Για την φανέλα, για τους οπαδούς, μα πιο πολύ για την αξιοπρέπεια του!

Ο Παναθηναϊκός στο παιχνίδι που έδωσε πριν από δυο ημέρες απέναντι στην Ρεάλ αποδείχθηκε πολύ σκληρός αλλά δυστυχώς….πέθανε. Ηττήθηκε μετά από δυο παρατάσεις με 93-97. Πριν ξεκινήσει το παιχνίδι κάθε ένας ο οποίος διαθέτει μια σταλιά νιονιό στον εγκέφαλο του θα έλεγε πάμε να παλέψουμε αλλά παιδιά κατά πάσα πιθανότητα θα χάσουμε. Εγώ θεωρούσα πως […]

Ο Παναθηναϊκός στο παιχνίδι που έδωσε πριν από δυο ημέρες απέναντι στην Ρεάλ αποδείχθηκε πολύ σκληρός αλλά δυστυχώς….πέθανε. Ηττήθηκε μετά από δυο παρατάσεις με 93-97. Πριν ξεκινήσει το παιχνίδι κάθε ένας ο οποίος διαθέτει μια σταλιά νιονιό στον εγκέφαλο του θα έλεγε πάμε να παλέψουμε αλλά παιδιά κατά πάσα πιθανότητα θα χάσουμε. Εγώ θεωρούσα πως θα έχανε και πολύ εύκολα, μάλιστα. Ωστόσο απέδειξε το ακριβώς αντίθετο. Πως όχι μόνο δεν παρέδωσε σε κανένα σημείο του αγώνα τα όπλα, διεκδίκησε και την νίκη και λίγο έλλειψε να την κατακτούσε.

Επιμέλεια: Μίλτος Μεταξάς

Με τα εάν όμως δεν πρόκοψε κανένας. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Ήττα εντός προγράμματος? Βέβαια. Αλλά όταν μπαίνεις στο τελευταίο δίλεπτο του αγώνα με ίσες πιθανότητες νίκης απέναντι σε μια ομάδα με 40 εκατομμύρια μπάτζετ τότε τα παίζεις όλα για όλα. Και οι Πράσινοι μπορούν να είναι άκρως υπερήφανοι για την προσπάθεια τους.

Το αυριανό παιχνίδι, ωστόσο, είναι διαφορετικό για πολλούς και διάφορους λόγους. Αρχικά για λόγους ψυχολογικής ανάκαμψης. Οι Πράσινοι θέλουν οπωσδήποτε μια νίκη η οποία θα θεωρηθεί βάλσαμο και θα επαναφέρει την ψυχραιμία στο στρατόπεδο του τριφυλλιού. Δεύτερον, είναι θέμα γοήτρου. Πια Άλμπα μπροστά στον ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ? Η μοναδική την οποία γνωρίζει όλος ο κόσμος είναι η Τζέσικα και όχι αυτή που εδρεύει στην γερμανική πρωτεύουσα. Δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης βάρους φανέλας και ιστορίας. Στο μπάσκετ, όμως, δεν παίζει ρόλο μόνο η φανέλα και η ιστορία ενός συλλόγου αλλά στο σύγχρονο μπάσκετ σημαντικό κομμάτι αποτελούν και τα γκαφρα. Και ο “Εξάστερος” βρίσκεται στην χειρότερη οικονομική φάση των τελευταίων 25 ετών. Επιπρόσθετα, για μια νίκη η οποία θα τον ανεβάσει στην βαθμολογία και τέλος για να υπερασπιστεί την πληγωμένη αξιοπρέπεια του. Για να απαντήσει σε όσους τον αποκαλούν πεθαμένο και ομάδα του Eurocup.

Και εκεί πρέπει να μιλήσουν οι παίκτες του. Αύριο το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ είναι πόλεμος που πρέπει να κερδηθεί. Δεν θα υπάρχουν τακτικές, ο Ρενέσες ή ο Βόβορας. Δεν πρέπει να παρουσιάσει το τριφύλλι εικόνα σαθρή, νωχελική και άνευρη. Αύριο φοράει το καλό του κοστούμι και μεταμορφώνεται στην ομάδα που χάριζε χαρές στην Ευρώπη στους οπαδούς του τα τελευταία 30 χρόνια. Αύριο οφείλει στον εαυτό του πρωτίστως να είναι PANATHINAIKOS.

Ο Παπαγιάννης πρέπει να είναι το ίδιο καλός όπως στα προηγούμενα παιχνίδια. Ο Νέντοβιτς να σταματήσει να παίζει όποτε του…καπνίσει και να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε με την Ρεάλ. Στην αφιονισμένη εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου. Ο Παπαπέτρου αυρίο…γίνεται για άλλη μια φορά ηγέτης. Ο Μήτογλου και ο Μπέντιλ καταθέτουν ψυχή στην ρακέτα και φυσικά ακόμα και ο Μποχωρίδης να περάσει στο λογισμικό του το παιχνίδι που έκανε στην πρεμιέρα της διοργάνωσης απέναντι στην Χίμκι.

Έτσι, λοιπόν, αύριο για την νίκη. Με το μαχαίρι στα δόντια. Με ή χωρίς απουσίες. Με ή χωρίς απρόοπτα. Με ψυχή, καρδιά, πάθος και μυαλό. Κάν΄το όπως με την Ρεάλ και το αποτέλεσμα αυτή την φορά θα είναι 100% θετικό.

Αύριο στις 21:00 στο ΟΑΚΑ με σύμμαχο την καλή εμφάνιση απέναντι στην Ρεάλ και με οδηγό την ιστορία του.