! Αλλά πώς;

Η απουσία τεχνικού διευθυντή εξελίσσεται σε πρόβλημα για την ομάδα, που λίγες μέρες πριν ξεκινήσει προετοιμασία, ψάχνει για (τουλάχιστον) 4 βασικούς, μετά την απώλεια και του Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς. Πρέπει να "τρέξει" άμεσα. Αλλά η βιασύνη εμπεριέχει πολλά ρίσκα...

Παναθηναϊκός: Και τώρα… τρέχει! Αλλά πώς; Το παλιό ποδοσφαιρικό ρητό λέει ότι “ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει”. Αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να έχεις πάρει τα μέτρα σου εγκαίρως. Ο περσινός Παναθηναϊκός δεν έγινε, φυσικά, ομάδα τίτλου. Για ένα μαραθώνιο πρωταθλήματος δεν είχε το βάθος, ούτε την ποιότητα να αντέξει ως το τέλος. Κέρδισε ωστόσο πράγματα. Το Κύπελλο, ασφαλώς, ως κούπα. Αλλά, συγχρόνως και την εικόνα ομάδας με προοπτική και, πολύ σημαντικό κι αυτό, τον κόσμο του.

Οι νίκες στα ντέρμπι, η έξοδος στην Ευρώπη, η εικόνα του δεύτερου γύρου και των πλέι-οφ, έφεραν -επιτέλους- κάποια χαμόγελα στην κερκίδα. Αλλά με όσα γίνονται -και όσα… δεν γίνονται ακόμη- μέχρι στιγμής, το χαμόγελο αυτό πάει να σβήσει απότομα. Διότι, αρκετοί (και όχι τελείως άδικα) έχουν έντονες αντιρρήσεις για την παραχώρηση του Φραν Βέλεθ, ακόμη κι αν, όπως λέγεται, η πρόταση από την Αραβία φτάσει το 1.200.000.

Εύκολη υπόθεση ο αντί-Γκατσίνοβιτς; Θα φανεί…

Όταν όμως χάνεις στο καπάκι και τον Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς, που εσύ ως ομάδα “ανέστησες”, αλλά κι εκείνος ανταπέδωσε με το παραπάνω την ευκαιρία που πήρε, κάτι πάει στραβά. Στα 15 παιχνίδια που ο Γκατσίνοβιτς έδωσε παρών στην 11αδα, ο Παναθηναϊκός είχε πολύ πιο πολλά τρεξίματα, πολύ καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας, περισσότερες ευκαιρίες. Αν αληθεύει ότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς θεωρεί ότι με 1.200.000 (συν 1.100.000 το χρόνο που ήταν η αμοιβή του “Γκάτσι”), η ομάδα μπορεί να βρει καλύτερη λύση και γι’ αυτό δεν έδωσε ΟΚ για την αγορά του από τη Χοφενχάιμ, αυτό είναι κάτι που μόνο στην πράξη θα φανεί.

Σε μια χρονιά με πολύ “συμπιεσμένο” καλεντάρι, ο Ιούνιος τελειώνει και ο Παναθηναϊκός, που έχει κάνει φανερό ότι χωρίζει δρόμους και με τον Λούκας Βιγιαφάνιες, ψάχνει πλέον -μίνιμουμ- για 5 παίκτες. Στόπερ έτοιμο να μπει και να παίξει (όχι όπως ο… Ζβόντιμιρ Σαρλία), κεντρικό και δύο ακόμη χαφ, σέντερ φορ. Κάποιοι θα πουν ότι κι ένας ακόμη χαφ κι ένας (ή και δύο) εξτρέμ είναι επίσης απαραίτητοι. Αλλά ας μείνουμε στους 5 σίγουρους.

Πότε θα βρει (τουλάχιστον) 4 βασικούς; Και ποιος; Ο Ιβάν (και αυτό);

Πότε θα τους βρει; Σε λίγες μέρες πάει στην Αυστρία για προετοιμασία. Τι προετοιμασία θα είναι χωρίς (τουλάχιστον) 4 απαραίτητους, προορισμένους για βασικούς, παίκτες; Το όλο θέμα αναδεικνύει ένα σημαντικό πρόβλημα που έχει ο Παναθηναϊκός. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει πάρα πολλά καλά, αλλά, εξ ανάγκης ή όχι, είναι, πάντως, πολύ “συγκεντρωτικός”. Η ομάδα δεν έχει καλή εμπειρία από τη συνεργασία διάφορων προπονητών της με διάφορους τεχνικούς διευθυντές. Επέλεξε να πορευεθεί με τον Σέρβο τεχνικό και στους δύο ρόλους. Είναι μια απόφαση που, τέλος Ιουνίου, μπορεί να κοστίσει ακριβά.

Ο Γιοβάνοβιτς είναι προσεκτικός και έχει συμβιβαστεί απόλυτα με το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει χρήμα να ξοδέψει. Γίνεται έτσι πολύ επιφυλακτικός στο να δώσει ΟΚ για παίκτες που δε γνωρίζει, πάνω κάτω, ο ίδιος. Είναι μια στάση που δείχνει σεβασμό στο σύλλογο και τις ιδιαιτερότητές του. Αλλά στην παρούσα στιγμή, με τους “πράσινους” να βλέπουν Ευρώπη μετά από 5 χρόνια, στις 4 Αυγούστου, δεν κάνει καλό στην ομάδα.

Ελάχιστοι σύλλογοι στον κόσμο -και πάντως, όχι οι μεγάλοι- δουλεύουν, πλέον, έτσι. Χωρίς τεχνικό διευθυντή. Χωρίς άνθρωπο με ευρεία βάση δεδομένων και τις κατάλληλες επαφές ώστε να βρει άμεσα παίκτες που ταιριάζουν στο πλάνο του προπονήτη. (Α, και, φυσικά, ομάδες για να αγοράσουν παίκτες που περισσεύουν στο ρόστερ). Τα χρονικά περιθώρια που απομένουν είναι πλέον τέτοια που επιβάλλουν γρήγορες επιλογές και αποφάσεις. Αλλά η βιασύνη, όταν δεν έχει υπάρξει και κατάλληλη προετοιμασία, φέρνει, αναπόφευκτα και λάθη. Και θα είναι μεγάλο κρίμα να χαθεί από τέτοια η δυναμική που ανέπτυξε πέρυσι ο Παναθηναϊκός. Κρίμα και άδικο -για τον Γιοβάνοβιτς- επίσης…