Σκουάντρα Ατζούρα: Θέλει να είναι… πάντα 11 Ιουλίου!

Ημέρα κατάκτησης του περσινού EURO, αλλά και του Μουντιάλ της Ισπανίας, το 1982, είναι η σημερινή για την Εθνική Ιταλίας. Ήταν ένα Μουντιάλ στο οποίο η ομάδα του Μπεαρζότ έγραψε ιστορία συνολικά και κυρίως στο μεγάλο τελικό με τους Γερμανούς...

Σκουάντρα Ατζούρα: Θέλει να είναι… πάντα 11 Ιουλίου! Πέρυσι, σαν σήμερα, η Εθνική Ιταλίας σήκωνε την κούπα του δεύτερού της EURO. Ενός παράξενου τουρνουά, που, λόγω Covid-19 είχε ημερομηνία 2020 δίπλα του, αλλά έγινε το 2021. Ο δραματικός τελικός με την Αγγλία που έφτασε στα πέναλτι, έχει μείνει στη μνήμη των Ιταλών που σήμερα έχουν μεγάλα αφιερώματα στους περυσινούς πρωταγωνιστές.

Όχι άδικα. Η Ιταλία δεν ήταν το φαβορί του περυσινού EURO. Ούτε στον τελικό ήταν φαβορί. Όμως τέτοιες έννοιες στο ποδόσφαιρο, ουσία αποκτούν μόνο μέσα στο γήπεδο και από τα αποτελέσματα. Οι “Ατζούρι” έκαναν το 3 στα 3 σε Όμιλο με Ουαλία, Ελβετία, Τουρκία. Και πέταξαν έξω Αυστρία, Βέλγιο και Ισπανία για να γίνουν πρωταθλητές. Ήταν μια πορεία που, όντως, αξίζει να την κρατήσει κανείς στη μνήμη του…

Η ημέρα που “η φαντασία, νίκησε τα ρομπότ”…

Όμως οι Ιταλοί δεν θυμούνται τη σημερινή ημερομηνία μόνο για το περυσινό 2ο τίτλο τους σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα μετά το 1968. Την θυμούνται και για το… 1982, επίσης! Διότι, 11 Ιουλίου ήταν επίσης και η ημερομηνία-ορόσημο στη σύγχρονη ιστορία της Σκουάντρα Ατζούρα. Ήταν η ημέρα που ο Ντίνο Τζοφ, έγινε, σε ηλικία 40 ετών, 4 μηνών και 13 ημερών ο πιο ηλικωμένος κάτοχος Παγκοσμίου Κυπέλλου! Όταν το σήκωσε στον ουρανό της Μαδρίτης, ως αρχηγός της, σήκωνε το πρώτο τρόπαιο για την ομάδα μετά από 14 χρόνια. Και το τρίτο Παγκόσμιο μετά από εκείνα των μακρινών 1934 και 1938!

On this day in 1982, we became world champs for the third time! ⭐⭐⭐#VivoAzzurro pic.twitter.com/XzhTlZI5Cs

— Italy ⭐️⭐️⭐️⭐️ (@Azzurri_En) July 11, 2022

Η ιστορική περιγραφή του τελικού, από τον Γιάννη Διακογιάννη εξέφραζε και τα συναισθήματα όλων όσοι δεν ήταν φίλοι της Εθνικής Γερμανίας. “Η εξυπνάδα, το μπρίο, η φαντασία”, απ’ τη μία μεριά… “Ο ρεαλισμός, η πειθαρχία, τα ρομπότ”, απ’ την άλλη. Η Σκουάντρα Ατζούρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ισπανίας, επίσης μπήκε στο τουρνουά χωρίς τον τίτλο του φαβορί.  Πέρασαν άλλωστε στη 2η φάση των ομίλων με 3 ισοπαλίες (2-2 γκολ), με Πολωνία, Περού και Καμερούν (επίσης 3 ισοπαλίες, αλλά 1-1 γκολ).

Έπαιξε… δυο τελικούς (με Αργεντινή και Βραζιλία) πριν τον κανονικό…

Αντίθετα, η Γερμανία ανήκε σ’ αυτά. Όμως πέρασε κι εκείνη στην επόμενη φάση μετά από ένα… “φιλικό” με την Αυστρία, που πέταξε έξω μια απίθανη Αλγερία. Στη 2η φάση των Ομίλων, όμως, η ομάδα του Έντσο Μπεαρζότ έκλεισε το δρόμο (2-1) στη σπουδαία κάτοχο του τίτλου, Εθνική Αργεντινής των Ντιέγκο Μαραντόνα, Ντανιέλ Πασαρέλα, Μάριο Κέμπες, Οσβάλντο Αρντίλες, Αλμπέρτο Ταραντίνι, Ντανιέλ Μπερτόνι… Και φυσικά, στο απόλυτο φαβορί του τουρνουά (3-2), τη Βραζιλία των Ζίκο, Έντερ, Σόκρατες, Φαλκάο, Ζουνίνιο…

Τα “ρομπότ”, είχαν την τύχη με το μέρος τους απέναντι στη Γαλλία (5-3 στα πέναλτι, 3-3 το ματς), όμως το στίγμα από τη “δολοφονική” ενέργεια του Χάραλντ Σουμάχερ στον Πατρίκ Μπατιστόν (vid) έμεινε στη μνήμη. Και οι περισσότεροι “ουδέτεροι” ήταν, γι’ αυτό το λόγο, στον τελικό, στο πλευρό της Ιταλίας. Δεν ξέρει κανείς αν αυτή η θετική αύρα έπαιξε ρόλο. Στην πραγματικότητα, μάλλον όχι. Η Ιταλία είχε, κόντρα στα προγνωστικά, νικήσει Αργεντινή και Βραζιλία! Έφτασε απέναντι στους Γερμανούς με τον “αέρα” της ομάδας που μπορούσε να τα καταφέρει απέναντι σε κάθε αντίπαλο.

Δικαίωση μόλις άφησε “το μπρίο” ελεύθερο!

Έπαιξε απέναντί τους επιφυλακτικά για ένα ημίχρονο. Αλλά η δικαίωσή της ήταν πανηγυρική όταν, στο 2ο ημίχρονο, απέβαλε τελείως τον όποιο φόβο. Και αποφάσισε να αξιοποιήσει πλήρως  αυτό το “μπρίο, τη φαντασία, την εξυπνάδα” που τη χαρακτήριζαν. Το 1-0 από τον Πάολο Ρόσι, στο 57′, το 2-0 από τον Μάρκο Ταρντέλι, στο 69′, το 3-0, από τον Αλεσάντρο Αλτομπέλι στο 81′. Ο πανηγυρισμός του Ταρντέλι στο γκολ του έμεινε ιστορικός!

Γκολ της τιμής για τη Γερμανία στο 83′ με τον Πολ Μπράιτνερ, λήξη και μια νέα εποχή ξημέρωνε για τη Σκουάντρα Ατζούρα. Η ομάδα απέκτησε, ξανά, κύρος και αίγλη μετά από εκείνο το Μουντιάλ. Το αξιοποίησε και στο Παγκόσμιο της Γερμανίας, όπου και το σήκωσε για 4η φορά, το 2006. Σε κακό φεγγάρι από τον περσινό τίτλο και μετά, η Εθνική Ιταλίας θα λείψει από το Κατάρ. Αλλά αφού… δεν έχει ημερομηνία 11 Ιουλίου, αλλά 18 Δεκεμβρίου, ο τελικός, μάλλον δεν την πειράζει και πολύ…