Ονάνα: Η πιο σοβαρή… αστεία “ντόπα” όλων των εποχών!

Ονάνα: Η πιο σοβαρή… αστεία “ντόπα” όλων των εποχών! Και ναι. Είναι απ’ όλα. Σοβαρή διότι εκθέτει τους “αρμόδιους” μηχανισμούς του ποδοσφαίρου. Αστεία διότι ο κίπερ του Άγιαξ τιμωρήθηκε για ουσία που όχι βοήθημα δε θα μπορούσε να είναι, αλλά μόνο κακό μπορεί να του προκαλούσε. Κι έτσι χωρούν και τα εισαγωγικά στο “ντόπα”… Η […]

Ονάνα: Η πιο σοβαρή… αστεία “ντόπα” όλων των εποχών! Και ναι. Είναι απ’ όλα. Σοβαρή διότι εκθέτει τους “αρμόδιους” μηχανισμούς του ποδοσφαίρου. Αστεία διότι ο κίπερ του Άγιαξ τιμωρήθηκε για ουσία που όχι βοήθημα δε θα μπορούσε να είναι, αλλά μόνο κακό μπορεί να του προκαλούσε. Κι έτσι χωρούν και τα εισαγωγικά στο “ντόπα”…

Η ιστορία είναι κωμικοτραγική. Στις 27 Οκτωβρίου πέρυσι ο Άγιαξ έπαιζε στο Μπέργκαμο με την Αταλάντα. Η ομάδα επέστρεψε στην Ολλανδία με ισοπαλία. Και ο Ονάνα αδιάθετος. Στις 30 Οκτωβρίου ξύπνησε με βαρύ πονοκέφαλο. Πήρε από το φαρμακείο του σπιτιού του ένα χάπι που πίστευε ότι είναι αναλγητικό.

Το διουρητικό της συζύγου του και το CAS

Στην πραγματικότητα ήταν ένα διουρητικό. Φουροσεμίδη, που είχε γράψει ο γυναικολόγος στη σύζυγό του. Το χάπι είναι ίδιο σε εμφάνιση και μέγεθος με το Litacold, ένα κοινό χάπι για το κρυολόγημα. Μετά την προπόνηση κλήθηκε για ένα -ακόμη- ντόπινγκ κοντρόλ. Ρουτίνας. Νόμιζε. Στις 5 Φεβρουαρίου εφέτος, ανακοινώθηκε η ποινή του:  Ένας χρόνος αποκλεισμός!

Ο παίκτης και η ομάδα προσέφυγαν στο CAS που, τον Ιούνιο, μείωσε, με Σολομώντειο σκεπτικό  την ποινή σε εννιά μήνες. ¨Ετσι, στις 13 Νοεμβρίου ο Ονάνα κάθισε ξανά κάτω από τα δοκάρια -της Εθνικής Καμερούν στο 0-4 επί του Μαλάουι. Θα επιστρέψει και στον Άγιαξ, φυσικά. Και πιθανότατα θα συνεχίσει στην Ίντερ, με την οποία υπάρχει προσυμφωνία. Αλλά το στίγμα παραμένει. Αυτά τα “40mg που μπορεί να καταστρέψουν την καριέρα σου”, όπως είπε σήμερα στον Guardian.

Ένα σύστημα χωρίς τεκμήριο αθωότητας…

Ο Ονάνα έπεσε θύμα ενός συστήματος που πάσχει στη βάση του. Διότι δεν χαρακτηρίζεται από μια θεμελιώδη αρχή του Δικαίου: το τεκμήριο της αθωότητας. Αντί κάθε περίπτωση να εξετάζεται αυτοτελώς, η ανίχνευση και μόνο απαγορευμένης ουσίας επιφέρει αυτόματη τιμωρία, χωρίς να υπάρχει η βάσανος της απόδειξης της ενοχής ή του δόλου.

