Τώρα φταίνε τα… “ξαδέλφια” σε Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ!

Σε Μάντσεστερ και Λονδίνο ο τίτλος της Πρέμιερ αγνοείται εδώ και κάμποσα χρόνια. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όμως, οι ιδιοκτήτες τους γεύονται πρωταθλήματα. Και κάποιοι είπαν, στην Αγγλία, να μπλέξουν τη βούρτσα με τη... μπατανόβουρτσα!

Τώρα φταίνε τα… “ξαδέλφια” σε Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ! Η εξαγορά της Μάντσεστερ από την οικογένεια Γκλέιζερ (πατήρ Μάλκολμ -ζούσε τότε ακόμη- και υιοί Τζόελ, Μπράιαν και Άβραμ Γκλέιζερ) τελείωσε οριστικά το 2005. Το 1995 οι Γκλέιζερς είχαν αγοράσει τους Τάμπα Μπέι Μπουκανίερς, του NFL, το 1998 έχτισαν το νέο τους γήπεδο και το 2002 πήραν τον πρώτο τους τίτλο. Έτσι τους άνοιξε η όρεξη για επένδυση και στην Ευρώπη.

Σιγά σιγά, από το 2003 ως τον Ιούνιο του 2005 ήταν οι νέοι ιδιοκτήτες της Γιουνάιτεντ, σε ένα ντιλ που τους κόστισε περίπου 1 δισ. ευρώ (1 δισ. 200.000.000 σε σημερινά λεφτά). Οι οπαδοί της ομάδας δεν είδαν με καλό μάτι αυτή την εξαγορά. Όμως, η ομάδα πήρε πέντε πρωταθλήματα από το 2006 ως το 2013. Πήρε και το Τσάμπιονς Λιγκ το 2008 και το Γιουρόπα το 2017 και τα πράγματα κάπως ισορρόπησαν έως τότε.

Ο Σταν Κρένκε, απ’ την πλευρά του, πρωτομπήκε ως μέτοχος στην Άρσεναλ το 2007. Μέχρι το 2011 κατείχε περίπου το 63% των μετοχών. Και τον Αύγουστο του 2018, έναντι περίπου 700.000.000 ευρώ εξαγόρασε το μερίδιο του Αλισέρ Ουσμανόφ και έγινε μοναδικός ιδιοκτήτης της ομάδας. Στις ΗΠΑ, ο Κρένκε είναι ιδιοκτήτης μιας αθλητικής αυτοκρατορίας. Μεταξύ άλλων, από το 2010 είναι και ο ιδιοκτήτης των Λος Άντζελες Ραμς.

Τίτλοι στο NFL, “ξηρασία” στην από ‘δω πλευρά του Ατλαντικού

Οι Ραμς πανηγύρισαν τον εφετινό τίτλο στο Super Bowl, ενώ πέρυσι, ήταν οι Γκλέιζερς που χειροκρότησαν τον δεύτερο τίτλο των Μπουκανίερς στο NFL υπό την ιδιοκτησία τους. Και το γεγονός αυτό έχει αρχίσει να προκαλεί… μουρμούρες στα “ξαδέλφια” της από ‘δω πλευράς του Ατλαντικού.

Ότι και καλά και οι Γκλέιζερς και ο Κρένκε δείχνουν μια “προτίμηση” στα παιδιά τους στο Αμέρικα κι έχουν σε δεύτερη μοίρα Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ. Διότι η μεν Γιουνάιτεντ έχει να δει πρωτάθλημα από το 2013. (Και δε θα δει ούτε εφέτος ούτε κι αν η “μισητή” Σίτι… σταματήσει να παίζει από δω και μπρος). Και η Άρσεναλ πήρε για τελευταία φορά την Πρέμιερ λίγους μήνες πριν τους… Ολυμπιακούς της Αθήνας. ΟΚ. Το πήρε αήττητη τότε. Μεγάλη τιμή. Αλλά έκτοτε έχει πανηγυρίσει απλώς 5 Κύπελλα.

Μαζί έχουν ξοδέψει -ψιλομάταια- πάνω από 2 δισ. ευρώ!

