Η Οδύσσεια ενός Βραζιλιάνου παίκτη στην Ουκρανία…

Η περίπτωσή του σίγουρα δεν είναι η μόνη, αφού περίπου 30 συμπατριώτες του αγωνίζονταν στο ουκρανικό πρωτάθλημα. Είναι όμως χαρακτηριστική. Και δείχνει το σκληρό πρόσωπο του πολέμου για τους -κάθε είδους- αμάχους...

Η Οδύσσεια ενός Βραζιλιάνου παίκτη στην Ουκρανία… Ο Τάλες Μπρένερ δεν είναι εξαίρεση στον κανόνα του Ουκρανικού πρωταθλήματος. Οι Βραζιλιάνοι παίκτες που αγωνίζονται στις ομάδες της χώρας φτάνουν -έφταναν, μάλλον- τους 30. Και, συνεπώς, η ιστορία του δεν είναι η μόνη. Σίγουρα όμως είναι χαρακτηριστική. Ο Τάλες, όπως και οι περισσότεροι, Ουκρανοί και ξένοι στη χώρα, είχαν την εντύπωση ότι η κρίση δε θα φτάσει ποτέ στα άκρα που έφτασε.

Ο Βραζιλιάνος έβλεπε ασυνήθιστη κίνηση στο δρόμο και κάποιες ελλείψεις στα καταστήματα τροφίμων. Αλλά όταν ρώτησε τους υπεύθυνους της Ρουχ Λβιβ η απάντηση που πήρε ήταν στο στιλ “έλα μωρέ, μην ανησυχείς, χαζομάρες των μίντια”. Την πρώτη φορά που ρώτησε. Τη δεύτερη δεν πρόλαβε να κάνει κάποια ερώτηση. Ήταν οι ίδιοι οι παράγοντες της Λβιβ που στέλνουν το επείγον μήνυμα: “Φύγετε από τη χώρα σήμερα! Αύριο ή μεθαύριο θα είναι πολύ αργά”!

Για προπόνηση, φυσικά, ούτε λόγος. Και όταν οι σειρήνες ηχούν στο Λβιβ για πρώτη φορά μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Τάλες βλέπει την πόλη-τουριστικό θέρετρο να ζει σκηνές πανικού. Τα σύνορα με την Πολωνία απέχουν μόλις 70 χιλιόμετρα κι έτσι, όταν το βραδάκι ο Τάλες μπαίνει με δύο συμπαίκτες του σ’ ένα μικρό βαν, πιστεύουν ότι σε καμιά ώρα, άντε δύο, θα έχουν αλλάξει χώρα και θα έχουν ξεφύγει από τον κίνδυνο.

13 ώρες για 50 χιλιόμετρα και μετά, με τα πόδια…

Στην πραγματικότητα, θα κάνουν περίπου 13 ώρες, από τις 9 το βράδι ως τις 11 το πρωί κι αυτό για να βγούν, αναγκαστικά, από το ακινητοποιημένο αυτοκίνητο 20 χιλιόμετρα μακριά απ’ τα σύνορα. Από εκεί αποφασίζουν να κάνουν την υπόλοιπη διαδρομή με τα πόδια. Ο Φαμπρίτσιο Αλβαρένγκα, συμπαίκτης του Βραζιλιάνου στην Ουκρανία έχει πρόβλημα στο γόνατο και πηγαίνει με πατερίτσες, ενώ μαζί του έχει κι τη μικρή του κόρη. Η εμπειρία είναι τρομακτική. Και θα γίνει χειρότερη.

Όταν φτάνουν στα σύνορα, διαπιστώνουν ότι οι Ουκρανοί απαγορεύουν την έξοδο από τη χώρα σε όλους τους άντρες. Η απόφαση αφορά, φυσικά, τους άνω των 18 Ουκρανούς πολίτες, αλλά μέσα στην αναμπουμπούλα, η μπάλα τους παίρνει όλους. Ο Μπρένερ και οι υπόλοιποι μένουν τελικά για 4 μέρες στα σύνορα. Ο ύπνος τους είναι ανήσυχος, στο κρύο και το φαγητό ελάχιστο. “Ήταν το χειρότερο μέρος στη Γη”, είναι τα λόγια του.

Η κατάσταση είναι τραγική και ίσως η λύση να είναι η διαδρομή πίσω προς το Λβιβ και πάλι. Το ταξί που καλούν, όμως, δεν έρχεται ποτέ. Τους έχει πλέον πιάσει απελπισία. Θεωρούν ότι δε θα βρουν ποτέ τρόπο να φύγουν. Η σωτηρία ακούει στο όνομα Κλάρα. Οδηγεί ένα αυτοκίνητο με Βραζιλιάνικη σημαία. Και τους ψάχνει! Είναι μέλος της ομάδας «Frente BrazUcra» και αναζητεί Βραζιλιάνους που έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα για να τους βοηθήσει.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by BrazUcra (@frente_brazucra)

Ευγνώμων για τη σωτηρία, αλλά η σκέψη του για όσους έμειναν πίσω…

Στην αρχή η σκέψη είναι να φύγουν από τη Σλοβακία, αλλά και εκεί τα σύνορα είναι γεμάτα από κόσμο και η κατάσταση δύσκολη. Τελικά βγαίνουν από το έδαφος της Ουκρανίας, μετά από 15 ώρες αναμονής στα σύνορα με την Ουγγαρία. Ο Τέλες Μπρένερ είναι πια ασφαλής στη Βουδαπέστη, όπως και ο Αργεντινός συμπαίκτης του, αλλά και μάλλον όλοι οι Βραζιλιάνοι παίκτες ομάδων της Ουκρανίας. Το αρχικό σχέδιό του, να κάνει προπονήσεις σε κάποια ομάδα της Πολωνίας μέχρι να γυρίσει πίσω στο Λβιβ είναι πια ουτοπικό.

«Είμαστε πλέον ασφαλείς και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό ύστερα απ’ όλη αυτή την περιπέτεια”, λέει. “Όμως ακόμη νοιώθω λίγο άσχημα. Δε μπορείς να αισθανθείς πραγματική χαρά όταν τόσοι άνθρωποι, φίλοι από την ομάδα και την πόλη, άλλοι ξένοι, είναι ακόμη στην Ουκρανία, αντιμέτωποι με όλα αυτά που φέρνει ένας πόλεμος. Είναι κάτι πολύ σκληρό…”