Άρης: Ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται!

Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Και ο Άρης ξέρει καλά πως το σύγχρονο πεπρωμένο του, η μέρα της Μαρμότας αν θέλετε, είναι να βγαίνει Ευρώπη, να πανηγυρίζει και έπειτα να αποκλείεται νωρίς. 

Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Και ο Άρης ξέρει καλά πως το σύγχρονο πεπρωμένο του, η μέρα της Μαρμότας αν θέλετε, είναι να βγαίνει Ευρώπη, να πανηγυρίζει και έπειτα να αποκλείεται νωρίς.

Πολύ νωρίς…

Γράφει ο Τσίπτσιος Κωνσταντίνος… 

Ο Χερμάν Μπούργος, για τον οποίο θα μιλήσουμε σήμερα, είναι ο κύριος υπεύθυνος για τον αποκλεισμό από την Μακάμπι. Όπως ήταν και ο κύριος “φταίχτης” για την Λάτιν εικόνα, την ματσάρα, την μπαλάρα, που είδαμε με Γκόμελ.

Τόσο απλά, τόσο ωραία.

Εξάλλου και ο ίδιος το είπε, πως παίρνει την ευθύνη. ή οτι άλλο είπε τέλος πάντων. Δεν ακούω ποτέ τις δηλώσεις μετά από τέτοια ματς. Γιατί τείνουν στα όρια του αηδιαστικού κλισέ. Από όλους.

Α, μάλιστα…δήλωσε ικανοποιημένος. Οκ, πάμε παρακάτω τότε. Καθώς ευθύνη, προφανώς, δεν έχουμε να επιρρίψουμε. Άρα όλα καλά;

 Προφανώς και όχι. Καθώς ο Άρης βρίσκεται για άλλη μια χρονιά εκτός Ευρώπης, Αύγουστο μήνα. Ούτε το Conference ήταν τελικά το τυχερό του. Ούτε η τελευταία διοργάνωση ήταν εκείνη που θα του έδινε τα έξτρα έσοδα. Τα έξτρα παιχνίδια για φέτος.

Αν πιάναμε από την αρχή το χρονικό του αποκλεισμού, θα πηγαίναμε πίσω, πριν το τέλος της σεζόν.  όταν κάποιοι πριν λήξει η κούρσα λέγαμε με παρρησία πως ο συγκεκριμένος προπονητής δεν έχει αυτό το Quality για να κάνει τον Άρη καλύτερο.

Προσοχή. Μπορεί να φτιάξει ομάδα αρκετά καλή. Ιδίως με αυτά τα υλικά που έχει, πρέπει να κάνει κάτι το τρομερό. Αλλιώς τσάμπα η επένδυση από τον Καρυπίδη.

Το θέμα είναι πως μάλλον, όπως μαρτυρούν τα δείγματα, δεν μπορεί να κάνει μια ομάδα υπεύθυνη και καλύτερη από εκείνη του Μάντζιου, η οποία θα είναι συνεπής και θα ακολουθήσει μονοπάτια πρωταθλητισμού.

Φάκελος ρόστερ

Ο Άρης είχε ένα αξιοπρεπές, στρωμένο ρόστερ, που μεσοαμυντικά πετούσε και έψαχνε την σπιρτάδα στο μεσοεπιθετικό κομμάτι για να τα σαρώσει όλα.

Αυτό που επέλεξε ο Μπούργος, παίρνοντας το πράσινο φως για να κάνει προετοιμασία και να χτίσει, ήταν να διώξει το μεγαλύτερο μέρος των παικτών, και να φτιάξει μια μεσοεπιθετική μηχανή που θα σαρώνει τα πάντα στο διάβα της. Μαζί όμως με τα ξερά, κάηκαν και τα χλωρά.

Η άμυνα έχασε την δομή της, το κέντρο πήγε από το κακό στο χειρότερο και ήρθαν παίκτες αθλητές και λιγότερο μπαλαδόφατσες.

Επιλογές που είναι μεν νωρίς να τις κρίνουμε, όμως παραμένουν …επιλογές απ’έξω. Άγνωστοι που θέλουν χρόνο.

Όταν όμως έχεις να κάνεις με πρόωρους τελικούς αυτά δεν γίνονται. Καμία ομάδα που χτίστηκε από το μηδέν δεν κατάφερε να φτάσει μακριά.

Οι παρέες είναι αυτές που ταξιδεύουν μακριά στην Ευρώπη. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν ματαιώνουμε τις προσπάθειες Καρυπίδη, Μπούργος και παικτών. Κάθε άλλο, ίσα ίσα, αν η Μακάμπι έπαιζε με τον Άρη τον Δεκέμβρη, ίσως να έτρωγε 5 γκολ.

