ΑΕΚ: Η… “εμμονή” του Αλμέιδα της δίνει φτερά!

Ο Αργεντινός προπονητής δικαιώνεται απόλυτα για τη "μάχη" που έδωσε μέχρι ο Ορμπελίν Πινέιδα να έλθει στην ομάδα. Ο Μεξικανός είναι ήδη σα να παίζει για χρόνια με τον Τσούμπερ και, γενικά, ένας παίκτης που προσθέτει ποιότητα, βάθος και... επικινδυνότητα στη νευραλγική μεσαία γραμμή...

ΑΕΚ: Η… “εμμονή” του Αλμέιδα της δίνει φτερά! Από τότε που η “Ένωση” ήταν ακόμη σε συζητήσεις με τον Αργεντινό προπονητή σας είχαμε παρουσιάσει εδώ τα βασικά στοιχεία της φιλοσοφίας του, όπου έχει δουλέψει μέχρι τώρα. Με δυο λόγια είναι το επιθετικό ποδόσφαιρο κατοχής. Πάρα πολύ εύκολο να το πεις, αρκετά δύσκολο να το κάνεις. Μια ομάδα πρέπει να “κουρδιστεί” άψογα για να καταφέρει να έχει δική της τη μπάλα και να βγάζει επιθέσεις χωρίς, όμως, να “τρώει” εύκολα φάσεις πίσω.

Δεν μπορείς να έχεις κατοχή, αν δεν έχεις πολλές και σωστές πάσες από τα χαφ. Ούτε να βγάλεις φάσεις μπορείς αν δεν υπάρχει συνεχής κίνηση από τους επιθετικούς και βοήθεια από τα πλάγια μπακ, αλλά-τουλάχιστον- και τον ένα απ’ τους δύο στόπερ, όταν η ομάδα ανεβαίνει ψηλά. Θέλεις γρήγορο τρανζίσιον, εξαιρετική φυσική κατάσταση απ’ όλους, πολλά τρεξίματα και πολύ ομαδικό πνεύμα. Πάνω απ’ όλα, όμως, θέλεις ένα… “μαμούνι” στο κέντρο, που να έχει σπουδαία αντίληψη και του κενού χώρου και της κίνησης συμπαικτών και αντιπάλων. Και γι’ αυτό η “εμμονή” του Αλμέιδα να δει με την κιτρινόμαυρη φανέλα τον Ορμπελίν Πινέδα… τώρα δικαιώνεται!

Ο Αλμέιδα είχε δίκιο να επιμένει τόσο για τον βραχύσωμο Μεξικανό…

Το σπουδαίο γκολ του βραχύσωμου Μεξικανού στο φιλικό με την Ομόνοια, αν και είναι απ’ αυτά που κάνουν την κερκίδα να αγαλλιάζει, λέει πολύ λίγα για την ποιοτική αναβάθμιση που έχει φέρει στο κέντρο της ΑΕΚ. Είναι ακριβώς αυτό το… “μαμούνι” που λέγαμε πιο πάνω και το οποίο επιτρέπει στον Αλμέιδα να δοκιμάσει κάτι που, αν του πιάσει, η ΑΕΚ θα βγάλει πολλά γούστα εφέτος. Ο Αλμέιδα έχει, κανονικά, ως αγαπημένο σύστημα το 4-3-3. Είναι, όμως, ένα έτσι κι αλλιώς “ρευστό” σε θέσεις στο γήπεδο σχήμα. Αλλά και ο ίδιος ένας ευπροσάρμοστος στο υλικό του προπονητής, χωρίς “κολλήματα”.

Στο φιλικό με την κυπριακή ομάδα, ο Αργεντινός έπαιξε και πάλι με τριάδα στην άμυνα και σύστημα 3-4-2-1 όταν έβγαινε μπροστά. Σιμάνσκι και Γιόνσον “σκούπες” μπροστά απ’ την 3άδα,  Γκατσίνοβιτς – Τσούμπερ στα άκρα και Πινέδα, Μάνταλο στο μεσοεποθετικό κομάτι. Και τον Αραούχο μόνο μπροστά. Όταν η ομάδα ήταν στην άμυνα η γραμμή των χαφ ήταν μια “σφιχτή” 5άδα με τον Μεξικανό αρτίστα, αλλά και τον Αργεντινό επιθετικό να προσφέρουν επίσης στην πίεση για την ανάκτηση της μπάλας -επίσης πολύ σημαντικό.

Έβγαλε ωραία νοοτροπία και… γούστα με τον Τσούμπερ μπροστά

Με δεδομένο ότι το σχήμα αυτό το είδαμε στο γήπεδο για πάνω από μια ώρα, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικό για την ΑΕΚ. Επιθετικά, κυρίως λόγω Πινέδα, η ‘Ενωση θα είναι εφέτος διαφορετική ομάδα. Ο Μεξικανός ήταν σα να παίζει χρόνια με τον Τσούμπερ (φοβερός ο συνδυασμός τους στο 55′). Και το κοντρολαρισμένο, έξυπνο παιχνίδι του με τη μπάλα στα πόδια, αλλά και με κίνηση χωρίς αυτήν, έφερε και τον ίδιο, αλλά και τον Μάνταλο σκόρερ. Ομάδα που παίρνει γκολ με ευκολία από τα χαφ της, είναι πάντοτε απρόβλεπτη για τον αντίπαλο και σίγουρα επικίνδυνη.

Αμυντικά, κάποιες ανορθογραφίες υπήρξαν, αλλά η ενσωμάτωση του Ντομαγκόι Βίντα θα βελτιώσει την εικόνα στα μετόπισθεν. Εν τω μεταξύ, μερικά εύκολα “πουλήματα” της μπάλας και κάποιες δυσκολίες στην ανάκτησή της έχουν να κάνουν και με το “δέσιμο” της ομάδας. Και η “ανάθεση” στον Γκατσίνοβιτς όλης της δεξιάς πλευράς έφερε κάποιες δυσλειτουργίες. (Δεν το έχει και τόσο αμυντικά, ο Σέρβος). Όμως, σε επίπεδο νοοτροπίας (όλοι συμμετέχουμε στην άμυνα, όλοι και στην επίθεση) η ΑΕΚ πήρε πολύ καλό βαθμό. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Και κάτι που μπορεί, φυσικά, να βελτιωθεί σημαντικά με το πέρασμα του χρόνου.

Με άλλα λόγια, ο Αλμέιδα έχει ως τώρα δουλέψει σ’ ένα πλάνο πιστό στις υποσχέσεις του. Η ΑΕΚ “του”, όταν ολοκληρώσει και τις μεταγραφές της, θα είναι μια ομάδα που θα παίζει σύγχρονο ποδόσφαιρο. Με επιθετικό πνεύμα μεν, αλλά και με προσοχή στην άμυνα. Και, εάν η συνεργασία του Πινέδα με τον Τσούμπερ αριστερά, βρει σιγά σιγά το αντίστοιχό της με τον Γκατσίνοβιτς δεξιά, θα μιλάμε σίγουρα για μια μεσαία γραμμή που από μόνη της θα αξίζει το εισιτήριο για να τη δει κανείς να κάνει τα ωραία της στο OPAP Arena…