Η φουροσεμίδη υπήρξε πάντοτε απαγορευμένη ουσία, αν και “μη ενισχυτική της απόδοσης”. Κι αυτό επειδή μπορεί να λειτουργήσει ως “μάσκα” για να καλύψει άλλες ουσίες, ενισχυτικές. (Στεροειδή αναβολικά, κατά κανόνα. Για να αποβάλλονται γρήγορα τα υποπροϊόντα του μεταβολισμού τους στο σώμα). Χρησιμοποιείται επίσης για γρήγορη απώλεια βάρους σε αθλήματα που (και μαστίζονται από χρήση στεροειδών αναβολικών και) έχουν όριο κιλών ανά κατηγορία (άρση βαρών, πάλη, πυγμαχία κ.λπ.)

Το θέμα με τον Ονάνα, όμως, είναι ότι είχε υποβληθεί σε πάρα πολλά τεστ, της ομάδας του και επίσημα, πριν από το περιστατικό με τη φουροσεμίδη. Και ήταν καθαρός. Άρα, προφανώς, ως “μάσκα” δε το πήρε. Και όριο κιλών στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει. (Ούτε, επί της ουσίας, λόγος για χρήση στεροειδών αναβολικών, εδώ που τα λέμε…)

Ένα ολοφάνερο λάθος και οι άκαμπτοι κανόνες…

Το ότι επρόκειτο περί λάθους ήταν εξ αρχής φανερό -άλλωστε το φάρμακο αυτό έχει σοβαρές παρενέργειες όταν λαμβάνεται χωρίς ένδειξη. Οι πιο απλές απ’ αυτές είναι ο πονοκέφαλος κατά την ορθοστασία κυρίως και το βούισμα στ’ αυτιά. Και σ’ ένα νέο, υγιή άνθρωπο όπως ο Ονάννα, σίγουρα θα έριχνε και την πίεση… Όχι ό,τι καλύτερο για ένα γκολκίπερ, δε βρίσκετε κι εσείς;

Με άλλα λόγια, όντως, όπως είπε στον Guardian: “Είσαι απλώς ένας αριθμός. Νομίζω πως θα έπρεπε να εξετάζουν κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Αλλά δε μπορούν. Και οι κανόνες είναι κανόνες. Αναγνώρισαν το λάθος. Αλλά εσύ είσαι υπεύθυνος για το σώμα σου”.

Και, πράγματι, έτσι είναι. Απλώς, περιπτώσεις όπως του Ονάνα, μας θυμίζουν γιατί οι κανόνες οφείλουν και να αλλάζουν. Να βελτιώνονται. Το να είσαι ο βασικός γκολκίπερ μιας ομάδας που παίρνει τίτλο και να μη μπορεις καν να τον πανηγυρίσεις με τους συμπαίκτες σου είναι το λιγότερο.

Το “στίγμα”, οι εξυπναδίτσες και το παράδειγμα…

Για κάποιον όπως ο Ονάνα, που στα 20 του χρόνια έγινε διεθνής, στα 21 έπαιξε σε τελικό Europa League και στα 23 σε τελικό του Champions League, υπάρχει και το βαρύ στίγμα, που λέγαμε. Η “ταμπέλα”. Παρότι έχει περάσει στην καριέρα του δεκάδες ντόπινγκ κοντρόλ, 40mg ενός αχρείαστου διουρητικού τον σημάδεψαν βαθιά.

Και, βέβαια, υπάρχουν και οι “εξυπναδίτσες”, όπως αυτή που έζησε στο πούλμαν της αποστολής περνώντας απ’ το Βέλγιο. Τον αναγνώρισαν οι αστυνομικοί και (Βέλγοι γαρ…) έκαναν έλεγχο λες και ερευνούσαν ιδιωτικό τζετ που ερχόταν απευθείας από το Μεντεγίν και οι επιβάτες είχαν ματωμένα ρουθούνια…

Φυσικά, κανείς δεν πετάει στα σύννεφα;. Ο κόσμος του ποδοσφαίρου δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Πολλά γίνονται και λίγα μαθαίνονται. Η περίπτωση Ονάνα, ωστόσο, υπήρξε ξεχωριστή διότι ανέδειξε ένα μείζον θέμα. Ότι 40mg δεν επιτρέπεται, έτσι εύκολα, να καταστρέφουν καριέρες αδιακρίτως! Εάν πρέπει, ναι. Αλλά εξώφθαλμα αδίκως, όχι. Ποτέ.