“Μόνο” Μπούργος! Όντως, είναι μόνο ένας!

Ο νέος προπονητής του Άρη είναι μια μεγάλη μορφή εντός και εκτός γηπέδων. Έχει πάρει τίτλους, είχε ροκ μπάντα, έχει ξεπεράσει καρκίνο. Είναι μια σπάνια περίπτωση θάρρους και θάρρους της άποψής του...

“Μόνο” Μπούργος! Όντως, είναι μόνο ένας! Στα 24 του, ο ψηλέας -μακρυμάλλης και πάντοτε ατημέλητα αξύριστος -τι ροκάς θα ήταν αλλιώς;- Χερμάν Αντριάν Ραμόν Μπούργος υπογράφει στη Ρίβερ Πλέιτ. Είναι γκολκίπερ. Ευκίνητος και γεροδεμένος. Σε συνδυασμό με το… τριχωτό λουκ, του βγάζουν άμεσα το παρατσούκλι “Ελ Μόνο”, δηλαδή, “ο πίθηκος”.

Διόλου τον πειράζει.  Έχει μακρύ μαλλί και μούσια επειδή, μέχρι να τον περάσει σε ύψος, γύρω στα 15 του, ο πατέρας του, κουρέας το επάγγελμα, τον κούρευε κάθε τρεις και λίγο. “Του είπα τότε: Τέλος. Θα κουρεύομαι όποτε θέλω εγώ”. Δε θέλησε συχνά, από τότε. Τα μούσια, ΟΚ. Αλλά το μαλλί, συχνά πυκνά και τώρα ακόμη το αφήνει να μακραίνει.

Σ’ αυτά τα 27 χρόνια ο “Μόνο” Μπούργος έζησε τα πάντα. Πήρε τίτλους με τη Ρίβερ (4), πήρε μέρος σε δύο Μουντιάλ (35 διεθνείς εμφανίσεις) και το 1999, στα 30 του, ήλθε και στην Ευρώπη. Την Ισπανία, συγκεκριμένα και δη τη Μαγιόρκα. Δεν έπαιξε σε πολλά ματς. Σ’ ένα απ’ αυτά, ρίχνει μια γροθιά στον Μανόλο Σεράνο, της Εσπανιόλ. Ο διαιτητής δεν το βλέπει, αλλά η κάμερα ναι. “Τρώει” 11 αγωνιστικές -αλλά το άχτι του, το έχει βγάλει.

Ατλέτικο, η αγάπη της ζωής του…

Στην Ατλέτικο, που ακολουθεί στην καριέρα του κάνει την καλύτερη σεζόν του στη Β’ Εθνική, όταν και η ομάδα κερδίζει άνοδο. Στη Λα Λίγκα, χάνει σιγά σιγά τη θέση του βασικού και το 2004 κρεμάει τα παπούτσια του, στα 35 του. Έχει προλάβει να γράψει ιστορία, όμως, όταν η μπάλα, από πέναλτι του Φίγκο τον βρίσκει στη μύτη.

Παρότι ματώνει πολύ, φυσικά, συνεχίζει να παίζει και η Ατλέτικο παίρνει 2-2 από τη Ρεάλ στο τέλος. Είναι χαρακτηριστικό του. Στο ποδόσφαιρο είχε τα σκαμπανεβάσματά του σε απόδοση. Αλλά ότι ήταν μαχητής και ατρόμητος δεν το αμφισβήτησε κανείς, ποτέ.

Νίκησε και τον καρκίνο, το 2003…

Ο Μόνο Μπούργος νίκησε στη ζωή του και τον καρκίνο. Το 2003 τον βρήκε σε εξετάσεις ρουτίνας στο νεφρό. Ούτε φόβος, ούτε δάκρια, ούτε τίποτε. Μόνο θάρρος. Μόνο αυτό ταιριάζει στους ροκάδες. Η εγχείριση πέτυχε και ο Μπούργος έγινε παράδειγμα για πολλούς για τη στάση του.

Ο Ντιέγκο Σιμεόνε, πλάι στον οποίο πέρασε σχεδόν 10 χρόνια ως βοηθός του, στην Ατλέτικο είναι, πρακτικά, αδελφός του. Και η Ατλέτικο η ομάδα της ζωής του. Όταν ξανακέρδισε, ως μέλος του τεχνικού τιμ πλέον την άνοδο στη Λα Λίγκα μετά από δύο χρόνια στη Β’ Εθνική, έβγαλε κυριολεκτικά το κεφάλι του μέσα από έναν υπόνομο -για τις ανάγκες ενός διαφημιστικού για την επιστροφή.

Παρά την αδελφική του φιλία με τον Σιμεόνε, ο Μπούργος έχει προπονητικά πρότυπα τον Λουίς Αραγονές, τον Κάρλος Γκριγουόλ και τον Μαρσέλο Μπιέλσα. Και παρότι η θέση του στο γήπεδο ήταν γκολκίπερ, λατρεύει το επιθετικό ποδόσφαιρο. Έχει προτείνει να μην υπάρχει βαθμός για την ισοπαλία ή έστω, όχι για το 0-0. Για τις ισοπαλίες με σκορ, μισός βαθμός για κάθε γκολ!

“Το θάρρος μεταδίδεται πιο γρήγορα απ’ το φόβο”

Έχει σκύλους και γάτες, είναι τυπάρα ολκής, μιλάει τρεις γλώσσες, κοιμάται λίγο, θέλει ήρεμα και ισορροπημένα αποδυτήρια και είναι μανιακός με την ανάλυση της δικής του ομάδας, αλλά και των αντιπάλων. Περνάει πολλές ώρες μπροστά στο βίντεο μελετώντας, μέχρι να είναι βέβαιος ότι ξέρει κάθε υπέρ και κάθε κατά ενόψει ενός αγώνα. Στον προηγούμενο σταθμό του σε πάγκο, αυτόν της Νιούελς Όλντ Μπόις, κάθισε μόλις 84 μέρες.

Συστήθηκε στους δημοσιογράφους με full-face, μαύρο γυαλί και τα λόγια: “Το θάρρος μεταδίδεται πιο γρήγορα απ’ το φόβο”. Όσο έμεινε προώθησε σχεδόν μια ντουζίνα παίκτες από τις Ακαδημίες της ομάδας, αλλά η συνεργασία δε στέριωσε. Συμβαίνουν αυτά. Όταν είσαι ροκάς, το ξέρεις.

Η ζωή έχει γυρίσματα και αναποδιές. Εσύ, μένεις πιστός στις αξίες σου κι όταν πέφτεις, σηκώνεσαι. Έστω και αν τρέχει αίμα η μύτη σου, όπως τότε, με τον Φίγκο. Έστω κι αν σου είπαν ότι έχεις καρκίνο. “Η ζωή και η καριέρα μου έχουν δείξει ότι είμαι έντιμος”, λέει. Όντως. Έντιμος και αυτό που λέμε “ωραίος τρελός”. Καλώς σε βρήκαμε, “Μόνο”…