Γκαρίντσα: Ο τεράστιος “Μικρός Τρυποφράκτης”…

Γκαρίντσα: Ο τεράστιος “Μικρός Τρυποφράκτης”… Η ιστορία του Μανουέλ “Μανέ” Φρανσίσκο ντος Σάντος είναι σα βγαλμένη από μυθιστόρημα. Το αστείρευτο ταλέντο του νίκησε ακόμη και τη φύση, που δε στάθηκε καλή μαζί του. Τον λάτρεψαν σα θεό. Εκείνος λάτρεψε τα πάθη του. Τη μπάλα, τις γυναίκες, το τσιγάρο, τα ξενύχτια, το ποτό. Κυρίως το ποτό…  […]

Γκαρίντσα: Ο τεράστιος “Μικρός Τρυποφράκτης”… Η ιστορία του Μανουέλ “Μανέ” Φρανσίσκο ντος Σάντος είναι σα βγαλμένη από μυθιστόρημα. Το αστείρευτο ταλέντο του νίκησε ακόμη και τη φύση, που δε στάθηκε καλή μαζί του. Τον λάτρεψαν σα θεό. Εκείνος λάτρεψε τα πάθη του. Τη μπάλα, τις γυναίκες, το τσιγάρο, τα ξενύχτια, το ποτό. Κυρίως το ποτό…  Έφυγε νωρίς. Αλλά δεν ξεχάστηκε ποτέ!

Ο Μανουέλ γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1933 σε μια φτωχογειτονιά του Ρίο. Έβδομο παιδί ενός αλκοολικού νυχτοφύλακα, ο μικρός ήλθε στη ζωή παραμορφωμένος. Το αριστερό του πόδι ήταν έξι πόντους πιο κοντό απ’ το δεξί. Είχε πρόβλημα στη σπονδυλική στήλη και δυσμορφία στα κάτω άκρα…

Γράφει ο Στέλιος Μαρκάκης

Τίποτε απ’ τα πιο πάνω δεν τον εμπόδισε να είναι ένα χαμογελαστό, μικροκαμωμένο πιτσιρίκι που, μονίμως μ’ ένα τόπι στα πόδια, ντρίπλαρε όποιον έβρισκε μπροστά του. Επειδή ήταν μια σταλιά, η αδελφή του Ρόζα του έβγαλε το παρατσούκλι “Γκαρίντσα”: “μικρό πουλί”. Μικρός τρυποφράκτης, για την ακρίβεια. Δεν ήξερε τότε ότι ονομάτιζε έναν από τους σπουδαιότερους “μάγους” των γηπέδων όλων των εποχών.

Ο άνθρωπος που έφερε τα πρώτα “όλε” στα γήπεδα

Ο Πελέ είπε γι’ αυτόν ότι έκανε με τη μπάλα όσα “κανείς παίκτης στον κόσμο δε μπορεί να κάνει”. Με τους δύο μαζί στην ενδεκάδα η Βραζιλία δεν έχασε ποτέ. Ο Γκαρίντσα μπορούσε να ντροπιάσει κάθε αντίπαλο με τη ντρίπλα του. Και ήθελε να το κάνει. Συχνά. Είναι ο άνθρωπος που τα ταχυδακτυλουργικά του με τη μπάλα έφεραν τα πρώτα “όλε”, από τις αρένες των ταυρομαχιών, στα ποδοσφαιρικά γήπεδα.

Έπαιξε 13 σεζόν με τη Μποταφόγκο. Όταν υπέγραψε σ’ αυτήν, 18 χρονών, ήταν ήδη παντρεμένος και πατέρας. Στη δοκιμή του από την ομάδα άρχισε στις “ποδιές” τον Νίλτον Σάντος που ήταν τότε στα 26 του και φτασμένος διεθνής. Στο ντεμπούτο του ως βασικός έκανε χατ-τρικ. Έχει σκοράρει 4 γκολ με απευθείας κόρνερ. Η γαλλική L’ Equippe τον κατατάσσει ακόμη ως κορυφαίο εξτρέμ όλων των εποχών.

Τρέλανε κόσμο με Μποταφόγκο και Εθνική Βραζιλίας

Με τη Μποταφόγκο έπαιξε συνολίκά 323 ματς και πέτυχε 101 γκολ. Η υπόλοιπη καριέρα του (Κορίνθιανς, Ατλέτικο Τζούνιορς, Φλαμένγκο και Ολάρια) δεν πρόσφερε κάτι. Άλλα 16 ματς κι ένα γκολ. Ούτε τα τελευταία του χρόνια στη Μποταφόγκο ήταν τίποτε σπουδαία χρόνια. Μόλις κατέκτησε και το Παγκόσμιο του 1962, μετά κι απ’ αυτό του 1958, πρακτικώς αποσύρθηκε.

