Για ποιο ελληνικό ποδόσφαιρο μιλάμε; Αποκαλύφθηκε χθες!

Ελληνικό ποδόσφαιρο ώρα μηδέν.

Ελληνικό ποδόσφαιρο ώρα μηδέν. “Ελλάς – Ευρώπη – Παναθηναϊκός“, “γιατί είσαι στην Ευρώπη το καλύτερο σιρόπι” κλπ, κομμένα.

Γράφει ο Τσίπτσιος Κωνσταντίνος. 

Με το ζόρι δεν χρειάζεται να παίζετε βρε παιδιά. Τι το ταλαιπωρούμε κάθε χρόνο; Υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος που οι ελληνικές ομάδες γελοιοποιούνται κάθε χρόνο βγαίνοντας από τα σύνορα;

Αυτός είναι ο τρόπος μας να δείξουμε το έργο που παράγει αυτή η χώρα στο δημοφιλέστερο άθλημα;

ή μήπως είναι η Εθνική; Που μέχρι φέτος έχει ανάλογες “επιτυχίες”;

Αλλά όλα στην ώρα τους, θα δώσουμε λίγη πίστωση χρόνου εκεί. Γιατί κάτι δείχνει να φτιάχνει. Μην το ματιάξουμε!

Πίσω στα καμάρια μας όμως. Καθώς έχουμε να διαχειριστούμε πλέον 3 αποκλεισμένους και έναν …λαβωμένο περασμένο.

Παναθηναϊκός, Άρης και ΠΑΟΚ έμειναν εκτός πριν καν να τελειώσουν οι διακοπές. Πριν καν πιάσουμε 15Αύγουστο. Ποια μακρυμάνικα; Εδώ οριακά αποκλείστηκαν με μαγιό.

Αντίστοιχα, ο ακριβοθώρητος Ολυμπιακός, ούτε φέτος κατάφερε να φτάσει κοντά στους Ομίλους του Champions League, γνωρίζοντας αποκλεισμό και πέφτοντας στο Europa League. Μην μας παρεξηγήσετε, το Europa οι υπόλοιπες ομάδες το βλέπουν πλέον σαν μακρινό όνειρο. Απλώς θεωρείται αποτυχία για άλλη μια χρονιά, μια ομάδα με τόσο μπάτζετ να μην καταφέρνει να βρεθεί ψηλά.

Πάμε όμως να τα πάρουμε ένα ένα.

ΠΑΟΚ: Έμεινε από καύσιμα πριν καν ξεκινήσει το ταξίδι

Ο δικέφαλος του βορρά δεν άντεξε στο βάρος της αλλαγής και των νέων προσώπων. Δεν άντεξε στην αποτυχημένη περσινή πορεία στα εγχώρια παιχνίδια. Και φυσικά δεν άντεξε υπό την υποχρέωση μιας νέας, ανάλογης της περσινής, λαμπρής πορείας στην Ευρώπη.

Για τους λάτρεις των fun facts, ομάδες με καλή πορεία δεν κάνουν ποτέ κάτι αντίστοιχο και την επόμενη χρονιά. Άρα το περιμέναμε λίγο πολύ.

Αλλά αυτό φυσικά δεν αποτελεί δικαιολογία για τον ΠΑΟΚ. Ο οποίος με τεχνικό διευθυντή και προπονητή να συνεργάζονται, ρίχνοντας πολλά λεφτά, δεν κατάφερε να επιδείξει το παραμικρό. Γνωρίζοντας ταπεινωτικό αποκλεισμό από…κάποια Λέφσκι.

Η γκρίνια έκτοτε για το πλάνο της ομάδας είναι ανυπόφορη. Αυτός ο αποκλεισμός θα στοιχειώσει για αρκετό καιρό τον ΠΑΟΚ. Ίσως ακομη και μετά από πιθανή πρόκριση του χρόνου. Όλοι θα θυμούνται τον λάθος προγραμματισμό, τα κενά στο κέντρο και τις επιλογές του Μπότο που δεν έπιασαν.

Παναθηναϊκός: Ένας πρέσβης χωρίς “οργανωτή” στο παιχνίδι του

Το ταξίδι του Παναθηναϊκού τελείωσε με παρόμοιο τρόπο όπως του ΠΑΟΚ. Πρώτη σειρά αγώνων για το τριφύλλι, με μία διαφορά όμως. Η Λέφκι δεν μπορεί να συγκριθεί με την Σλάβια. Σε καμία περίπτωση.

Οι παίκτες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς έδειξαν πως μπορούν, έδειξαν πως το θέλουν, είχαν όμως αδυναμίες χτυπητές και δεν πλαισιώθηκαν όσο θα έπρεπε για να γίνει το …μαγικό.

Το γλυκό δεν έδεσε για τον απλό λόγο πως 10ρι δεν αποκτήθηκε ποτέ. Ένας παίκτης να περάσει μπάλες στην περιοχή δεν υπήρχε. Ένας παίκτης που θα έδινε το κάθετο ποδόσφαιρο και θα έφτιαχνε ευκαιρίες.

Μοιραίος, παρά το γκολ που πέτυχε, ο Σποράρ, που έχασε ευκαιρίες για να φέρει το σκορ σε επίπεδα πρόκρισης.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έμοιαζε σκασμένος μετά το τέλος του αγώνα. Όχι τόσο για τον αποκλεισμό, αλλά για το παράπονο πως με 1-2 σωστές κινήσεις από την διοίκηση θα είχε πάρει την πρόκριση.

