Το… ”large” ελληνικό προξενείο που ανακάτωσε (έως και) τη Ligue 1!

Το… ”large” ελληνικό προξενείο που ανακάτωσε (έως και) τη Ligue 1! Είναι μια από τις μάλλον “θαμμένες”, αλλά και λιγότερο τιμητικές ιστορίες των τελευταίων 25 χρόνων για την Ελλάδα. Κανείς δεν ξέρει τι απέγινε μ’ αυτήν -σε επίπεδο απονομής ευθυνών. Αλλά όλοι ξέρουν το ρεζιλίκι για τη χώρα. Ρεζιλίκι που έκανε κουλουβάχατα (και) το γαλλικό […]

Το… ”large” ελληνικό προξενείο που ανακάτωσε (έως και) τη Ligue 1! Είναι μια από τις μάλλον “θαμμένες”, αλλά και λιγότερο τιμητικές ιστορίες των τελευταίων 25 χρόνων για την Ελλάδα. Κανείς δεν ξέρει τι απέγινε μ’ αυτήν -σε επίπεδο απονομής ευθυνών. Αλλά όλοι ξέρουν το ρεζιλίκι για τη χώρα. Ρεζιλίκι που έκανε κουλουβάχατα (και) το γαλλικό πρωτάθλημα. Και κόστισε ακριβά στη Σεντ Ετιέν!

Φυσικά, το Προξενείο της Ελλάδας στο Νοβοροσσίσκ, που ιδρύθηκε το 1997, δεν ήταν το μόνο απ’ όπου φύτρωναν “ελληνικά” (άρα και κοινοτικά) διαβατήρια. Και η Ιταλία (τι έκπληξη, ε;) έγινε “κολυμπήθρα” που βάφτισε “κοινοτικούς” ένα σωρό αθλητές -και όχι μόνο. Και άλλες χώρες. Αλλά τα ελληνικά κυκλοφόρησαν αβέρτα-κουβέρτα. Ένα απ’ αυτά αποτέλεσε και την πέτρα του σκανδάλου που, το 2001, κόστισε στους “στεφανουά” πολύ ακριβά.

Ο Μποσμάν και η απόφαση που άλλαξε (και) αυτό στη μπάλα…

Η ανάγκη για “κοινοτικά” διαβατήρια ανέκυψε αναπόφευκτα μετά τις αλλαγές που έφερε η απόφαση Μποσμάν στο ποδόσφαιρο. (Και, σε ευρεία ερμηνεία της, φυσικά και σε όλο τον επαγγελματικό αθλητισμό στην ήπειρό μας). Όταν υιοθετήθηκαν πλήρως οι προσταγές του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (πέρασε κάποιο διάστημα), οι ομάδες μπορούσαν να έχουν όσους “κοινοτικούς” παίκτες ήθελαν, αλλά μόνον 3 “ξένους”.

Αυτονόητα, οι κοινοτικοί παίκτες ήταν προτιμητέτοι. Με υψηλότερο κασέ -άρα και υψηλότερη προμήθεια για τους μάνατζερ. Το χρήμα είναι ο… σύζυγος της αργίας. Εάν η τελευταία είναι η μητέρα κάθε κακίας, το χρήμα είναι ο πατέρας. Εφόσον υπήρχε χρήμα στην υπόθεση “κοινοτικοποίηση ξένων παικτών”, γρήγορα στήθηκε ένα εκτεταμένο κύκλωμα που έκανε αυτή ακριβώς τη δουλειά.

Το ελληνικό στοιχείο στη Μαύρη Θάλασσα έδωσε τη “λύση”

Το πρόβλημα ήταν ότι η μεγάλη αγορά της Ρωσίας δεν είχε πολλά περιθώρια για να συμμετέχει. Διότι Ισπανία, Πορτογαλία, Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία ήταν όλες (πρώην, κυρίως) αποικιοκρατικές δυνάμεις. Λατινοαμερικάνοι και Αφρικανοί παίκτες μπορούσαν “εύκολα” να γίνουν, π.χ., “Ισπανοί” (όπως π.χ. ο Ριβάλντο).

Αλλά με την πρώην ΕΣΣΔ και κυρίως τη Ρωσία και την Ουκρανία, απ’ όπου έβγαινε και ταλέντο, υπήρχε ζήτημα. Υπήρχε και λύση. Το παραδοσιακό, μεγάλο σε αριθμό ελληνικό στοιχείο στις δύο χώρες. Σε Μαύρη Θάλασσα, Κριμαία και πολλά άλλα μέρη η παρουσία των Ελλήνων μετρά αιώνες ιστορίας. Υπήρχε κίνητρο, υπήρχε ευκαιρία, βρέθηκε, λοιπόν και το “όπλο”.

Το Προξενείο που έδινε χαρτιά χωρίς καν να παρουσιαστείς!

