Ζλάταν: Το “ναρκωτικό”, η κλοπή, ο θάνατος του αδελφού και ο μεγάλος εχθρός!

Ένας απολαυστικός Ζλάταν μίλησε για τα πιο σημαντικά πράγματα της ζωής του, και όχι μόνο για ποδόσφαιρο. Ο 39χρονος Σουηδός μιλά για τις αλήθειες της ζωής του, και είναι χειμαρρώδης. Οι άλλοι, εγώ και ο Μαραντόνα! Οι δηλώσεις του Βασιλιά: “Είμαι χαμογελαστός. Το χαμόγελο που δίνει ζωή. Ο μοναδικός αληθινός εχθρός είναι ο εαυτός μου: […]

Ένας απολαυστικός Ζλάταν μίλησε για τα πιο σημαντικά πράγματα της ζωής του, και όχι μόνο για ποδόσφαιρο. Ο 39χρονος Σουηδός μιλά για τις αλήθειες της ζωής του, και είναι χειμαρρώδης. Οι άλλοι, εγώ και ο Μαραντόνα!

Οι δηλώσεις του Βασιλιά:

“Είμαι χαμογελαστός. Το χαμόγελο που δίνει ζωή. Ο μοναδικός αληθινός εχθρός είναι ο εαυτός μου: όταν νικάω τον εαυτό μου πετάω”, υποστήριξε αρχικά και στη συνέχεια μίλησε:

Για τη Μίλαν: “Έπαιξα σε τόσες ομάδες και τις σέβομαι όλες. Έχω μεγάλες αναμνήσεις. Αλλά η Μίλαν είναι εκεί που νιώθω το σπίτι μου. Πηγαίνω στο Μιλανέλο κάθε πρωί και δεν βιάζομαι να επιστρέψω γιατί εδώ είναι το σπίτι μου. Το ένιωσα από την πρώτη στιγμή που ήρθα στη Μίλαν το 2010 με τον Γκαλιάνι και τον Μπερλουσκόνι. Άλλη ατμόσφαιρα. Μου έλεγαν είσαι στο σπίτι σου, κάνε ό,τι θες, αλλά φέρε αποτελέσματα. Γι’ αυτό μου άρεσε. Η Μίλαν είναι πρώτη των πρώτων”.

Για την παιδική του ηλικία: “Το μισώ είναι άσχημη λέξη, το να μισείς κάποιον είναι βαρύ. Σημαίνει ότι έχει ξεπεράσει τα όρια. Στον κόσμο μου δεν υπάρχει μίσος. Δεν μισώ. Είμαι αυτός που είμαι, αλλά μπορώ να γίνω και το αντίθετο. Είμαι και τα δύο: φτωχός και πλούσιος. Να ένα πράγμα που δεν μου αρέσει σε αυτόν τον κατασκευασμένο, ψεύτικό κόσμο: Οι διάσημοι χαιρετιούνται μεταξύ τους λες και γνωρίζονται, “ε, τι κάνεις”. Εγώ εάν δεν σε γνωρίζω, δεν σε γνωρίζω”.

Για την ηλικία του: “Δεν μου προκαλεί φόβο ότι μεγαλώνω. Όσες φορές έκανα σχέδια, δεν πήγαν όπως θα ήθελα. Είμαι περισσότερο με το carpe diem. Χρειάζεται μόνο να είσαι υγιής και να έχεις θετική ενέργεια. Θετικά vibes. Γιατί όλα μπορούν ν’ αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Όταν ο αδερφός μου ο Σάπκο πέθανε από 14μηνη μάχη με τη λευχαιμία, κατάλαβα ότι η ζωή κυλά γρήγορα. Πρέπει να είσαι καλά”.

