Ζλάταν για Αθπιλικουέτα: θα το έκανα ξανά και ξανά!

Ζλάταν και Θέσαρ Αθπιλικουέτα είχαν ένα… καθόλου τρυφερό τετ-α-τετ στο Ισπανία-Σουηδία (1-0) για τα προκριματικά του Κατάρ. Αν και η κεντρική κάμερα δεν το κατέγραψε, ο Ιμπραχίμοβιτς χτύπησε εκτός φάσης τον Ισπανό αμυντικό της Τσέλσι και η κάρτα σημειώθηκε στο φύλλο αγώνα. Ο 40χρονος επιθετκός της Μίλαν δε θα παίξει, έτσι, στο πρώτο ματς των […]

Ζλάταν και Θέσαρ Αθπιλικουέτα είχαν ένα… καθόλου τρυφερό τετ-α-τετ στο Ισπανία-Σουηδία (1-0) για τα προκριματικά του Κατάρ. Αν και η κεντρική κάμερα δεν το κατέγραψε, ο Ιμπραχίμοβιτς χτύπησε εκτός φάσης τον Ισπανό αμυντικό της Τσέλσι και η κάρτα σημειώθηκε στο φύλλο αγώνα. Ο 40χρονος επιθετκός της Μίλαν δε θα παίξει, έτσι, στο πρώτο ματς των πλέι οφ για την πρόκριση. Αλλά… σιγά που θα σκοτιζόταν!

Όπως τόνισε σε συνέντεξή του στον Guardian: “Το ξέρω ότι ήταν μια χαζή κίνηση. Αλλά θα την έκανα ξανά και ξανά! Δεν επιτρέπω σε κανέναν να φέρεται σ’ ένα νεαρό συμπαίκτη μου άσχημα. Δεν είχε τα @@@@δια να το κάνει σε μένα. Οπότε έπρεπε να του δείξω τι θα γινόταν εάν το έκανε σ’ εμένα“!

–Ναι, αλλά έτσι θα χάσεις τον αγώνα στα πλέι όφ,  του θύμισε ο Ντόναλντ ΜακΡέι

“Το θέμα δεν είναι αν θα χάσω ή όχι τον αγώνα”, ήταν η απάντηση του Ζλάταν. “Το θέμα είναι να καταλάβει ότι δε φέρεσαι έτσι σε κάποιον που είναι πεσμένος. Κάντο σε κάποιον που μπορεί να αντιδράσει. Είναι εύκολο να παριστάνεις τον καμπόσο σε παίκτες 20 χρονών όπως είναι οι περισσότεροι Σουηδοί διεθνείς. Έπρεπε να του δείξω ότι απαγορεύεται να κάνει τέτοια σ’ εμάς“.

Zlatan got a yellow card for this shoulder charge on Azpilicueta ? pic.twitter.com/64ipgvvm4X

— ESPN FC (@ESPNFC) November 15, 2021

Φυσικά, όπως όλοι γνωρίζουμε, ο Ζλάταν δε θέλει και… πολύ για να πάρει φωτιά. Αψίκορος από τη φύση του, οι φορές που έχει “αρπαχτεί” στο γήπεδο είναι, χμ, πώς να το θέσουμε; Υπεραρκετές, μάλλον…

“Φάρμακό” του, η αδρεναλίνη!

Στη συνέντευξη-ποταμό του, στην αγγλική εφημερίδα, ο Ιμπραχίμοβιτς αναφέρθηκε σε όλους και σε όλα. Από τα δύσκολα και ταραγμένα παιδικά του χρόνια και το πώς ήταν να ζει στη Σουηδία ως γιός μιας Καθολικής Κροάτισας κι ενός Μουσουλμάνου Βόσνιου, μέχρι την πανδημία και το τι τον κρατά ακόμη στα γήπεδα. Και μάλιστα σε τοπ επίπεδο, όπως αυτό της Μίλαν.

