Απ’ τα σπορ στη μόδα… μια εικόνα δρόμος!

Ποια και ποιος δε θέλει να μοιάζει στην αθλήτρια ή τον αθλητή που θαυμάζει; Κι έπειτα, είναι και το άλλο στη μέση. Κάποια από τα αξεσουάρ που έγιναν trends της μόδας μέσω των σπορ, δεν έγιναν τυχαία.

Απ’ τα σπορ στη μόδα… μια εικόνα δρόμος! Ο αθλητισμός είναι μια πελώρια ψυχαγωγική βιομηχανία του πλανήτη. Αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το αμερικάνικο football, το μπέιζμπολ και, βέβαια, το NBA έχουν εκατοντάδες εκατομμύρια πιστούς φίλους. Κι επειδή μιλάμε για πραγματικούς… πιστούς τώρα, το να περάσει στη μόδα ένα αθλητικό trend ήταν και είναι αναπόφευκτο.

Ποια και ποιος δε θέλει να μοιάζει στην αθλήτρια ή τον αθλητή που θαυμάζει; Κι έπειτα, είναι και το άλλο στη μέση. Κάποια από τα αξεσουάρ που έγιναν trends της μόδας μέσω των σπορ, δεν έγιναν τυχαία. Για τα ίδια τα παιχνίδια είναι απαραίτητα και χρήσιμα εξαρτήματα της δουλειάς. Έχουν ένα σκοπό, δηλαδή. Και συνήθως είναι λειτουργικός. Μια καλή ιδέα που, γιατί να μην περάσει και στο ευρύτερο κοινό;

Το σωτήριο καπελάκι του μπέιζμπολ

Πρώτο και καλύτερο τέτοιο, φυσικά, το πανταχού παρόν -σε κάθε κεφάλι, αντρικό ή γυνακείο, νέου ή… λιγότερο νέου ανθρώπου, καπελάκι του μπέιζμπολ. Η Ελλάδα έχει μηδενική σχέση με το σπορ. Αλλά έχει… πολύ ήλιο. Και η αλήθεια είναι ότι η λειτουργικότητα του καπέλου του μπέιζμπολ, ως προς αυτό, είναι μεγάλη. Τώρα, γιατί κάποιοι το φορούν και τα… βράδια με φεγγάρι, θα σας γελάσουμε…

Το λειτουργικό -και “μουράτο”- περικάρπιο για τον ιδρώτα…

Απολύτως λειτουργικό είναι και το περικάρπιο που συνήθως φορούν οι τενίστριες και οι τενίστες, αλλά στην Ελλάδα έγινε μόδα από το NBA. Οι πρώτες τηλεοπτικές μεταδόσεις από τον “μαγικό κόσμο” έγιναν στη χώρα λίγο μετά και την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ από την Ελλάδα, το 1987. Τα γήπεδα, ανοιχτά και κλειστά, ήταν γεμάτα από υποψήφιους Γκάληδες, Γιαννάκηδες και, πλέον και… Μιχάληδες Ιορδάνου -βλέπε Μάικλ Τζόρνταν. Το περικάρπιο ήταν must. Και έμεινε τέτοιο για καιρό. Όσο κι αν… ίδρωνε ή όχι κανείς στο γήπεδο.

Γιακάς Έρικ: Μοναδική χρησιμότητα το “δε-μασάω-τίποτε”

Καμία χρησιμότητα λειτουργική δεν είχε ο σηκωμένος γιακάς του Ερίκ Καντονά. Το γιατί το προωτοέκανε στο ιστορικό ματς με τη Σίτι, στις 7 Νοεμβρίου του 1993, σας το έχουμε ήδη πει. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά τελείως άσχετη με το γιατί έγινε μόδα. Μόδα έγινε διότι ο σηκωμένος γιακάς ήταν σήμα-κατατεθέν του πιο “δε-μασάω-τίποτε” παίκτη στην Ευρώπη τότε. Η… κατάρα των t-shirts και η χαρά των “πόλο”…

Τα κουρέματα του παίκτη-προϊόντος, Ντέιβιντ Μπέκαμ

Μηδενικής χρησιμότητας ήταν (και παραμένουν) και τα κουρέματα του Μπέκαμ που κάποτε βασάνιζαν κομμωτές και κομμώτριες στην Ελλάδα. Ο Ντέιβιντ είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής που έκανε τον εαυτό του προϊόν. Λογικό ήταν όλη η πιτσιρικαρία να θέλει να του μοιάσει. Κάποιοι θέλουν ακόμη. ΟΚ. Ο άνθρωπος έπαιξε και σε Γιουνάιτεντ – Ρεάλ, ομάδες με χιλιάδες οπαδούς -και- στην Ελλάδα. Επόμενο ήταν να κάνει trend και τις… τρίχες του.

Ευτυχώς, η “μόδα” Άιβερσον πέρασε, αλλά δεν ακούμπησε…

Αξεσουάρ (απόλυτα απαραίτητο, ειδικά στα πρωινά ματς με ήλιο) του τένις είναι και η απορροφητική για τον ιδρώτα κορδέλα στο μέτωπο. Το μεγάλο “μούτρο” -με την καλή έννοια- των 76ers, ο Άλεν Άιβερσον το έκανε σήμα-κατατεθέν του στο NBA. Κι από ‘κει, παραλίγο να γίνει μόδα και στο Ελλάντα. Ευτυχώς, δεν τα κατάφερε ποτέ. Οι… τολμηροί ήταν λίγοι. Αλλά το κράξιμο… πολύ και η συνήθεια κόπηκε νωρίς…