Αυτό δικαιολογεί, φυσικά, τη γκρίνια από μόνο του. Αλλά δικαιολογεί και το μένος κατά της ιδιοκτησίας των ομάδων; Μάλλον όχι. Και θα εξηγήσουμε γιατί, κατ’ αρχάς από τη Γιουνάιτεντ. Η ομάδα πήρε τελευταίο τίτλο πριν από 9 χρόνια. Αλλά τι φταίει που δεν τα κατάφερε από τότε;

Σύμφωνα με πρόσφατη (6 Φεβρουαρίου) ανάλυση του CIES, τα τελευταία 10 χρόνια, οι Γκλέιζερς έχουν εγκρίνει για τη Γιουνάιτεντ μεταγραφές αξίας 1 δισ. 560.000.000 ευρώ! Η Σίτι έχει ξοδέψει 100.000.000 ευρώ λιγότερα -αλλά έχει μαζέψει, εν τω μεταξύ, 11 τίτλους! Κι όσο για τη μεγαλύτερη πλάκα του πράγματος;

Είναι ότι στην… 3η θέση αυτής της λίστας, κάτω απ’ τη Γιουνάιτεντ και τη Σίτι βρίσκεται η… άλλη παραπονιάρα για τα “ξαδέλφια απ’ το Αμέρικα”, η Άρσεναλ. Από το ’12 και μετά (όταν όμως ο Κρένκε ήταν μεν μεγαλομέτοχος αλλά όχι και ιδιοκτήτης ακόμη), έχει ξοδέψει σχεδόν 600.000.000 ευρώ! Κι έχει πάρει, στο ίδιο διάστημα, 4 Κύπελλα όλα κι όλα.

Ο “αδιάφορος” Κρένκε έχει μπει μέσα 370.000.000 ευρώ!

Μάλιστα, αν (για να είμαστε πιο τίμιοι, αλλά και πιο ακριβείς στους υπολογισμούς μας), εξετάσουμε το διάστημα από τη σεζόν 2018-19, όταν ο Κρένκε είναι πια 100% ιδιοκτήτης τα πράγματα είναι χειρότερα για τους… γκρινιάρηδες. Από τα 600 “χαρτιά” που λέμε πιο πάνω, τα 370 τα έχει ξοδέψει μόνος του. Με αντάλλαγμα 1 Κύπελλο, το 2019-20!

Άρα λοιπόν, στην πρώτιστη υποχρέωση που έχουν απέναντι στην ομάδα, την οικονομική της στήριξη δηλαδή, μια χαρά και εντάξει είναι και οι Γκλέιζερς και ο Κρένκε. Τη διαχείριση της ομάδας στο επίπεδο του πώς ξοδεύονται αυτά τα χρήματα, ασφαλώς και δεν την κάνουν οι ίδιοι -όπως δεν την κάνει στη Σίτι ο ίδιος ο Ζαγέντ ή στη Λίβερπουλ ο ίδιος ο Τζον Χένρι (που έχει και τους Ρεντ Σοξ της MLB).

Αν είναι, λοιπόν, να πάρουν κακό βαθμό στον έλεγχο για ανεπαρκείς επιλογές σε ανθρώπους ως προς αυτό, ΟΚ. Δεκτό. Και κακό του κεφαλιού τους, διότι ρίχνουν χρήματα σε “μαύρη τρύπα”, ενώ θα μπορούσαν, με καλύτερους συνεργάτες, να δρέπουν καρπούς και να τους χειροκροτούν όλοι.

Δηλαδή έπρεπε να… κλαίνε που πήραν τίτλους στο NFL;

Αλλά τα υπόλοιπα που ακούγονται σε Μάντσεστερ και Λονδίνο, περί “αδιαφορίας” και “ριξίματος” και όλα τα σχετικά είναι για κουβέντα καφενείου και μόνο. Στην Αμερική ζουν οι άνθρωποι και το NFL είναι η μεγαλύτερη αθλητική μπίζνα του κόσμου. Δηλαδή πήραν τον τίτλο σ’ αυτό με τις ομάδες τους και στις δηλώσεις τους έπρεπε να πουν: “Σκιάζει τη μεγάλη χαρά μας ότι η Γιουνάιτεντ (ή η Άρσεναλ) πάνε απ’ το κακό στο χειρότερο”;

Are we serious; Αλλού πρέπει να ψάξουν να βρουν τις ρίζες του προβλήματος και στη Γιουνάιτεντ και στο Λονδίνο. Είναι οι προπονητές; Οι μάνατζερ; Οι αθλητικοί διευθυντές; Το γεγονός ότι σε άλλες ομάδες υπάρχουν καλύτεροι τέτοιοι; Ίσως κάτι απ’ όλα, ίσως και όλα μαζί. Αλλά ότι εκείνοι είναι “αποπαίδια” και η εύνοια πάει στα αγαπημένα παιδιά, είναι… curly hair -ελληνιστί, τρίχες κατσαρές…

Ακουλουθήστε μας σε Facebook, Τwitter, Instagram και Youtube

Share

Tweet