Πρέπει να πασχίσεις για να… αποτύχεις όπως η Ιταλία!

Πρέπει να πασχίσεις για να… αποτύχεις όπως η Ιταλία! Πώς αλλιώς να το πει κανείς; Δίνεις οκτώ ματς για τα προκριματικά του Μουντιάλ. Και δέχεσαι σε 720+ λεπτά μόλις δύο γκολ. Δε χάνεις ούτε σε ένα παιχνίδι. (Για την ακρίβεια, μετράς μια -αριθμός 1- ήττα στους 41 τελευταίους αγώνες σου!) Είσαι πρωταθλήτρια Ευρώπης. Και το […]

Πρέπει να πασχίσεις για να… αποτύχεις όπως η Ιταλία! Πώς αλλιώς να το πει κανείς; Δίνεις οκτώ ματς για τα προκριματικά του Μουντιάλ. Και δέχεσαι σε 720+ λεπτά μόλις δύο γκολ. Δε χάνεις ούτε σε ένα παιχνίδι. (Για την ακρίβεια, μετράς μια -αριθμός 1- ήττα στους 41 τελευταίους αγώνες σου!) Είσαι πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Και το αποτέλεσμα; Να πρέπει να μπεις στη βάσανο των μπαράζ για να πας στο Κατάρ.Και μάλιστα, να πρέπει εκεί να αποκλείσεις (ευκολάκι, θεωρητικά) τη Βόρεια Μακεδονία και στη συνέχεια, κατά πάσα βεβαιότητα την Πορτογαλία (παίζει στο πρώτο ματς με την Τουρκία). Ακούγεται τρελό, αλλά είναι αληθινό. Πρόκειται για μια ξεκάθαρη πορεία αυτοκατστροφής, με δύσκολη εξήγηση.

Η Ιταλία ξεκίνησε “τρένο” στα προκριματικά. Κέρδισε τη Βόρειο Ιρλανδία μέσα (2-0 στην Πάρμα), τη Βουλγαρία εκτός (0-2 στη Σόφια), τη Λιθουανία επίσης (με το ίδιο σκορ στο Βίλνιους). Μέχρι να ξαναρχίσουν οι προκριματικοί… κατακτά και το EURO! Και μετά αρχίζουν οι “αυτοκτονίες”.

Το καμπανάκι χτύπησε μετά το EURO

Η Ιταλία σοκάρεται από το 1-1 με τη Βουλγαρία στη Φλωρεντία. Αλλά μένει στο 0-0 και με την Ελβετία στη Βασιλεία. Παίρνει ανάσα με το 5-0 επί της Λιθουανίας στο Ρέτζιο Εμίλια. Αλλά το καμπανάκι έχει χτυπήσει. Και ο ήχος του είναι ανησυχητικός. Γνωρίζει και τη γεύση της ήττας μετά από 38 ματς, στο 1-2 από την Ισπανία για τα ημιτελικά του UEFA NAtions League, στο Μιλάνο. Δε βαριέστε. Ποιο Nations League τώρα; Το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ ήταν το θέμα. Αλλά έγινε παγκοσμίου επιπέδου… Κατάρ-α για τη Σκουάντρα Ατζούρα.

Στις 12 Νοεμβρίου, στη Ρώμη, έρχεται το πρώτο χαστούκι για την Ιταλία. Το 1-1 με την Ελβετία. Και τρεις μέρες μετά, στις 15, η σεμνή τελετή λαμβάνει τέλος -παράταση μάλλον, ως το Μάρτιο. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης μένει στα “κουλουράκια” με τη Βόρειο Ιρλανδία στο Μπέλφαστ και γίνεται η ομάδα που βλέπει το (ελβετικό) τρένο να περνάει.

Παρότι είναι αήττητη! Και έχει δεχθεί στα οκτώ παιχνίδια ένα γκολ από τον Ελβετό… δεξιό μπακ της Μάιντς, Σιλβάν Βίντμερ, στο “Ολύμπικο” κι άλλο ένα από το Βούλγαρο (επιθετικό, τουλάχιστον), Ατανάς Ίλιεφ, της Άσκολι, στο “Αρτέμιο Φράνκι”.

Η εύκολη εξήγηση έχει… μακρύ ονοματεπώνυμο

Ε, πρόκειται ή δεν πρόκειται περί… κατορθώματος (από την ανάποδη) αυτό; Πρόκειται. Και οι Ιταλοί ακόμη ψάχνουν να βρουν την εξήγηση. Για πολλούς είναι προφανής. Και έχει ονοματεπώνυμο. Μακρύ κιόλας! Ζόρζε Λουίς Φρέλο Φίλιο. Ή αλλιώς, Ζορζίνιο. Ο 30χρονος μέσος της Τσέλσι μάλλον έχει… καταθέσεις στην Ελβετία. Αλλιώς δεν εξηγείται ότι και στα δύο ματς μαζί της έχασε πέναλτι!

Ποιος; Ο σπεσιαλίστας Ζορζίνιο να αστοχεί δύο φορές από τα 11 μέτρα. Στο ματς στη Βασιλεία έκανε… πάσα στονΖόμερ, στο 53′.

Και στο Ολύμπικο, στέλνει τη μπάλα στα περιστέρια στο 90′, οπως είδαμε πιο πάνω. Όμως να αποδοθεί η αποτυχία αποκλειστικά στηνη αστοχία του Ζορζίνιο σ’ συτά τα δύο ματς πρώτον, αδικεί τον παίκτη. Και δεύτερον είναι μάλλον η κορυφή του παγόβουνου. Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι στάθηκε πολύ άτυχος πριν από τα δύο καθοριστικά παιχνίδια του Νοεμβρίου, με Ελβετία και Βόρειο Ιρλανδία. Δεν είχε στη διάθεσή του ένα σωρό παίκτες-κλειδί για την τακτική της ομάδας.

Πολλές έκτακτες απουσίες και μία… ημιμόνιμη

Τσίρο Ιμόμπιλε, Μάρκο Βεράτι, Λορέντζο Πελεγκρίνι, Λεονάρντο Σπινατσόλα, Τζόρτζιο Κιελίνι, Νικολό Τζιανόλο. Στο 1-1 με τη Βουλγαρία στη Φλωρεντία, οι φιλοξενούμενοι έκαναν μια επίθεση και πέτυχαν γκολ. Και ο Κιέζα, έχασε άχαστο. Το ίδιο και ο Μπεράρντι στη Βασιλεία, απέναντι στους Ελβετούς.

Κι έπειτα, υπάρχει και το άλλο. Ενώ στις υπόλοιπες θέσεις ο Μαντσίνι -αν δεν υπάρχουν τραυματισμοί- έχει αφθονία επιλογών από Ιταλούς φορ, μπροστά μόνον ο Ιμόμπιλε παίζει σε ομάδα που δε βρίσκεται κάτω από τη μέση της βαθμολογίας. Όλες οι πιο πάνω από τη Λάτσιο έχουν ξένους. Όσο για τη δεύτερη επιλογή, τον Αντρέα Μπελότι, της Τορίνο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δυνατότητες έχει, πολλές, όχι όμως και το απαιτούμενο ειδικό βάρος.

Είναι ένα ζήτημα που θα απασχολήσει τον Μαντσίνι έως το Μάρτιο, στην αγωνιώδη διαδικασία των μπαράζ. Από τώρα είναι βέβαιο ότι σταυρώνει τα δάχτυλά του να μην έχει τότε σημαντικές απουσίες. Ειδικά σ’ αυτήν που έχει την… ημιμόνιμη. Ενός στράικερ που θα έχει το εύκολο γκολ…