Κλοπ και Λίβερπουλ: Εις… σάρκαν μίαν!

Ο "γάμος" του Γερμανού τεχνικού με τους Reds εξελίσσεται σε μια απόλυτα αρμονική σχέση που κάνει καλύτερους και τους δύο. Στατιστικά, ο Κλοπ, απλώς σαρώνει σ' αυτή την επταετία του στο Άνφιλντ. Συγχρόνως, όμως της έχει χαρίσει και κάποια ανεκτίμητα ποιοτικά χαρακτηριστικά...

Κλοπ και Λίβερπουλ: Εις… σάρκαν μίαν! Η βιβλική φράση που συνοδεύει τους θρησκευτικούς γάμους ίσως δε μπορεί να ταιριάζει καλύτερα απ’ ότι στη σχέση που, μετά από σχεδόν μια 7ετία έχουν πλέον ο Γερμανός τεχνικός και η αγγλική ομάδα. Ο Γιούργκεν Κλοπ, άλλωστε, είπε ότι η ανανέωση του συμβολαίου του με τους Reds ως το 2026 ήλθε μετά από μια κουβέντα που είχε με τη σύζυγό του, Ούλα, πριν από μερικές μέρες, στην… κουζίνα του σπιτιού τους.

“Νομίζω ότι δεν έχει έλθει ακόμη η ώρα να φύγουμε από δω”, ήταν τα λόγια της συζύγου του -αυτής με την οποία έχει έλθει κυριολεκτικά “εις σάρκαν μίαν”. Η 48χρονη, σήμερα, κοινωνική λειτουργός και συγγραφέας παιδικών βιβλίων είναι η δεύτερη σύζυγος του Κλοπ, εδώ και 17 χρόνια. Έχουν μια σχέση που ο ίδιος περιγράφει ως απόλυτα αρμονική.

Ακριβώς όπως αυτή που, με τον καιρό έχει πλέον με την ομάδα στην οποία γράφει ιστορία. Η Λίβερπουλ ανακοίνωσε την ανανέωση της συνεργασίας τους με ενθουσιασμό:

We are delighted to announce Jürgen Klopp has signed a new contract to extend his commitment with the club! 🔴

— Liverpool FC (@LFC) April 28, 2022

Συγκίνηση, χαρά και… γερμανική λογική

Ο ίδιος, πάλι, είχε επίσης λόγια ενθουσιασμού, αλλά και συγκίνησης να πει. Πολλά και διάφορα. Μεταξύ τους ότι νοιώθει “χαρούμενος, ευλογημένος, προνομιούχος και ενθουσιασμένος”. Και είπε ακόμη ότι η σχέση του με την ομάδα είναι “υγιής και αμφίδρομη”. Κι όσο για την απόφασή του να μείνει; Την πήρε με γνώμονα το συναίσθημα, αλλά και τη… γερμανική λογική: “Έπρεπε να κάνω στον εαυτό μου την ερώτηση: Είναι σωστό για τη Λίβερπουλ να μείνω για περισσότερο καιρό; Με τον Πεπ Λάιντερς και τον Πιτ Κράβιτζ, τους βοηθούς μου, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι, ‘’Ναι’’”!

Είναι το σωστό συμπέρασμα εκ μέρους τους. Τον Οκτώβριο του 2015, όταν ο Κλοπ πήρε τη θέση του Μπρένταν Ρότζερς, μόνον ο Τζον Χένρι, θιασώτης του “moneyball”, ίσως πίστευε ότι ο Γερμανός θα προλάβει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να κάνει τη νέα Λίβερπουλ… “παλιά”. Με την έννοια που δίνουμε στη φράση “παλιά, καλή εποχή”, όμως. Όπως επί Μπομπ Πέισλι, π.χ. Όταν η ομάδα σάρωνε τίτλους και όλοι θαύμαζαν την ποιότητά της. Εκείνη η ομάδα είχε και πολύ μεγάλη διάρκεια στην κορυφή. Αλλά και σε αυτούς αριθμούς, η Λίβερπουλ του Κλοπ… την απειλεί ευθέως.

Liverpool are reportedly desperate to sign Jurgen Klopp up to a new contract beyond 2024😲

And one look at his record as manager of the club will explain why 👀 pic.twitter.com/2d9arlZQOZ

— Transfermarkt.co.uk (@TMuk_news) April 28, 2022

Οι αποσβολωτικοί αριθμοί πλάι στο όνομά του…

Για την ακρίβεια, οι αριθμοί πλάι στο όνομα του Κλοπ στη Λίβερπουλ είναι οι απολύτως καλύτεροι από κάθε άλλον προπονητή στην ιστορία της ομάδας -ακόμη κι όταν λάβουμε υπόψη τον… 19ο αιώνα! Σ’ ένα ποδόσφαιρο που αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς και κάθε χρόνο είναι πιο ανταγωνιστικό (και επιβαρυντικό) για παίκτες και προπονητές, ένα ποσοστό νικών της τάξης του 62,47% σε 373, πλέον, παιχνίδια, είναι, απλώς εκθαμβωτικό! Και λέει πάρα πολλά για την ποιότητα δουλειάς του Γερμανού στην ομάδα.

