Ρικέλμε: Το πιο καλό “10” που δε χορτάσαμε ποτέ!

Ρικέλμε: Το πιο καλό “10” που δε χορτάσαμε ποτέ! Ο Αργεντινός αποτελεί ίσως το πιο εντυπωσιακό, αν όχι και τελευταίο καθαρόαιμο “δεκάρι” του 21ου αιώνα. Είναι ένας ρόλος που σιγά σιγά, το ποδόσφαιρο το ρυθμού και της ταχύτητας υποβίβασε. Έως και εξαφάνισε. Οι ομάδες θέλουν πλέον χαφ που να κάνουν και πολλά άλλα πράγματα στο […]

Ρικέλμε: Το πιο καλό “10” που δε χορτάσαμε ποτέ! Ο Αργεντινός αποτελεί ίσως το πιο εντυπωσιακό, αν όχι και τελευταίο καθαρόαιμο “δεκάρι” του 21ου αιώνα. Είναι ένας ρόλος που σιγά σιγά, το ποδόσφαιρο το ρυθμού και της ταχύτητας υποβίβασε. Έως και εξαφάνισε.

Οι ομάδες θέλουν πλέον χαφ που να κάνουν και πολλά άλλα πράγματα στο γήπεδο, εκτός από το να ντριπλάρουν, να περνούν σπουδαίες μπαλιές μπροστά και να σκοράρουν μαγικά γκολ, από στημένες μπάλες ή με απίθανα τελειώματα… Για πολλές δεκαετίες όμως, ένας τέτοιος καλός “πλεϊμέικερ” ήταν ο βασικός λόγος για να πηγαίνεις στο γήπεδο. Ναι. Ακόμη και μιας αντίπαλης ομάδας. Για να χαρείς, έστω στα κρυφά, την καλώς εννοούμενη “αλητεία” ενός τέτοιου παίκτη.

Ο ορισμός του “Ενγκάντσε” που διέσυρε τη Ρεάλ

Ο Χουάν Ρομάν Ρικέλμε ήταν ένας τέτοιος παίκτης. Κι όσοι μισούσαν τη Μπόκα, γύρω στο γύρισμα της χιλιετίας, είχαν να το λένε. Ο άνθρωπος ήταν ο ορισμός του “Ενγκάντσε”, όπως ονομάζουν οι Αργεντινοί τους παίκτες με ρόλο στο γήπεδο να φτιάχνουν το παιχνίδι από τη μέση και μπροστά.

Και, στην ακμή του, κανείς δεν το έκανε καλύτερα από τον Ρικέλμε.  Ta 44 γκολ του, σε 194 εμφανίσεις με τη Μπόκα, τον έφεραν το 2002-3 στη Βαρκελώνη. Ίσως να είχε παίξει ρόλο και ότι δυο χρόνια νωρίτερα, ο Ρομάν, όπως τον αποκαλούσαν τότε στην Αργεντινή, είχε βγάλει μάτια στο νικηφόρο τελικό του Διηπειρωτικού απέναντι στη “μισητή” Ρεάλ…

“Πνιγόταν” στη Μπάρτσα του Φαν Χάαλ

Στη Μπάρτσα, πήγε μαζί με τον Χουάν Πάμπλο Σορίν. Και βρήκε εκεί δύο ακόμη συμπατριώτες του. Τον Αλμπέρτο Μπονάνο και τον Χαβιέ Σαβιόλα. Βρήκε όμως, για κακή του τύχη και τον Λουίς Φαν Χάαλ, στο δεύτερο πέρασμά του από εκεί. Ο Ολλανδός είχε επιλέξει ο ίδιος τον Ρικέλμε, ως αντικαταστάτη του Ριβάλντο, που είχε διώξει ως ελεύθερο από την ομάδα κατηγορώντας τον για αδιαφορία.

Ο Ριβάλντο πήγε στη Μίλαν και κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ. Η Μπαρτσελόνα ήλθε 6η στο πρωτάθλημα και αποκλείστηκε στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ από τη Γιούβε. Και ο Ρικέλμε, πιεσμένος αφόρητα από την αυστηρή τακτική πειθαρχία που επέβαλε ο Φαν Χάαλ και σε συχνές προστριβές μαζί του, δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες. Έπαιξε 42 ματς μαζί της, Αλλά λίγα ως βασικός. Και έβαλε μόλις 6 γκολ.

Ξεδίπλωσε το ταλέντο του στη Βιγιαρεάλ

Την επόμενη σεζόν δόθηκε δανεικός στη Βιγιαρεάλ. Και εκεί, ελεύθερος πια να ξεδιπλώσει το ταλέντο του πέρασε 4 ωραία χρόνια. Πέτυχε 45 γκολ σε 145 ματς, έφτασε μαζί της και στην 3η θέση στο πρωτάθλημα του 2004-5 (15 γκολ). Αλλά και στην 4αδα του Τσάμπιονς Λιγκ την ερχόμενη σεζόν -αποκλείστηκε από την Άρσεναλ.

Στα “κίτρινα υποβρύχια” χάρηκε το ποδόσφαιρο και ο ίδιος και όσοι τον παρακολουθήσαμε. Αλλά, για κάποιο λόγο, δε συγκίνησε ποτέ κάποια μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα….

Το 2007 έπαιξε δανεικός για πέντε μήνες με τη Μπόκα, επέστρεψε στη Βιγιαρεάλ, παρολίγο να καταλήξει στην Ατλέτικο, αλλά εν τέλει, το Γενάρη του 2008 επέστρεψε οριστικά στην Αργεντινή. Εκεί, σε πλήρη ωριμότητα πια χάρισε παραγματικά μοναδικές στιγμές.

Μάγεψε και έκλεισε την καριέρα του στην πατρίδα του…

Έπαιξε άλλα 187 ματς με τη Μπόκα, πέτυχε άλλα 48 γκολ, πήρε μπόλικους τίτλους και έκλεισε την καριέρα του το 2014, μετά από 14 ματς με την Αρχεντίνος Τζούνιορς, το 2015. Στη μεγάλη Εθνική, έπαιξε 51 φορές και πέτυχε 17 γκολ. Σήμερα είναι 2ος αντιπρόεδρος της Μπόκα και υπέυθυνος για τις Ακαδημίες της.

Ο Χουάν Ραμόν Ρικέλμε υπήρξε καλλιτέχνης, σίγουρα. Κι όπως όλοι οι καλλιτέχνες, ήταν ιδιόρυθμος. Συχνά ήταν ασταθής στην απόδοσή του. Και σίγουρα δε θα άντεχε τους εξοντωτικούς ρυθμούς μιας Πρέμιερ, π.χ. Αλλά όπου τον άφησαν να παίξει μπάλα “αλάνας”, για να το πούμε απλά, μάγεψε. Αδίκησε σίγουρα την καριέρα του. Αλλά και τον αδίκησαν αρκετά. Ο κόσμος του ποδοσφαίρου, πάντως, πάντοτε θα έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του για τον “Ταυρομάχο”…