Το εάν ήταν ή όχι ο ιδανικός αντικαταστάτης του Μαρτίνς, ο Ισπανός, είναι μια άλλη συζήτηση. Αλλά η συζήτηση για αλλαγή του, τη συγκεκριμένη στιγμή, δεν έχει ποδοσφαιρική λογική. Άλλωστε, παρότι αντικειμενική ευθύνη έχει, φυσικά, δεν την έχει μόνος του για να την αναλάβει όλη, ως αποδιοπομπαίος τράγος...

Κορμπεράν ή… Ζιντάν; Ιδού η (ανύπαρκτη) απορία! Το ποδόσφαιρο έχει πολλούς άγραφους νόμους. Ένας απ’ αυτούς έχει μεγάλη ισχύ. Και λέει ότι οι μεταγραφές δεν παίζουν μπάλα με… την ανακοίνωσή τους. Ούτε με την παρουσίασή τους, οσοδήποτε ενθουσιώδης κι αν είναι -όπως συνέβη και μ’ αυτήν του Χάμες Ροντρίγκες. Δικαίως ένιωσαν περήφανοι οι οπαδοί του πρωταθλητή γι’ αυτή την προσθήκη στην ομάδα. Το είχαμε πει νωρίς, άλλωστε, ότι το μικρό του όνομα είναι… “Χαμός” -με την καλή ένοια, του θαυμασμού- και όχι Χάμες.

Στην κερκίδα Χάμες, στο γήπεδο… χαμός

Δυστυχώς, για πολλοστή φορά εφέτος, στο γήπεδο, οι -συγκινητικοί σε υποστήριξη- φίλοι της ομάδας είδαν κι έναν ακόμη χαμό με την κακή έννοια. Η Φράιμπουργκ δεν είναι μεγαθήριο. Όπως δεν ήταν η Μακάμπι Χάιφα, η Σλόβαν Μπρατισλάβας, ο Απόλλων Λεμεσού. Καμία απ’ αυτές δεν κέρδισε σε κανονική ροή αγώνα ο Ολυμπιακός. Από τη Μακάμπι υπέστη την πιο βαριά ήττα στην ευρωπαϊκή ιστορία του. Στη Γαλλία έχασε -στις καθυστερήσεις- από μια Ναντ, που, επίσης, όχι απλώς δεν είναι μεγαθήριο, αλλά χθες γνώρισε χαλαρή ήττα από τη Καραμπάκ με 3-0. Μια ομάδα που αξίζει όσο ο Χάμες μόνος του! Οι Γερμανοί, πάλι, έχουν ένα στρωμένο, πειθαρχημένο σύνολο με δυο τρεις πολύ καλές μονάδες. Και έκαναν περίπατο στο Καραϊσκάκης. Ακριβώς επειδή… είναι σύνολο, όχι μονάδες.



Δεν έχει φέρει αποτελέσματα ο Κορμπεράν. Αλλά πόσο φταίει γι’ αυτό;

Σε 10 ματς επί Κάρλος Κορμπεράν, ο Ολυμπιακός μετράει μόλις 2 νίκες, στη Σούπερ Λιγκ, επί του ΠΑΣ Γιάννινα και του Ιωνικού. Το 0-3 από τη Φράιμπουργκ είναι η τρίτη εφετινή του ήττα. Δεύτερη επί Ισπανού στον πάγκο. “Τρίζει”, λένε πολλοί από χθες το βράδι, αυτή η θέση του εκεί. Όμως, πόσο φταίει για όλα τα πιο πάνω ο Κορμπεράν; Ο Μαρσέλο και ο Ροντρίγκες θαύμαζαν χθες την απίστευτη κερκίδα και έκαναν βουτιά στο κοινό τους παρελθόν στη Ρεάλ Μαδρίτης στη σουίτα του προέδρου. Ο Μπακαμπού, ο Σαμασέκο, μάλλον και ο Κασάμι θα έλθουν. Δεν τους είχε χθες.

Όταν ο Κορμπεράν ανέλαβε, στην ομάδα υπήρχαν Τικίνιο Σοάρες, Μαμαντού Κανέ, Λαζάρ Ραντζέλοβιτς, Αχμέντ Χασάν, Φίλιπ Ζινκερνάγκελ. Επίσης, Αμπουμπακάρ Καμαρά, Ντορόν Λάιντνερ, Σίμε Βρσάλικο. Κάποιοι έφυγαν πια. Κάποιοι είναι υπ’ ατμόν. Εντός ολίγου ήλθαν Ιν-μπομ Χουάνγκ, Πεπ Μπιέλ, Τζος Μπόουλερ, Κόνραντ ντε λα Φουέντε, Ουι-τζο Χουάνγκ, Παναγιώτης Ρέτσος. Βαβέλ. Μια τράπουλα που συνεχώς ανακατευτόταν. Τι να πρωτοδείς, τι να πρωτοκρίνεις, τι να πρωτοκάνεις. Και, επί της ουσίας; Είχε κανένα ποδοσφαιρικό “παράλογο” η 11άδα που παρέταξε απέναντι στη Φράιμπουργκ;

Η ευθύνη του είναι αντικειμενική. Αλλά δεν του ανήκει όλη

Ο Ολυμπιακός δε βγάζει στο γήπεδο νεύρο. Δεν είναι σύνολο. Δεν έχει αυτοματισμούς, δε βγάζει φάσεις, είναι ασταθής στην άμυνα. Προφανώς και υπάρχει ευθύνη του προπονητή για όλα αυτά. Αλλά μάλλον με την έννοια της “αντικειμενικής” τέτοιας. Διότι κανείς προπονητής δε μπορεί να κάνει σωστό κουμάντο σε μια ομάδα που διαρκώς αλλάζει. Το χειρότερο, δε, είναι ότι… καλώς αλλάζει! Το είχε ανάγκη.

