Πατρίς Εβρά: Από ζητιάνος και τζάνκι, βασιλιάς!

Μια άγνωστη -και δύσκολη- περίοδο της ζωής του αποκάλυψε ο σπουδαίος Γάλλος ποδοσφαιριστής σε ριάλιτι του BBC. Είναι μια κλασική περίπτωση που όταν λέει "το ποδόσφαιρο με έσωσε", μιλάει κυριολεκτικά. Και συγκινεί...

Πατρίς Εβρά: Από ζητιάνος και τζάνκι, βασιλιάς! Ο Γάλλος αριστερός μπάκ έγραψε τη δική του ιστορία στα γήπεδα και με τη φανέλα της Μονακό, κυρίως όμως μ’ αυτήν της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Γιουβέντους, αλλά και ως διεθνής. Με τη Γιουνάιτεντ πήρε Τσάμπιονς Λιγκ, Παγκόσμιο Συλλόγων, τρία Λιγκ Καπ και πέντε πρωταθλήματα στην Πρέμιερ. Με την ομάδα του Τορίνο, πάλι, πήρε 2 νταμπλ κι ένα Σούπερ Καπ. Κι έπαιξε 81 φορές με το εθνόσημο στο στήθος, ως αρχηγός της Εθνικής Γαλλίας.

Σήμερα, στα 43 του, όπου να ‘ναι (θα τα κλείσει στις 15 Μαΐου), ο Εβρά κοιτάζει να περνά όμορφα στη ζωή του. Απολαμβάνει το χρήμα, αλλά και τη δόξα που του έφερε η παρουσία του στα γήπεδα. Στα σόσιαλ μίντια, τουλάχιστον, δείχνει… μέσα στην τρελή χαρά. Και έχει λόγο γι’ αυτό, όπως αποκάλυψε σε ριάλιτι του BBC. Και μάλιστα με… σιβυλλικό τρόπο. Έβαλε ένα “κουίζ” στον παρουσιαστή του “Πάγωσε το φόβο” Χόλι Γουίλομπαϊ.

“Όταν ήμουν μικρός”, είπε, “έκανα διακίνηση ναρκωτικών, ζητιάνευα φαγητό έξω από φαστ φουντ, ήμουν πωλητής τηλεοράσεων. Αλλά ένα απ’ τα τρία είναι λάθος. Ποιο;”. Ο Γουίλομπαϊ έμεινε έκπληκτος με την απάντηση στη ρητορική ερώτηση. “Όχι”, είπε ο Εβρά. “Ποτέ δεν ήμουν πωλητής τηλεοράσεων”… Και ξετύλιξε το νήμα μιας σοκαριστικής ιστορίας.

Μια σκληρή και επικίνδυνη παιδική ηλικία…

Ο Πατρίς ήλθε στη ζωή στο Ντακάρ, της Σενεγάλης. Είχε 23 αδέλφια -με τα δύο να μην είναι πια στη ζωή! Ο πατέρας του ήταν διπλωμάτης κι έτσι, από ενός έτους βρέθηκε στις Βρυξέλλες και, στα 3 του, στη Γαλλία, στα νότια του Παρισιού. Το 2004, στα 13 του, όμως, ο πατέρας τους είχε πια εγκαταλείψει την οικογένεια. Και τα πράγματα ήταν πάρα πολύ δύσκολα για τον ίδιο, όπως και για (αρκετά από) τα πολυάριθμα αδέλφια του.

Έμπλεξε με συμμορίες και ναρκωτικά, έτρωγε αποφάγια από μπέργκερ που έβρισκε στα σκουπίδια, ζητιάνευε για φαγητό έξω από φαστ φουντ και εστιατόρια. Παρόλα αυτά, ήταν εξαιρετικός μαθητής -μιλάει, άλλωστε, σήμερα πέντε γλώσσες: Γαλλικά, φυσικά, αλλά και Αγγλικά, Ιταλικά, Ισπανικά και Πορτογαλικά. Όμως, και πάλι τότε, στα 13 του, όπως αποκάλυψε στην αυτοβιογραφία του, έπεσε και θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από έναν δάσκαλό του.

Η παρενόχληση από τον δάσκαλο στα 13 του…

“Από τη στιγμή που ένας τέτοιος άνθρωπος κάνει ένα τέτοιο πράγμα, επηρρεάζει όλη τη ζωή σου. Αρχίζεις και νοιώθεις ντροπή για τον εαυτό σου… Αμφιβάλεις για όλους και δε μπορείς να δείξεις εμπιστοσύνη σε κανέναν”, λέει. Ευτυχώς για εκείνον, ένας σκάουτ της Τορίνο τον εντόπισε λίγα χρόνια μετά σ’ ένα τουρνουά 5Χ5, του έδειξε εμπιστοσύνη και τον πήγε στην Ιταλία. “Ήταν παράδεισος”, είναι τα λόγια του σήμερα για εκείνη την εμπειρία. “Πήρα τη μητέρα μου και της είπα: “Μαμά, είναι φοβερό. Έχω δύο πηρούνια και δύο μαχαίρια πλάι στο πιάτο”.

Τελικά, στα 17 του, ο Εβρά υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο, όχι με την Τορίνο, αλλά με τη Μαρσάλα. “Το ποδόσφαιρο ήταν η σωτηρία μου”, έχει πει πολλές φορές. Και, παρότι μοιάζει με “κλισέ”, στην περίπτωσή του είναι 100% αληθινό. Μετά τη Μαρσάλα ήλθε η Μόντσα, η Νις και, στα 21 του, η Μονακό. Και τα υπόλοιπα είναι πια ιστορία. Ένδοξη ποδοσφαιρικά και πολύ συγκινητική σε ανθρώπινο επίπεδο…