Ίσως όμως. Και δεν θα μάθουμε ποτέ. Γιατί η Μακάμπι έπαιξε πιο έτοιμη, πιο διαβασμένη και πιο …οικεία μεταξύ της, απέναντι σε έναν άγουρο, αδιάβαστο και αγχωμένο Άρη.

Τουλάιχστον στο πρώτο παιχνίδι….

Διαβάστε επίσης:

Αλήθεια, τόση ανάγκη έχει από λεφτά ο Μήτρογλου;

Άρης: Παρελθόν από την ομάδα ο Ντένις!

Το πρώτο ματς: 

Στο Μπλούμφιλντ ο Άρης παρουσιάστηκε με 11άδα πείραμα. Με παίκτες που είχαν άγχος, ασύνδετες γραμμές και χωρίς τακτικό πλάνο. Η Μακάμπι το κατάλαβε από την πρώτη στιγμή αυτό και χτύπησε. Ο Ίβιτς μυρίστηκε αίμα και πήρε το πορτοφόλι του Μπούργος. Που δεν άλλαξε το παραμικρό στο ημίχρονο και έγινε χειρότερος στο 2ο 45λεπτο.

2-0 στο κεφάλι και πίσω να προλάβουμε να αλλάξουμε ότι αλλάζει.

Σημείωση: Το γκολ που ΘΑ* έβαζε ο Καμάτσο χάνεται. Σε εκείνο το ματς που ο Άρης τα έκανε όλα λάθος δεν θα έμπαινε ποτέ τέτοιο γκολ τελειότητας.

Αφήστε που δεν θα έπαιζε ρόλο. Όπως θα αναλύσουμε παρακάτω.

Το δεύτερο ματς

Ο Άρη του Κλεάνθης Βικελίδης είχε όρεξη, πάθος, όμως και πάλι τρικυμία στο κρανίο.

Ναι μεν, κάποια ατού της ομάδας τράβηξαν παραπάνω, όμως δεν νοείται ομάδα με αριθμητικό πλεονέκτημα να περνάει τον εξτρέμ της ως 3ο χαφ στο κέντρο (Μαντσίνι) και να μην έχει υπεραριθμία στην επίθεση, εκεί όπου χρειάζονταν να χτυπήσει.

Γιατί, μην απορείτε για ποιον λόγο από την αρχή του πλεονεκτήματος ο Ίβιτς ισορρόπησε. Εεί ήταν όλο το ζουμί.

Ο Μπούργος δίστασε και δεν μπόρεσε να σκοράρει.

Ο Άρης δεν τόλμησε και αντ΄αυτού ανοίχτηκε αφελώς, παρά το πλεονέκτημα που είχε στα χαφ, αφήνοντας την Μακάμπι να βγαίνει σε τουλάχιστον 3 στιγμές σε φαρμακερό τρανζίσιον.

Εκεί όπου έγινε και το λάθος το οποίο τσίμπησε η Αλεπού ο Ζαχάβι και έγραψε το γκολ της πρόκρισης.

Απο κει και πέρα κανείς δεν πίστεψε πως ο Άρης μπορεί. Η 1 στιγμή της Μακάμπι έμπαινε γκολ, ενώ ο Πέρετς από την άλλη κατέβαζε ρολά, και πάλι.

Θα μπορούσε να περάσει ο Άρης, δεν ήταν μακριά. Όμως ως καλύτερη ομάδα η Μακάμπι παρουσιάστηκε με σωστό πλάνο και δεν χρειάστηκε να ρισκάρει για την πρόκριση.

Πάμε τώρα και στο κομμάτι Μπούργος. 

Ευθύνες στο αρχικό σχήμα των 2 αγώνων. Ευθύνες στις αλλαγές. Ευθύνες στην ταχύτητα των αλλαγών.

…Στο 94 αλλαγές δεν έχουμε ξαναδεί είναι η αλήθεια.

Κυρίως όμως στο κομμάτι του τακτικού πλάνου.

Ακόμη και όταν κέρδιζε και έδειχνε καλύτερος ο Άρης, δεν έπαιζε κάτι συγκεκριμένο. Είναι τέτοια η ποιότητα μεσοεπιθετικά, που οι παίκτες έπαιζαν μόνοι τους , για τον εαυτό τους.

Αυτό όμως ο Μπούργος δεν το σκέφτηκε μετά τον αγώνα. Και δήλωνε ικανοποιημένος και …2 φορές φιναλίστ σε Champions League και Europa. Κάτι που έκανε με την Ατλέτικο και όχι με τον Άρη.

Γενικότερα, χωρίς καμία διάθεση να αναλάβει ευθύνες και χωρίς να δείχνει πως θέλει να βελτιώσει κάτι για το μέλλον.

Τώρα θα φανεί αν κάνει ή όχι. Έστω και τώρα μπορεί να πάρει το καράβι από τα βράχια. Θα δείξει καλός καπετάνιος ή θα δώσει σκυτάλη στον επόμενο;

Θα φανεί…