Φερστάπεν: “Δεν είναι στις προθέσεις μου να με μισούν”!

Το πρωτάθλημα της Formula 1 κατέληξε στα χέρια του Μαξ Φερστάπεν για δεύτερη σερί χρονιά! Πολύ πιο εύκολα από ότι πέρυσι, συνθήκη που θεωρητικά αποθαρρύνει τους ανταγωνιστές του. Σε μια σεζόν που ο Ολλανδός κάλπαζε, καταρρίπτοντας το ρεκόρ νικών σε ένα πρωτάθλημα, η αναγνώριση της ποιότητάς του είναι μονόδρομος και για τους αντιπάλους. ο Φερστάπεν […]

Το πρωτάθλημα της Formula 1 κατέληξε στα χέρια του Μαξ Φερστάπεν για δεύτερη σερί χρονιά! Πολύ πιο εύκολα από ότι πέρυσι, συνθήκη που θεωρητικά αποθαρρύνει τους ανταγωνιστές του.

Σε μια σεζόν που ο Ολλανδός κάλπαζε, καταρρίπτοντας το ρεκόρ νικών σε ένα πρωτάθλημα, η αναγνώριση της ποιότητάς του είναι μονόδρομος και για τους αντιπάλους.

ο Φερστάπεν σχολίασε: «Λοιπόν, πρέπει να είμαι προσεκτικός για όσα πω εδώ. Με οποιονδήποτε μαχόμουν φέτος, οι μάχες ήταν πολύ σκληρές, επιθετικές, και ποτέ δεν συγκρουστήκαμε.

Για κάποιον λόγο, τα πράγματα με τον Λιούις είναι διαφορετικά. Και, ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω γιατί. Εντάξει, τη χρονιά αυτή [το 2022] δεν είχαμε πολλές μάχες. Αλλά στη Βραζιλία είχαμε μια επαφή, αν και δεν ήταν η πρόθεσή μου να συμβεί αυτό. Κατηγορήθηκα εγώ για αυτό, και δεν το βρήκα δίκαιο. Θα ήμουν ικανοποιημένος αν χαρακτηριζόταν απλά ως αγωνιστικό συμβάν», τόνισε ο 25χρονος.

Και συνέχισε: “Όμως, δεν το καταλαβαίνω. Ίσως έχει να κάνει με τις διαφορετικές γενιές – όταν καταλαβαινόμαστε καλύτερα μεταξύ μας, αγωνιζόμαστε καλύτερα μεταξύ μας. Δεν βλέπω κάποιο λόγο. Αλλά δεν αισθάνομαι ότι κάνω κάτι διαφορετικά από τον Λιούις ή από τους άλλους οδηγούς, σε μια μάχη στην πίστα.

Στο Ιντερλάγκος την προηγούμενη μέρα [στον αγώνα Sprint] είχαμε μια υπέροχη μάχη με τον Τζορτζ [Ράσελ]. Κλείναμε την πόρτα, αμυνόμασταν, περιμέναμε τον άλλον στα φρένα. Αυτό ήταν πολύ διασκεδαστικό, και προσπαθούσα να κάνω το ίδιο και στον αγώνα, να έχω μια τέτοιου είδους μάχη. Αλλά, ατυχώς, δεν την πετύχαμε”.

Ο Φερστάπεν έθεσε και ένα ζήτημα που ο Φερνάντο Αλόνσο έχει θέσει κατ’ επανάληψη στο παρελθόν, στις πρώτες του μάχες με τον Χάμιλτον: το ζήτημα του βρετανικού Τύπου. “Στην Αγγλία μπορούν εύκολα όσα θα πεις να χαρακτηριστούν ως κριτική. Και μετά με κατηγορούν για αυτό. Θα σέβομαι πάντοτε πολύ τον Λιούις για όσα έχει πετύχει στο σπορ, και αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο δεν καταλαβαίνω απόλυτα γιατί δεν μπορούμε να αγωνιστούμε όπως με τους άλλους οδηγούς.

Φυσικά, ο καθένας έχει τη δική του προσέγγιση. Ξέρω ότι ο Σαρλ [Λεκλέρ] είναι διαφορετικός από τον Τζορτζ, ή από τον Κάρλος [Σάινθ] ή από τον Τσέκο [Πέρεζ] ή όποιον άλλον. Πρέπει να είμαι λίγο πιο προσεκτικός με αυτό, διότι αμέσως όσα λέω μου καταλογίζονται ως κριτική. Και μετά ο κόσμος αρχίζει να σε μισεί. Λοιπόν, αυτό δεν είναι στις προθέσεις μου”