“Η αδρεναλίνη“, ήταν η απάντησή του. “Πονάω κάθε μέρα. Σ’ όλο μου το σώμα. Έτσι ξύπνησα και σήμερα το πρωί. Πονούσα παντού. Αλλά όσο έχω ακόμη στόχους να κυνηγήσω, η αδρεναλίνη με κρατάει όρθιο. Δεν είναι θέμα χρημάτων ή δόξας ή να έχεις πιο πολλούς φόλοουερς. Τα χρήματα δε θα διώξουν τον πόνο. Ούτε η δόξα. Ούτε οι φόλλουερς. Η αδρεναλίνη θα διώξει τον πόνο.  Δεν είμαι από τους τύπους που θα τα παρατήσουν και μετά απο δυο χρόνια θα μετανιώσουν και θα πουν ‘είχα λίγο ακόμη’. Προτιμώ να το κάνω μέχρι να πω: ‘δεν αντέχω άλλο’. Όμως αντέχω ακόμη και όσο συμβαίνει αυτό θα είμαι στα γήπεδα”.

“Η Premier υστερεί σε τεχνική, αλλά οι ρυθμοί της..”

Έχοντας περάσει και από τα 4 κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης, ο Ζλάταν ρωτήθηκε, φυσικά και για μια σύγκριση. Με επίκεντρο την Πρέμιερ Λιγκ και το πέρασμά του από τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ.

“Στο ισπανικό το γαλλικό και το ιταλικό πρωτάθλημα υπάρχει καλύτερη τεχνική. Στην Πρέμιερ όχι τόσο. Γι’ αυτό και υπάρχουν τόσοι ξένοι παίκτες. Για να φέρουν την τεχνική. Στο αγγλικό πρωτάθλημα κυριαρχούν άλλες ποιότητες. Η ταχύτητα και ο ρυθμός. Μπορεί να είσαι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο, αλλά αν δε μπορέσεις να ανταπεξέλθεις σ’ αυτά… (σ.σ. δε θα πετύχεις).

Τέλος, ο Ζλάταν αναφέρθηκε φυσικά και στη Μίλαν. Στον όμιλο της του Τσάμπιονς Λιγκ, με Λίβερπουλ, Ατλέτικο και Πόρτο, η Μίλαν ζορίζεται. Έχει όμως την πιο νεανική ομάδα στο θεσμό κι αυτό είναι κάτι που ενθουσιάζει έναν από τους κορυφαίους επιθετικούς και πλέον τροπαιούχους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.

“Ξανανιώνω με το να είμαι το ζωντανό παράδειγμα για τους 20χρονους”…

“Ξανανιώνω”, λέει. “Έχουν αυτή την επίδραση, σα να είναι μια περίπωση Μπέντζαμιν Μπάτον. Κι εσύ να μείνεις εδώ”, αστειεύεται στον ασπρομάλη δημοσιογράφο του Guardian, “σε έξι μήνες θα έχεις μαύρα μαλλιά και πάλι. Πέρα από αστεία, νοιώθω υπέροχα να βλέπω νέα παιδιά να παίρνουν ευθύνες και να μεγαλώνουν μέσα στο γήπεδο. Μπαίνω και τρέχω μαζί τους όσο κι εκείνοι.

“Και δε με νοιάζει που υποφέρω. Για μένα το να υποφέρω είναι σα να τρώω πρωινό. Το κάνω αυτό είκοσι χρόνια τώρα. Όταν ήμουν ξανά στη Μίλαν ήταν γεμάτη σούπερ σταρ. Να πετυχαίνεις με σούπερ σταρ, είναι αναμενόμενο. Αλλά με μια τόσο νεανική ομάδα, δεν είναι. Αυτή είναι τώρα η αδρεναλίνη μου. Να είμαι το ζωντανό παράδειγμα γι’ αυτά τα νέα παιδιά για ό,τι μπορούν να πετύχουν. “

Και, τι παράδειγμα, στ’ αλήθεια… Κυριολεκτικά θρυλικό!