Για το εάν έκανε κάποια μαλ… στο παρελθόν: “Μια φορά έκλεψα ένα αυτοκίνητο, όχι γιατί θα με βοηθούσε, αλλά για την αδρεναλίνη. Αλλά έτρεξα αμέσως και έφυγα, δεν ένιωθα καλά. Ήμασταν πέντε φίλοι, οι μαλ… του γκέτο, τόσες μαλ…”

Για την ιδανική ενδεκάδα: “Τέρμα ο Μπουφόν, ο πιο δυνατος. Αριστερός μπακ ο Μάξγουελ, φίλος μου. Μετά βάζουμε τα τέρατα, Νέστα και Καναβάρο για κεντρικούς αμυντικούς. Ο Φάμπιο με πήγε στη Νάπολη με σκούτερ, είναι τρελός. Εγώ όμως πιο πολύ. Μάικον δεξιός μπακ. Μετά Νέντβεντ, νούμερο ένα. Με βοήθησε περισσότερο από όλους να βελτιωθώ, τόσο εγκεφαλικά όσο κι αγωνιστικά. Μετά Βιεϊρά και Τσάβι. Μπορώ να βάλω και άλλους παίκτες, που δεν έχω παίξει μαζί; Καλύτερα Καφού δεξιός μπακ. Μετά η επίθεση είναι εύκολη. Ζιντάν, Ρονάλντο το φαινόμενο που είναι και ίνδαλμά μου. Και Μαραντόνα γιατί είναι ο πιο δυνατός όλων. Ναι αυτός ήταν πιο δυνατός ακόμη κι από μένα. Τώρα κάνω τον προπονητή και μια μέρα ίσως γίνω”.

Για τα μυστικά του παιχνιδιού: “Μαγεία; Δεν έχω κάνει τόσα πράγματα. Το πιο σημαντικό ήταν ότι έκανα τη διαφορά. Σε πολλούς μοιάζει αδύνατο να κάνει κάποιος σαν κι εμένα αυτά που κάνει στο γήπεδο. Και δεν τα έκανα μόνο μια φορά, τα έκανα τόσες. Όταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω όσο πιο πλήρης γινότα, δεν ήθελα μόνο να είμαι καλός μόνο στην ντρίμπλα, ή το σουτ ή την κεφαλιά. Είμαι πλήρης κι αυτό είναι η μαγεία μου. Όταν είμαι στο γήπεδο, είμαι 200% συγκεντρωμένος και απαιτώ το ίδιο κι από τους άλλους. Ας κάνουμε πλάκα μετά”.

Για τη Χρυσή Μπάλα που δεν κέρδισε ποτέ: “Δεν θα άλλαζα τα 12 Guldbollen (αντίστοιχο βραβείο στη Σουηδία) για ένα του France Football. Γιατί για μένα αυτό σημαίνει συνέχεια σε αυτό που κάνω. Έχω δει τόσους που κέρδισαν Μουντιάλ, Euro, Champions League, ακόμη και τη Χρυσή Μπάλα, είχαν φανταστική χρονιά και μετά εξαφανίστηκαν. Αντίθετα εγώ είμαι στο παιχνίδι 25 χρόνια. Πάντα σε τοπ επίπεδο. Λοιπόν δεν αλλάζω τίποτα για ένα πράγμα”.

Για τη νοοτροπία του: “Η νίκη είναι το ναρκωτικό μου. Είναι δύσκολο να το εξηγήσω, αλλά όταν είμαι στο γήπεδο πρέπει να νικήσω. Με κάθε κόστος, πάντα. Έχω ένα 95% νικών στις προπονήσεις. Δεν είναι ψέμα. Όταν χάνω φαίνεται, αλλά δεν συμβαίνει συχνά να χάνω. Ίσως τυχαίνει μερικές φορές και με την ομάδα, όπως με την ισοπαλία κόντρα στην Πάρμα. Πριν από έξι μήνες οι παίκτες ίσως να ήταν ευχαριστημένοι, αντίθετα τώρα ήταν όλοι θυμωμένοι. Έτσι πρέπει να είναι”.

Για τους στόχους: “Έχω κερδίσει κάτι σε όλες τις ομάδες που έπαιξα. Αλλά αυτή η χρονιά με τη Μίλαν είναι πιο όμορφη και δύσκολη πρόκληση της καριέρας μου. Θα δούμε πώς θα τελειώσει, γιατί θα είναι η πιο όμορφη νίκη, το καλύτερο που έχω κάνει. Δεν έχω φόβο να ονειρευτώ ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε”.