Σ’ αυτό το Μουντιάλ, μετά το 4-2 της Βραζιλίας στα ημιτελικά επί της διοργανώτριας Χιλής, οι εφημερίδες της χώρας έγραφαν: “Μα, από ποιον πλανήτη είναι αυτός ο Γκαρίντσα”;  Ήταν η αποθέωσή του. Πρακτικώς και το κύκνειο άσμα του, ποδοσφαιρικά. Παρότι συμμετείχε και στο Μουντιάλ του 1966, στην ουσία είχε τελειώσει πριν από τέσσερα χρόνια. Μετά, παραδόθηκε στα πάθη του.

Χάρισε στιγμές από ποδόσφαιρο “ενός άλλου πλανήτη”

Τα 10 χρόνια που και το ποδόσφαιρο ήταν μέσα σ’ αυτά τα πάθη, ωστόσο, αρκούν για να τον θυμούνται για 100. Πρόσφερε μοναδικές στιγμές. Στιγμές από ποδόσφαιρο “ενός άλλου πλανήτη”.  Στο μνήμα του γράφει “Εδώ αναπαύεται εν ειρήνη αυτός που υπήρξε η χαρά του λαού”. Και ήταν.

Μάλλον αγαθός, αλλά πάντα έξω καρδιά, ο Γκαρίντσα αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο. Οι ασωτίες του, τα τελευταία του χρόνια τον είχαν κάνει να μοιάζει με ξεχασμένο ήρωα. Παρά ταύτα, όταν κατάφερε και σκότωσε τον εαυτό του από το ποτό, μόλις στα 49 του, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία.

Στο “Μαρακανά” υπάρχει προτομή του. Και στη Μπραζίλια Στάδιο με άγαλμα απ’ έξω και το όνομά του. Το παρατσούκλι του, δηλαδή. “Μανέ” (Μανουέλ) Γκαρίντσα. Έξω απ’ τα γήπεδα υπάρχουν τουλάχιστον 14 παιδιά του. Οκτώ κόρες (!) έκανε μόνο με την πρώτη του σύζυγο, Ναίρ Μαρκές. Χώρισαν το 1965, μετά από 13 χρόνια γάμου.

Η Σοάρες, η σκοτωμένη πεθερά του και το τέλος…

Η συμβίωσή του με τη διάσημη τραγουίδστρια  Έλζα Σοάρες, τη “Βραζιλιάνα Τίνα Τέρνερ”, που σε ηλικία 91 ετών πέθανε στις 20 Ιανουαρίου εφέτος, ακριβώς την ίδια μέρα με τον Γκαρίντσα, αλλά 39 χρόνια μετά, κράτησε 16 χρόνια, από το 1966 ως το 1982. Εκείνος είχε οκτώ (αναγνωρισμένα) παιδιά κι εκείνη, χήρα από τα 21 της, είχε άλλα πέντε.  Έκαναν μαζί κι έναν γιο, τον Γκαρίντσα. Αλλά η Σοάρες υπέφερε πολύ εξαιτίας του. Ο κόσμος, που ως τότε τη λάτρευε, την κατηγορούσε ότι εκείνη διέλυσε το γάμο του με τη Μαρκές. Και οι φίλοι του Μανέ, την αποκαλούσαν μάγισσα.

Το 1969, οδηγώντας μεθυσμένος, ο Γκαρίντσα καρφώθηκε σ’ ένα φορτηγό και η μητέρα της Σοάρες σκοτώθηκε. Παρά ταύτα, δεν έπαψε να τον αγαπάει. Για χρόνια πήγαινε στα μπαρ που σύχναζε ο σύζυγός της και παρακαλούσε να μην τον σερβίρουν. Ο θάνατός του τη συγκλόνισε, παρότι είχαν ήδη χωρίσει, επειδή, πιωμένος, τη χτύπησε πάνω σ’ έναν καυγά. Και επίσης ενώ ήξερε ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια είχε αναρίθμητες εξωσυζυγικές σχέσεις, κάποιες απροκάλυπτες.

Ο “Μικρός Τρυποφράκτης” διαγνώστηκε με κίρρωση του ήπατος το 1982. Ήταν ήδη ένα σωματικό και ψυχικό ράκος. Νοσηλεύτηκε οκτώ φορές μέσα σ’ εκείνη τη χρονιά. Αλλά ποτέ δε σταμάτησε να πίνει. Η ένατη φορά που βρέθηκε στο νοσοκομείο, το Γενάρη του ’83 ήταν και η τελευταία. Το ποδόσφαιρο έχασε ένα θεό του. Και η Ιστορία κέρδισε έναν ακόμη εμβληματικό αυτοκαταστροφικό αντιήρωα που να θυμίζει σε όλους ότι όσο λαμπερός κι αν δείχνει κάποιος, είναι οι δαίμονες που παραμονεύουν στο σκοτάδι του, αυτοί που συχνά κερδίζουν το παιχνίδι…