Γιατί οι αθλητές δαγκώνουν τα μετάλλιά τους;

Αρκετές φορές έχουμε δει τους αθλητές να δαγκώνουν τα μετάλλια που κατακτούν, ενώ η αποκάλυψη έρχεται με το λόγο που το κάνουν. Πολλές φορές έχουμε δει ακόμη και σε ταινίες, για παράδειγμα πειρατές να δαγκώνουν με τα λίγα τους δόντια, διάφορα χρυσά νομίσματα. Αυτό το έκαναν για να καταλάβουν αν είναι αληθινά ή όχι. Οι […]

Αρκετές φορές έχουμε δει τους αθλητές να δαγκώνουν τα μετάλλια που κατακτούν, ενώ η αποκάλυψη έρχεται με το λόγο που το κάνουν.

Πολλές φορές έχουμε δει ακόμη και σε ταινίες, για παράδειγμα πειρατές να δαγκώνουν με τα λίγα τους δόντια, διάφορα χρυσά νομίσματα. Αυτό το έκαναν για να καταλάβουν αν είναι αληθινά ή όχι.

Οι πειρατές γνώριζαν πως ο χρυσός είναι ευαίσθητο μέταλλο και καταστρέφεται έτσι. Άρα, σε περίπτωση που δεν έβλεπαν σημάδια πάνω από το δάγκωμα, καταλάβαιναν πως είναι πλαστό.

Μια μεγάλη… παρεξήγηση!

Τα σύγχρονα χρυσά μετάλλια νομίζετε πως είναι… πραγματικά χρυσά; Κάνετε λάθος. Για την ακρίβεια έχουν μόλις 6 γραμμάρια χρυσού, αφού το 93% είναι ασήμι, το 6% χαλκός και μόλις 1 % χρυσάφι.

Αν ήταν από καθαρό χρυσάφι φυσικά, θα κόστιζαν στη ΔΟΕ 17 εκατ. δολάρια για να φτιαχτούν.

Μόλις σε τρεις Ολυμπιακούς αγώνες, τα μετάλλια ήταν από ατόφιο χρυσάφι. Ο συλλέκτης μεταλλίων, Τζιμ Γκρινσφέλντερ, είπε πως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο χρυσός που χρησιμοποιείται έχει μειωθεί κατά πολύ.

Στους Ολυμπιακούς του 1904, του 1908 και του 1912 έχουν φτιαχτεί μετάλλια από ατόφιο χρυσάφι. Και φυσικά, διέφερε κατά πολύ το μέγεθός τους, καθώς ήταν πολύ πιο μικρά.

Ποιοι άρχισαν να δαγκώνουν τα μετάλλια… πρώτοι;

Οι πρώτοι που ξεκίνησαν τη «μόδα» να δαγκώνουν μετάλλια, ήταν η σκυταλοδρόμοι 4×400 της Βρετανίας, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου του Τόκιο, το 1991.

Στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Στουτγκάρδης, του 1986, τους είχε ζητηθεί επίσης να κάνουν κάτι ασυνήθιστο για την καθιερωμένη πόζα. Ε, και κάπως έτσι… προέκυψε!

Ως έναν βαθμό, φταίνε και οι φωτογράφοι κι η εμμονή τους, που το βλέπουν ως μια εμβληματική φωτογραφία. Αυτό, το είχε πει ο Πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης των Ιστορικών των Ολυμπιακών Αγώνων, Ντέιβιντ Γουολετσίνσκι.

Υπάρχουν και τα… ατυχήματα!

Έχει συμβεί και ατύχημα όμως σε δάγκωμα μεταλλίου. Συγκεκριμένα, ο Γερμανός Ολυμπιονίκης του λουτζ, Νταβίντ Μέλερ, στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Βανκούβερ, το 2010. Ο ίδιος κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο, κι απ’ τη μανία του δάγκωσε πάνω από 20 φορές το μετάλλιο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σπάσει ένα δόντι.