Ο εκλεκτός συνάδελφος Βασίλης Λαμπρόπουλος, σε ρεποτάζ του στο ΒΗΜΑ, στις 22 Αυγούστου του 1999 αναφέρει χαρακτηριστικά -αφορμή τότε ήταν η ελληνοποίηση του Ρώσου μπασκετμπολίστα Σεργκέι Μπαζάρεβιτς: “το προξενείο μας στο Νοβοροσίσκ ­ στεγάζεται σε όροφο ξενοδοχείου και έχει ολιγάριθμους υπαλλήλους … ­ εξέδιδε αρχικώς 800 ως 900 προξενικές θεωρήσεις … Τον τελευταίο όμως χρόνο ο αριθμός (έφτασε) στις 5.000 ως 6.000“.

Ε, μία απ’ αυτές ήταν και του Μαξίμ Λεβίτσκι. Ο Λεβίτσκι γεννήθηκε το 1972, έπαιξε σε Συμφερόπολη και Τσερνομόρετς και στα 28 του, Ιούλιο του 2000, βρέθηκε στη Σεντ Ετιέν. Ως Ουκρανός. Τρείς μήνες μετά ήταν Έλληνας – κοινοτικός. Με διαβατήριο και στοιχεία που, φυσικά, είχαν εκδοθεί στο προξενείο του Νοβοροσίσκ. Στο οποίο, πάντα σύμφωνα με το ΒΗΜΑ, ως τότε δεν απαιτείτο καν η παρουσία του αιτούντος για να βγουν τα πιστοποιητικά!

Ο Πορτογάλος Άλεξ και ο Έλληνας Λεβίτσκι…

Ως Πορτογάλος είχε τότε πάει στη Σεντ Ετιέν και ο Βραζιλιάνος Άλεξ. Όταν ο προπονητής τους στη Σεντ Ετιέν, Νορμπέρ Νουζαρέτ απολύθηκε και πήγε στην Τουλούζ, περίμενε την κατάλληλη ευκαιρία. Αμέσως μετά την ήττα από τους “Στεφανουά”, η Τουλούζ υπέβαλε ένσταση παράνομης συμμετοχής στο παιχνίδι και του Άλεξ και του Λεβίτσκι. Οι έρευνες που ακολούθησαν απέδειξαν ότι τα διαβατήρια ήταν πλαστά.

Η έρευνα επεκτάθηκε σε όλο το γαλλικό ποδόσφαιρο και, όπως διαπιστώθηκε, δεν ήταν ο Άλεξ και ο Λεβίτσκι μόνο, αλλά 15  συνολικά ψευτο-“κοινοτικοί” που είχαν δηλωθεί εκείνη τη σεζόν. Οι 11 είχαν “ιταλικά” διαβατήρια -μεταξύ τους και ο γνωστός μας Χιλιανός παιχταράς Πάμπλο Κοντρέρας, που έπαιζε στη Μονακό. Τιμωρήθηκε με 30.000  ευρώ (σημερινά) πρόστιμο και διετή αποκλεισμό από το γαλλικό ποδόσφαιρο. Άλλος ένας είχε ελληνικό!

Έλληνας και ο Φαρίντ Μοντραγκόν -και… τιμή μας!

Προς… τιμήν μας, ήταν γνωστότατος και διεθής. Επρόκειτο για τον Κολομβιανό (λιβανέζικης καταγωγής!) γκολκίπερ Φαρίντ Μοντραγκόν της ΜΕΤΣ που είχε εκδώσει το διαβατήριό του στη Θεσσαλονίκη. Τα στοιχεία που είχαν δοθεί στο γαλλικό προξενείο της πόλης, παρότι είχαν όλες τις σφραγίδες και τα πιστοποιητικά της Νομαρχίας ήταν ψευδή και κατασκευασμένα και οι υπογράφοντες φανταστικά πρόσωπα.

Ο Ουκρανός Λεβίτσκι, όπως και ο Άλεξ, τιμωρήθηκαν με 20.000 ευρώ πρόστιμο και 6μηνο αποκλεισμό από το γαλλικό ποδόσφαιρο. Η Σεντ Ετιέν τιμωρήθηκε με αφαίρεση επτά βαθμών και υποβιβάστηκε. Και η καλοστημένη -και με πάρα πολλά πλοκάμια, όπως αποδείχθηκε- μηχανή των παράνομων “κοινοτικοποιήσεων” δέχθηκε σοβαρό πλήγμα.

Hellas votre majesté -γαλλιστί το “Ελλάς, το μεγαλείο σου”!

Το θέμα των παράνομων ή όχι ελληνοποιήσεων από τη Μαύρη Θάλασσα (και όχι μόνο) είχε πάρει και μείζονα πολιτική διάσταση κατά τις εκλογές του 1996 όταν και ψήφισαν περίπου 120.000 παλινοστήσαντες από την πρώην ΕΣΣΔ. Το θέμα εξαντλήθηκε σε λεκτικούς διαξιφισμούς.

Κι όσο κι αν ψάξετε στο ίντερνετ δε θα βρείτε τίποτε σχετικά με τι απέγινε, πειθαρχικώς ή αλλιώς, με τα πεπραγμένα του Προξενείου του Νοβοροσίσκ, ή με τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης που την ίδια περίοδο είχε εκδώσει περί τις 13.000 πιστοποιητικά όπως αυτό του Μοντραγόν… Ελλάς, το μεγαλείο σου! Γαλλιστί… Hellas votre majesté -αν δουλεύει καλά ο μεταφραστής της Google…