Ο Ομπαμεγιάνγκ ίσως ξαναγίνει σκόρερ. “Μπάρτσα”, όμως;

Ιστορικά ο Πιερ Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ υπήρξε, κατά καιρούς, δεινός γκολτζής. Αλλά το "εγωιστής" -έως συμφεροντολόγος- τον συνόδευσε χωρίς διακοπή στην καριέρα του. Στη Βαρκελώνη ίσως δεν το σκέφτηκαν καλά το πράγμα...

Ο Ομπαμεγιάνγκ ίσως ξαναγίνει σκόρερ. “Μπάρτσα”, όμως; Κι όταν λέμε να γίνει Μπάρτσα, δεν εννοούμε να ανέβει στην κερκίδα με κασκόλ. Ούτε, ακόμη ακόμη, να “διαφημίζει”  την ομάδα και την πίστη του σ’ αυτήν στους λογαριασμούς του στα σόσιαλ. Εννοούμε να γίνει πλήρες και πρωταγωνιστικό μέρος της προσπάθειας που κάνει η ομάδα της Βαρκελώνης για να βγει και πάλι στο προσκήνιο.

Με άλλα λόγια, να δώσει τον καλύτερό του εαυτό στο σύλλογο. Ασφαλώς αγωνιστικά, αλλά και ως παρουσία στα αποδυτήρια. Αποδυτήρια γεμάτα υπερ-ταλαντούχα πιτσιρίκια, που όμως είναι… πιτσιρίκια, ακόμη. Σε τρία χρόνια ίσως να μην τα πιάνει πλέον κανείς. Αλλά αυτή τη στιγμή έχουν ανάγκη από παίκτες-πρότυπα. Ηγετικές μορφές και παραδείγματα προς μίμησιν.

Τα… κακά νέα για τη Μπάρτσα είναι ότι ο Ομπαμεγιάνγκ, αγωνιστικά, έχει πολλές φορές εντυπωσιάσει -αν και όχι με σταθερότητα και διάρκεια στην απόδοσή του. Από πλευράς χαρακτήρα, όμως, δυστυχώς, όχι. Σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις, ο Γκαμπονέζος έχει δείξει από εγωιστής έως και συμφεροντολόγος. Και πάντως, όχι ηγετική φυσιογνωμία, αλλά ούτε και “δεμένος” με τους συλλόγους του.

Αντί να βάλει “πλάτη”, πίεσε για να φύγει…

Στη Ντόρτμουντ, όπου έφτιαξε το όνομά του είχε και πάλι διαφορετικές σε απόδοση χρονιές. Τη χρονιά της μεταγραφής του στην Άρσεναλ, ωστόσο, πετάει. Αλλά η Ντόρντμουντ, μετά από ένα καλό ξεκίνημα, όχι. Μέσα σε εφτάμιση βδομάδες γνωρίζει εννιά ήττες και πέντε ισοπαλίες και βγαίνει εκτός όλων των στόχων της. Είναι η στιγμή που ένας ηγέτης ή έστω φιλότιμος παίκτης “βάζει πλάτη”.

Αλλά ο Ομπαμεγιάνγκ, στην ουσία ωθεί με κάθε τρόπο το σύλλογο να τον δώσει. Έτσι και συμβαίνει, σε μια τριπλή καραμπόλα, στις 31 Ιανουαρίου του 2018: Ο Ολιβιέ Ζιρού στην Τσέλσι από την Άρσεναλ, ο Μισί Μπατσουαγί δανεικός απ’ την Τσέλσι στη Ντόρτμουντ και ο Ομπαμεγιάνκ από τη Ντόρτμουντ στην Άρσεναλ για πάνω από 67.000.000 ευρώ.

Στο Λονδίνο, πάλι, ο Ομπαμεγιάνγκ έχει υποδοχή ήρωα. Οι φανέλες του πουλάνε σα ζεστά φρατζολάκια. Έχουν, κατά δική του επιλογή και τον αριθμό-θρύλο για την ομάδα. Το 14. Το σήμα-κατατεθέν του μεγάλου Τιερί Ανρί. Μέχρι το καλοκαίρι του 2020 όντως “σκίζει” μαζί τους.

Κύπελλο και μετά το νέο -παχυλό- συμβόλαιο, τι;

Είναι πρωταγωνιστής και στο μοναδικό μεγάλο τίτλο που παίρνουν μαζί. Στον ημιτελικό σκοράρει και τα δύο γκολ στο 2-0 κατά της Τσέλσι. Και στον τελικό παίρνει μόνος του την κούπα. Κερδίζει το πέναλτι από τον Αθπιλικουέτα, το εκτελεί και ισοφαρίζει το γκολ του Πούλισικ. Και στο 67′ βάζει και το γκολ της νίκης-τίτλου.

Μετά και απ’ αυτό η Άρσεναλ δε μπορεί παρά να του ανανεώσει το συμβόλαιο. Με τρελά λεφτά για το σύλλογο.Σχεδόν 16.000.000 ευρώ το χρόνο, 300.000 τη βδομάδα! Τη συνέχεια, δυστυχώς, την ξέρουμε όλοι.

Ο Ομπαμεγιάνγκ σκοράρει το 1-0 στο Community Shield κατά της Λίβερπουλ και ευστοχεί στο νικητήριο 5ο πέναλτι για την Άρσεναλ, μετά το 1-1. Είναι 29 Αυγούστου του 2020. Και έκτοτε… μην τον είδατε τον Παναή. Σε 29 ματς στην Πρέμιερ βάζει μόλις δέκα γκολ. Κι άλλα πέντε σε όλες τις υπόλοιπες διοργανώσεις.

Η ομάδα δεν πηγαίνει καθόλου καλά. Τερματίζει 8η και μένει εκτός Ευρώπης μετά από 24 ολόκληρα χρόνια! Αλλά, αν και αρχηγός, ο Ομπαμεγιάνγκ κινείται σε ρηχά νερά. Και σε καμία περίπτωση δε δείχνει ηγέτης. Χάνει το περιβραχιόνιο του αρχηγού και , το περασμένο εξάμηνο, μαθαίνει ακόμη και τι εστί πάγκος. Ο Αρτέτα έχει κουραστεί από την αδιαφορία του, παρά τη στήριξη στο πρόσωπό του.

Δεν τον έδωσε στη Μπάρτσα. Τον… ξεφορτώθηκε!

Στη Μπαρτσελόνα, η Άρσεναλ δεν τον έδωσε ακριβώς πριν από λίγες μέρες. Κυριολεκτικά τον ξεφορτώθηκε. Πλήρωσε -πολλά κιόλας- για να απαλλαγεί από το συμβόλαιό του, αλλά ούτε αυτό το “καμπανάκι”  ακούστηκε στη Βαρκελώνη.

Στα 31,5, φυσικά, ο Ομπαμεγιάνγκ δεν έχει τελειώσει ποδοσφαιρικά. Ασφαλώς και μπορεί -όπως κι άλλες φορές- να κάνει έως και σπουδαίο ξεκίνημα. Μακάρι κιόλας. Και για τον ίδιο και για τη Μπαρτσελόνα. Θα χρειαστεί από μέρους του μια μεταμόρφωση, ωστόσο, αν είναι να γίνει και “ο παίκτης που θα θέλουν να γίνουν” τα χρυσά παιδιά της ομάδας. Με το γκολ το βρίσκει, συχνά πυκνά. Με το “βάζω τα στήθια μου μπροστά”, όχι ως τώρα…