Άρης: Μπούργος και καθυστέρηση στα μεταγραφικά του στέρησαν το όνειρο 

Για ακόμη μια χρονιά ο Άρης φτάνει στην πηγή και νερό δεν πίνει. Τώρα βέβαια αν θέλουμε να πιστεύουμε πως με τον όρο “πηγή” περιγράφουμε τα πλέι οφ του Conference League, οκ. Ευχαριστώ δεν θα πάρω. Ιδίως όταν μετά θα έπεφτε με την ΑΚΡΙΒΗ Νις. Όμως αλλού είναι το ζήτημα.

Ο Άρης δεν κατάφερε στιγμή να δείξει πως είναι καλύτερος από την Μακάμπι. Ενώ ως μπάτζετ και ποιότητα δεν είχε πολλά να ζηλέψει από τους Ισραηλινούς.

Πριν όμως φτάσει σε αυτό το παιχνίδι, αναγκάστηκε να υποστεί την αγγαρεία της Γκόμελ. Όπου βέβαια φάνηκαν κάποιες αδυναμίες του, οι οποίες δεν έγιναν αντιληπτες ίσως από εκείνους που έπρεπε.

Και όταν λέμε εκείνους, εννοούμε τον Μπούργος και τον Καρυπίδη.

Κενά στα στόπερ. Κενά στα πλάγια μπακ. Κενά στα χαφ.

Γενικώς…κενό!

Παίκτες δεν πρόλαβαν να αποκτηθούν, και δεν αποκτήθηκαν φυσικά όταν έπρεπε, πριν το πρώτο επίσημο. Το γνωστό γαϊτανάκι του Άρη, που αργεί να κάνει κινήσεις και κάθε χρόνο μία του ζώνη είναι αδύναμη. Πέρσι η επίθεση, φέτος το κέντρο.

ίσως η εύκολη πρόκριση και η έλλειψη κριτικής μετά την Γκόμελ να αποτέλεσαν ένα μαλακό μαξιλάρι που υπνώτισε τον Άρη και τον κόσμο του. Γιατί ο Ίβιτς τους έπιασε 2 φορές στον ύπνο. Και πήρε εν τέλει την πρόκριση.

Σημείωση: Δεν γνωρίζω ποιος είναι ο λόγος που ο Μπούργος έχει ύφος χιλίων Καρδιναλίων κατά τις δηλώσεις του. Ούτε ποιος είναι ο λόγος που αναφέρεται στους δημοσιογράφους ως άλλος Ζοζέ “Εγώ έχω παίξει 2 τελικούς Europa κλπ”, πάντως μετά από αποκλεισμό καλύτερο θα ήταν να αναλυθούν όλα όσα έφτιαξαν. Όχι όλα όσα θα τον κρατήσουν στο τιμόνι.

Αυτή είναι κουβέντα που ίσως χρειαστεί να κάνει με τον Καρυπίδη στο μέλλον.

Ολυμπιακός: Άλλη μια χρονιά μετριότητας

Η μόνη ομάδα που κατάφερε να περάσει και να συνεχίσει στην Ευρώπη. Στο Europa League, όπου θα κληθεί να μαζέψει βαθμούς και για τους υπόλοιπους. Καθώς η χώρα μας κινδυνεύει να μείνει ακόμη πιο χαμηλά στην βαθμολογία.

Ένας Ολυμπιακός που πήγε για γενικό ρεκτιφιέ το καλοκαίρι. Με Μαρτίνς όμως να μην μπορεί να ανταπεξέλθει υπό το βάρος των περιστάσεων και να γνωρίζει αποκλεισμό από την Μακάμπι Χάιφα, μια ομολογουμένως καλή ομάδα. Όμως αυτό δεν αποτελεί ελαφρυντικό για τον Ολυμπιακό. Που έχει ξεχάσει τι σημαίνει ευρωπαϊκή πορεία στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και πέφτει συνεχώς επίπεδο.

Το πεσμένο επίπεδο της ομάδας κάνει μπαμ στο χθεσινοβραδινό παιχνίδι, εκεί όπου ο Ολυμπιακός λίγο έλειψε να αποκλειστεί από την άσημη και πιο “φτωχή” Σλόβαν.  Γιατί, ας μην γελιόμαστε, μια πρόκριση στα πέναλτι, με την ψυχή στο στόμα, δεν κάνει τον κόσμο στις εξέδρες να χαμογελά. Δεν κάνει τον Μαρινάκη ικανοποιημένο για την επένδυση του.

Όπως, για να το μαζέψουμε, και καμία εικόνα ελληνικής ομάδας δεν κάνει το φίλαθλο κοινό της χώρας ικανοποιημένο.

Ακόμη και η απουσία της ΑΕΚ δείχνει την κατάντια μας ποδοσφαιρικά. Μια ομάδα με νέο γήπεδο που δεν μπόρεσε να ντεμπουτάρει με Ευρώπη στο στολίδι της.

Ομάδες με ευρωπαϊκή ένδοξη ιστορία που παρακαλάνε για ένα ξεροκόμματο στο…Τσόκο καπ της Ευρώπης.

Γιατί, αν θυμάστε, έτσι λέγαμε το κυπελλάκι του Cοnference. Αλήθεια, πόσο μακρινό σας φαίνεται πλέον μια ελληνική ομάδα να βρθεί στους ομίλους του Champions league;

Έστω, του Europa…

Περαστικά μας, καλή μας χώνεψη και ας μην ξεχάσουμε να χαρούμε με την πρόσκαιρη ικανοποίηση του να τερματίσουμε ο ένας πάνω από τον άλλον στο πρωτάθλημα.

Στο πρωτάθλημα της χώρας που έχει μόλις 1 ομάδα στην Ευρώπη.

Αύγουστο μήνα…