Οι… φάπες του Γκατούζο στον Πίρλο για ένα SMS!

Εκπληκτικό δίδυμο στο γήπεδο, "κολλητάρια" μέσα κι έξω απ' αυτό, ο Αντρέα το... παράκανε, ωστόσο, μια φορά με μια από τις -ατέλειωτες"- πλάκες του στον εκρηκτικό Τζενάρο. Έμπλεξε σ' ένα θέμα και την... αδελφή του και, καταλαβαίνετε τι ακολούθησε...

Οι… φάπες του Γκατούζο στον Πίρλο για ένα SMS! Ως χαρακτήρες, ο Αντρέα Πίρλο και ο Τζενάρο Γκατούζο δε θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί. Ο Πίρλο πλακατζής, εκλεπτυσμένος, έξω καρδιά και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη και το… πείραγμα στο αίμα. Ο Γκατούζο… μια κλάση μόνος του. Εσωστρεφής, γκρινιάρης, ευέξαπτος, καυγατζής. Ούτε, βέβαια, ως παίκτες έμοιαζαν σε πολλά.

Ο Πίρλο είναι ένας από τους καλύτερους επιτελικούς χαφ όλων των εποχών. Φοβερή αίσθηση του γηπέδου, υψηλή τεχνική, εξαιρετικός πασέρ, εξαιρετικός και στα στημένα. Ο Γκατούζο πάλι, ένα απίστευτα παθιασμένο και δυναμικό αμυντικό χαφ της σχολής “ή η μπάλα ή ο παίκτης”. Ο Αντρέα είχε το χάρισμα του μπαλαδόρου με το μαγικό άγγιγμα. Ο Γκατούζο το χάρισμα του ηγέτη με την αδάμαστη ψυχάρα. (Αλλά τα… νεύρα, νεύρα. Ποιος θα ξεχάσει το ξέσπασμά του όταν, ως προπονητής του ΟΦΗ, από τον Ιούνιο ως τον Δεκέμβριο του 2014, οι παίκτες του βρέθηκαν στο στόχαστρο του Τύπου;)

Ένα τέλειο ταίρι στο γήπεδο, “κολλητάρια” μέσα κι έξω απ’ αυτό

Ακριβώς αυτές οι διαφορετικές τους ιδιότητες έκαναν τον ένα το τέλειο συμπλήρωμα του άλλου. Κυριολεκτικά ο ένας έκοβε και ο άλλος κεντούσε. Για μια γεμάτη 10ετία στη Μίλαν μαζί (ο Πίρλο από το 2001 ως το 2011, ο Γκατούζο από το 1999 ως το 2012) η  συνεργασία τους στο κέντρο της ομάδας ήταν ο βασικός λόγος που οι “ροσονέρι” πανηγύρισαν, μεταξύ άλλων 2 Τσάμπιονς Λιγκ. Και, βέβαια με την Εθνική Ιταλίας, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006.

Και η τέλεια αυτή συνεργασία στο γήπεδο, είχε το ανάλογό της και στην προσωπική τους ζωή. “Κολλητάρια” απ’ τα λίγα, ήταν αχώριστοι στα αποδυτήρια, είτε της Μίλαν είτε της Σκουάντρα Ατζούρα. Αλλά και έξω απ’ το γήπεδο, φυσικά. Τώρα, όμως, είπαμε. Ο Πίρλο ήταν πειραχτήρι απ’ τα λίγα. Στην αυτοβιογραφία του, λοιπόν, “Σκέφτομαι, άρα παίζω” -από τη ρήση του Καρτέσιου, “Σκέφτομαι, άρα υπάρχω”- λέει πολλά και διάφορα.

Οι… πηρουνιές του Τζενάρο και οι (δικαιολογημένες) φάπες…

Μεταξύ τους, για τα νεύρα του Γκατούζο και το εξής -όταν τον τσίγκλιζαν στο φαγητό πριν απ’ τα μάτς: “Τον βλέπαμε να κοκκινίζει σιγά σιγά. Το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι. Ξέραμε τι θα ακολουθήσει . Θα αρπάξει ένα πηρούνι και θα αρχίσει να μας κυνηγάει. Πολλές φορές δεν παίξαμε σε αγώνες από τις πηρουνιές του ΄΄Ρίνο΄΄, αλλά η ομάδα έβρισκει άλλη δικαιολογία για τον Τύπο”.

Ωστόσο ο Πίρλο θυμίζει στο βιβλίο και μια άλλη περίπτωση, όταν ο Γκατούζο είχε απόλυτο δίκιο που του έριξε δυο τρεις φάπες. (Πάντοτε στο φιλικό, φυσικά, διότι ο θαυμασμός του Τζενάρο για τον Αντρέα ήταν παροιμιώδης. Μια φορά που κάποιος έκανε σύγκριση μαζί του, η απάντησή του ήταν “Παρακαλώ, μη μπερδεύουμε τα σκ@τ@ με τη Νουτέλα”!). Τι είχε συμβεί;

“Αν συμφωνήσουμε, έχεις και την αδελφή μου”!

Ο Γκατούζο μιλάει τότε με τον Αντριάνο Γκαλιάνι για την ανανέωση του συμβολαίου του. Η υπόθεση είναι στάσιμη. Ο Πίρλο το ξέρει, φυσικά. Και σε κάποια στιγμή πετυχαίνει το κινητό του Τζενάρο ξεχασμένο στον πάγκο. Στέλνει, λοιπόν, SMS στον Γκαλιάνι που λέει: “Αγαπητέ Αντριάνο, αν συμφωνήσουμε σε όσα ζήτησα, μπορείς να έχεις την αδελφή μου”!

Μετά την απαραίτητη κλωτσοπατινάδα, φυσικά, ο Γκατούζο τηλεφώνησε στον αντιπρόεδρο της Μίλαν για να απολογηθεί. “Συγγνώμη κύριε Γκαλιάνι”, ήταν τα λόγια του. “Ήταν απλώς μια από τις γνωστές χαζομάρες του Αντρέα”! Στο βιβλίο του, ο Πίρλο το… τερματίζει, σχολιάζοντας: “Πάντοτε είχα την απορία αν η απάντηση του Γκαλιάνι ήταν ”ω, μα πόσο κρίμα”…