Όταν η Γιουνάιτεντ κέρδισε (και) τη Λίβερπουλ… στη φανέλα!

Η μυθική συμφωνία της Μάντσεστερ με την AIG αποτελεί ακόμη και σήμερα σημείο αναφοράς στο θέμα "χορηγία εμφάνισης". Κράτησε 4 χρόνια, αλλά είχε άδοξο τέλος -όπως άδοξο θα ήταν και το τέλος της εταιρείας αν το αμερικανικό κράτος δεν την "έσωζε" με 180 δισ. δολάρια...

Όταν η Γιουνάιτεντ κέρδισε (και) τη Λίβερπουλ… στη φανέλα! Πέρασαν 43 χρόνια από την ημέρα που η Λίβερπουλ έγραψε ιστορία στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Όχι επειδή πήρε το πρωτάθλημα. Αυτό, τότε… δεν ήταν είδηση. Είχε πάρει και το προηγούμενο, του 1978-79, πήρε κι άλλα έξι μέχρι το 1990. Πήρε, φυσικά, την επόμενη χρονιά και το πρωταθλητριών. Και το ξαναπήρε το 1984. Γενικά, η Λίβερπουλ εκείνων των καιρών ήταν μια ομάδα-όνειρο.

Κένι Νταλγκλίς, Γκρέιαμ Σούνες, Ρέι Κένεντι, Ρέι Κλέμενς, Φιλ Νιλ, Στιβ Χάιγουεϊ, Τέρι Μακ Ντέρμοτ, Φιλ Τόμπσον και, στον πάγκο Μπομπ Πέϊσλι, έκαναν ένα σύνολο που άφησε εποχή. Αλλά τη σεζόν 1979-80, ειδικά, το κατάφερε και για έναν… μη αγωνιστικό λόγο! Μην πάει ο νους σας σε τίποτε επεισόδια, ή σκάνδαλα ή κάτι τέτοιο. Όχι. Έξι γραμματάκια ήταν όλα όλα. Έφτιαχναν τη λέξη HITACHI. Και έκαναν τη Λίβερπουλ την πρώτη αγγλική ομάδα που έβαλε σπόνσορα στη φανέλα της!

Στις μέρες μας, φαίνεται αδιανόητο να μην υπάρχει σπόνσορας στη φανέλα. Αλλά εκείνη την εποχή, η συμφωνία της Λίβερπουλ με τον Ιαπωνικό γίγαντα των ηλεκτρονικών -και όχι μόνο- προκάλεσε μεγάλη εντύπωση. Το ποδόσφαιρο έμπαινε σε άλλη φάση της ιστορίας του. Οι Reds, στα χρόνια που ακολούθησαν έβαλαν στη φανέλα τους την Crown Paints, την Candy και από το 1992 ως το 2010 -διάστημα ρεκόρ στην Αγγλία- την Galsberg. Από το 2010 έως, τουλάχιστον του χρόνου, διαφημίζουν στη φανέλα την πολυεθνική τράπεζα Standard Chartered.

Πολλά τα 55.000.000 το χρόνο; Γατάκια…

Προσέξτε όμως τώρα. Η Standard Chartered έχει ανανεώσει τρεις φορές τη συνεργασία της με την ομάδα. Στην τρίτη και τελευταία ανανέωση η χορηγία έφτασε τα 54.000.000 ευρώ το χρόνο! Πολλά, ε; Γατάκια… Τι πολλά; Είναι κατά τι παραπάνω από τα διπλά όσων τσέπωνε η Γιουνάιτεντ… πίσω στο 2006!

Η Γιουνάιτεντ μπήκε στο χορό των χορηγών στη φανέλα τρία χρόνια μετά από τη Λίβερπουλ. Η πρώτη της συνεργασία, το 1982, ήταν με τη SHARP. Και, στη συνέχεια διαφήμισε, κατά σειρά, Vodafon, AIG, AON, Chevrolet και, από το 2020 την TEAM VIEWER. Η συμφωνία της ομάδας με τη γερμανική εταιρεία λογισμικού είναι επίσης της τάξης των περίπου 55.000.000 ευρώ το χρόνο.

Ο αμερικανικός ασφαλιστικός οργανισμός φαλήρισε από κακοδιαχείριση το 2008. Την έσωσε το αμερικανικό κράτος, με “ένεση” 180 δισεκατομμυρίων δολαρίων! Αλλά ήταν από τις βασικές εταιρείες που έκαναν μπάχαλο την παγκόσμια οικονομία και, δυο χρόνια μετά, όταν η κρίση έφτασε στην Ευρώπη, διέλυσαν την Ελλάδα. Αλλά τότε, πίσω το 2006 κανείς (;) δεν είχε στο μυαλό του κάτι τέτοιο.

Η χρεοκοπία της AIG και το τέλος της συνεργασίας…

Η Γιουνάιτεντ είχε στις τάξεις της Κριστιάνο Ρονάλντο και Γουέιν Ρούνεϊ και η AIG ήθελε όσο τίποτε να δει το όνομά της στη φανέλα της. Η συμφωνία που προτείνει στην ομάδα ήταν για σχεδόν 23.000.000 ευρώ το χρόνο, ποσό μυθικό για την τότε εποχή. Το deal ήταν 4ετες και, παρότι από το Γενάρη του 2009 η εταιρεία, αφού τα είχε κάνει μπάχαλο όλα, προσπάθησε να “σπάσει” τη συμφωνία, εν τέλει την τίμησε ως το 2010 και, απλώς, δεν την ανανέωσε.

Μάλιστα, το γεγονός ότι η διάσωση της AIG την έκανε για ένα μεγάλο διάστημα, στην ουσία, κρατική εταιρεία των ΗΠΑ (απέκτησε το 78% των μετοχών της), προκάλεσε και ποικίλα σχόλια μεταξύ των οπαδών της Γιουνάιτεντ. Το ανέκδοτο της εποχής ήταν ότι πραγματικός σπόνσορας της ομάδας ήταν η… Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ!

Υπερβολές. Αλλά όπως και να ‘χει το πράγμα, η συμφωνία-μαμούθ έγραψε ιστορία σ’ αυτόν τον άτυπο πόλεμο της… φανέλας. Και εφόσον η αντιπαράθεση Λίβερπουλ–Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι πάντα ζωντανή και έντονη σε κάθε επίπεδο, ήταν μια “νίκη” που κι αυτή είχε, τότε, τη σημασία της… Και βέβαια, εκείνη που άνοιξε το δρόμο για να φτάσουμε στα σημερινά, τεράστια ποσά…