Η κορυφαία ενδεκάδα του Ζλάταν

Πάμε να τους δούμε μία προς μία τις επιλογές του Ιμπραχίμοβιτς σ’ έναν ευέλικτο σχηματισμό μεταξύ του 4-4-3 και του 4-4-2.

Στο τέρμα θα ήταν, αναμφίβολα, ο Ιταλός Τζιανλουίτζι Μπουφόν διότι “έπαιξα μαζί του στη Γιουβέντους. Ήταν μια ξεχωριστή ομάδα. Έχω σπουδαίες αναμνήσεις. Ήμουν νέος κι όλοι μου συμπεριφέρονταν όπως εγώ συμπεριφέρομαι στους νέους της Μίλαν τώρα. Μου δίδαξαν πολλά“.

Ο Μαϊκόν τρέχει να πανηγυρίσει με τον Ιμπαχίμοβιτς ένα από τα γκολ του, κατά την κοινή παρουσία τους στην Ίντερ  

Το δεξί φτερό της άμυνας θα κάλυπτε ο Μαϊκόν διότι “όταν ήρθε στην Ίντερ δεν μπορούσε να διανοηθεί πόσο δυνατός μπορεί ν’ αποδείξει πως ήταν“.

Το αριστερό θ’ ανήκει σ’ έναν έτερο Βραζιλιάνο Μάξουελ πολύ απλά διότι “είναι φίλος μου“. Χατιράκι, δηλαδή.

Μεταξύ των δύο Βραζιλιάνων, το κεντρικό αμυντικό δίδυμο θα συνέθεταν δυο Ιταλοί. Ο Αλεσάντρο Νέστα και ο Φάμπιο Καναβάρο. Ο πρώτος για την ηγετική παρουσία του, προφανώς. Ο δεύτερος διότι “ήταν τρελός. Συνήθιζε να με πηγαίνει βόλτα στη Νάπολη με το σκούτερ του. Ήμουν νέος, δεν είχα εμπειρία. Εκείνος και ο Τιράμ είχαν τόση πολλή. Θα ήθελα να παίζω μαζί τους τώρα“.

Μπροστά από την τετράδα της άμυνας θα δέσποζαν, μαζί, οι φιγούρες του Γάλλου Πατρίκ Βιεϊρά και του Ισπανού Τσάβι Ερνάντες, διότι “είναι δύο πρωταθλητές“. Τα εύσημα στους κυρίους.

Ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς ακούει στωικά τον Πάβελ Νέντβεντ ενόσω ήταν συμπαίκτες στη Γιουβέντους  AP PHOTO/ANDREW MEDICHINI

Ως εσωτερικός μέσος με επιθετικές δυνατότητες θα ‘ταν ο Τσέχος Πάβελ Νέντβεντ. Μια ξεχωριστή για τον Σουηδό προσωπικότητα, διότι είναι “το νούμερο ένα. Είναι αυτός που με βελτίωσε περισσότερο από κάθε άλλον. Όταν τον είδα κατάλαβα πως ό,τι έκανα δεν ήταν αρκετό. Πάντα γυμναζόταν, ήταν μια μηχανή“. Παίκτης-πρότυπο επαγγελματία.

Τον Γάλλο Ζινεντίν Ζιντάν θα τον είχε ελεύθερο ν’ αλωνίζει όπου τραβά η ψυχή του και στο κουτί θα τοποθετούσε τον Ρονάλντο “το φαινόμενο“, χρησιμοποιώντας για ευνόητους λόγους την περιγραφεί, διότι τον έτερο δεν τον αναφέρει ποτέ. Παρέα με τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα διότι κατά τον Ιμπραχίμοβιτς αυτός “είναι ο σπουδαιότερος όλων των εποχών“. Κανένας Μέσι, δηλαδή. Αυτός που είναι “καλύτερος κι από εμένα“. Αυτογνωσία στο τετράγωνο από τον εκ δεξιών του πατρός!