ασφδασφ
Πηγή πίνακα: https://en.wikipedia.org

Στον πίνακα, σημασία έχει, βεβαίως κι αυτό το “5” στην τελευταία στήλη δεξιά. Με 5 τίτλους ως τώρα, ο Κλοπ απέχει, φυσικά, από τους 20 του Μπομπ Πέισλι, του 11 του Μπιλ Σάνκλι, τους 9 του Κένι Νταλγκλίς…  Αλλά μέχρι το τέλος της σεζόν μπορεί να ξεπεράσει τους 6 του Ζεράρ Ουγιέ. Και ήδη έχει πιο πολλούς από τον Ράφα Μπενίτεθ. Ο μόλις 4ος προπονητής της Λίβερπουλ εκτός Μεγάλης Βρετανίας (με την Ιρλανδία μέσα, δηλαδή), έχει όμως και κάτι ακόμη να προσθέσει στην ιστορία πλάι στους αριθμούς του.

Και μια προσφορά που δεν μετριέται σε αριθμούς…

Όχι μόνο αυτό που είπαμε πιο πάνω. Ότι παίρνει τίτλους στην πιο απαιτητική περίοδο που έχει ποτέ γνωρίσει το ποδόσφαιρο (με ατέλειωτα ματς σε κάθε σεζόν, με απαιτήσεις σε φυσική κατάσταση που ήταν αδιανόητες πριν από 10, 15 χρόνια, με ασταμάτητα ταξίδια κάθε χρόνο, με αμέτρητους διεθνείς παίκτες που έχουν υποχρεώσεις με τις Εθνικές τους κ.λπ., κ.λπ.). Ο Κλοπ έχει προσφέρει και κάτι που δε μετριέται σε αριθμούς, στη Λίβερπουλ. Και γι’ αυτό η κερκίδα, απλώς τον λατρεύει!

Οι “Reds” είναι ξανά μια Ομάδα με το όμικρον κεφαλαίο. Παίρνουν τίτλους, αλλά και παίζουν ωραίο ποδόσφαιρο, που κάνει ευτυχισμένους τους οπαδούς τους, αλλά και όποιον άλλον παρακολουθεί τα παιχνίδια τους ως ουδέτερος. (Αν τα παρακολουθεί ως αντίπαλος… απλώς ζηλεύει!). Το ‘Ανφιλντ έχει γίνει ξανά έδρα-φωτιά. Η ομάδα ατσάλινη και ικανή για κάθε ανατροπή. Και τα αποδυτήρια μια όαση υγείας, χαμόγελων, αισιοδοξίας και πίστης στις ικανότητες του συνόλου.

Απογειώνει παίκτες  και χτίζει σχέση ζωής με το σύλλογο ως… “Normal One”

Υπό τις οδηγίες του, παίκτες όπως ο Μοχάμεντ Σαλάχ, ο Σαντιό Μανέ, ο Ντιόγκο Ζότα, έφτασαν την απόδοσή τους στη στρατόσφαιρα. Ο Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ μπήκε αμούστακος στην πρώτη ομάδα και σήμερα είναι από τα καλύτερα δεξιά μπακ του πλανήτη. Το όνομα του Κώστα Τσιμίκα μπαίνει σε ρεπορτάζ  για μεταγραφές της τάξης των 30.000.000. Όλοι δείχνουν βελτίωση στα χέρια του. Και, όλα αυτά με μια πολύ λελογισμένη (για Πρέμιερ, πάντοτε) διαχείριση σε επίπεδο μεταγραφών, αλλά και αμοιβών, όπως λέγαμε και τις προάλλες με αφορμή τον Σαλάχ…

Με το Λιγκ Καπ στην τροπαιοθήκη ήδη και με το ένα πόδι στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, η Λίβερπουλ “του”, πάει εφέτος για το “αυθεντικό” quadruple. Παίζει με την Τσέλσι στον τελικό του Κυπέλλου (που λείπει από την ομάδα εδώ και 15 χρόνια), θα το παλέψει μέχρι τέλους και για το πρωτάθλημα. Μπορεί να πάρει τα πάντα. Μπορεί και όχι. Δε θα αλλάξει κάτι, όμως, αυτό στη σχέση του Κλοπ με την ομάδα. Στις μέρες μας, αυτό που συμβαίνει με τη Λίβερπουλ και το Γερμανό είναι κάτι μοναδικό. Και αξιοθαύμαστο…

O… “Normal One”, όπως λέει ο ίδιος για τον εαυτό του -και για να τη… σπάσει λίγο στον Μουρίνιο– είναι ένας άνθρωπος με ωραία φιλοσοφία για το ποδόσφαιρο. Το θέλει θεαματικό, να γεμίζει τον κόσμο χαρά. Ζει τα ματς σα μικρό παιδί, έχει τον τρόπο του να αποφορτίσει τα αποδυτήρια, να καθοδηγήσει τους παίκτες του, να… τσαντιστεί κιόλας, που και που, όπως ο καθένας μας. Και είναι, πλέον, ταυτισμένος με τη Λίβερπουλ για πολλά πολλά χρόνια ακόμη…