Οι τόσες μεταγραφές δείχνουν ότι στο μυαλό της διοίκησης υπήρχε ακόμη και επί Πέδρο Μαρτίνς η πεποίθηση ότι το ρόστερ πρέπει να ανανεωθεί ριζικά. Αν είναι έτσι, όμως, γιατί αυτή η ανανέωση γίνεται σε τόσο αργές δόσεις ώστε να έχουμε φτάσει πια 16 Σεπτεμβρίου και ακόμη να μην έχει ολοκληρωθεί; Και γιατί ξεκίνησε επί Μαρτίνς, αν -προφανώς- εδώ και πολύ καιρό υπήρχε επίσης και η πεποίθηση ότι ο Πορτογάλος ό,τι είχε να δώσει, το είχε δώσει;

Σάμπως ο Ζιντάν είναι ο… Χάρι Πότερ;

Το “να φύγει ο Κορμπεράν”, λοιπόν, είναι μια κουβέντα. ΟΚ. Να φύγει. Αλλά ποιος θα έλθει; Ο Ζινεντίν Ζιντάν; Προφανώς όχι. Αλλά, ακόμη κι αυτός να ερχόταν, πέρα από μια άλλου κύρους παρουσία, ο Χάρι Πότερ δεν είναι, να κουνήσει ένα μαγικό ραβδάκι και μια ντουζίνα (και βάλε) νέοι παίκτες να γίνουν ξαφνικά ομάδα. Κι αυτός θα πρέπει να έχει το χρόνο του, να αξιολογήσει, να πειραματιστεί, να βγάλει συμπεράσματα. Η συζήτηση περί αλλαγής προπονητή, συνεπώς, είναι μάλλον φιλολογική αυτή τη στιγμή. Εάν ο Κορμπεράν ήταν καλώς ή κακώς ο αντικαταστάτης του Μαρτίνς, είναι ένα άλλο θέμα. Αλλά να φύγει τώρα, ποδοσφαιρική λογική δεν έχει.



Δεν υπάρχει άλλη (λογική) επιλογή από τη στήριξη στον Κορμπεράν

Το πράγμα είναι απλό. Ακόμη κι αν το κυριακάτικο ματς με τον Άρη “στραβώσει”, η διακοπή λόγω Εθνικής σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός επιστρέφει σε αγωνιστική δράση την 1η Οκτωβρίου στην Ελλάδα (εντός με Ατρόμητο) και στις 6 Οκτωβρίου στην Ευρώπη (εντός με Καραμπάκ). Υπάρχουν, δηλαδή, δύο “γεμάτες” βδομάδες δουλειάς με όλους τους παίκτες παρόντες, έτσι ώστε να μπορέσει η ομάδα να κάνει το restart που έχει τόση ανάγκη. Αυτή τη δουλειά δεν έχει νόημα να την κάνει κάποιος άλλος εκτός του Κορμπεράν –ειδικά εφόσον, είπαμε: ο.. Ζιντάν δε θα είναι, αυτός ο κάποιος άλλος.



Αν θέλει να “κρατήσει” και αποδυτήρια που, πλέον, έχουν και δύο σούπερ σταρ παγκόσμιου βεληνεκούς, ο πρωταθλητής πρέπει να δείξει εμπιστοσύνη στον Ισπανό αυτή την παρούσα φάση. Μόνον έτσι θα περάσει και το μήνυμα ότι αυτό το σπουδαίο, πια, ρόστερ δεν είναι “μιας χρήσης”, αλλά ένα πρότζεκτ με μέλλον, που εκφράζει και μια ποδοσφαιρική φιλοσοφία “τοπ” επιπέδου. Κάτι τέτοιο δε είναι εύκολο να γίνει σε μια μέρα ή σ’ ένα μήνα. Αλλά σίγουρα είναι πιο δύσκολο να γίνει μ’ έναν τρίτο προπονητή μέσα σε δύο μήνες. Ακόμη κι αν είναι ο Ζιντάν

Ομάδες

Όλες οι τελευταίες Ειδήσεις για Ολυμπιακός

GoogleNews Ακολουθήστε στο Google News - Sports365.gr για να μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις.

Ακουλουθήστε μας σε Facebook, Τwitter, Instagram και Youtube

Share   Tweet  

ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Теннис Cегодня » Лайвскор, Результаты, Ставки И Статистик
mostbet-ru-serg

Теннис Cегодня » Лайвскор, Результаты, Ставки И Статистик