Η γυμνόστηθη στη σέντρα και ο… Βαλντεράμα-“παγωτό”!

Στις 2 Ιουνίου του 1990, μέσα σε κλίμα ευφορίας και πρωτόγνωρης για την Ουγγαρία ελευθερίας, δόθηκε η -αναμφίβολα- πιο εντυπωσιακή σέντρα στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Και έμεινε -λογικά...- ανεξίτηλη στη μνήμη του πιο διάσημου "άφρο" μαλλιού των γηπέδων...

Η γυμνόστηθη στη σέντρα και ο… Βαλντεράμα-“παγωτό”! Τέλη του 1989, στην Ουγγαρία είχαμε τη “Rendszerváltás”. Την “αλλαγή συστήματος”. Η Σοβιετική Ένωση διαλυόταν και μία, μία, οι χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ ανακτούσαν την ανεξαρτησία τους. Το Μάιο του 1990, έγιναν οι πρώτες δημοκρατικές εκλογές στη χώρα μετά από το 1955, όταν η χώρα είχε μπει στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Ο ουγγρικός λαός ζούσε σε πρωτοφανή ευφορία και ατμόσφαιρα ελευθερίας που είχε στερηθεί -με αίμα- από την επανάσταση του 1956.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, στις 2 Ιουνίου του 1990, λίγες μέρες πριν από τη σέντρα του Μουντιάλ της Ιταλίας, η Κολομβία του πιο διάσημου… άφρο μαλλιού στο ποδόσφαιρο, έδινε φιλικό, στη Βουδαπέστη, με την Εθνική Ουγγαρίας. Κι αυτό που αντίκρυσε μπροστά του στη σέντρα ο ο Κάρλος Αλμπέρτο Βαλεντεράμα ήταν μοναδικό! (Και, καλώς ή κακώς- ανεπανάληπτο έκτοτε…)

A topless woman ceremonially kicks off a friendly between Hungary and Colombia following the fall of Communism and the subsequent pursuit of women’s freedom in 1990 pic.twitter.com/OzvErj1h3I

— Tomasz Mortimer (@TomaszMortimer) January 29, 2018

Ακριβώς όπως το είδατε στο βίντεο, τη σέντρα του αγώνα κάνει -με κάθε επισημότητα- μια τελείως γυμνόστηθη Ουγγαρέζα, μ’ ένα μικροσκοπικό μαγιό να καλύπτει τα απαραίτητα στο κάτω μέρος του σώματος. Αν παρατηρήσατε καλά, ο Βαλντεράμα μένει στην αρχή… “παγωτό” από το θέαμα. (Και, μεταξύ μας, σιγά μην εσείς παραμένατε cool και αδιάφοροι…) Στη συνέχεια, όμως, ο ίσως καλύτερος Κολομβιανός παίκτης όλων των εποχών, χειροκροτεί με επιδοκιμασία. Έχει καταλάβει ότι η πράξη αυτή, ακραία και “σεξιστική” ίσως στα μάτια μας σήμερα, είχε τότε μια άλλη σημασία.

Η πιο εύγλωττη “αλλαγή σελίδας” ever…

Ήταν μια τρανή απόδειξη ότι οι Ούγγροι είχαν αλλάξει σελίδα. Στο φιλικό εκείνο, στο -τότε- Νεπ Στάντιον, έδωσαν παρών μόλις 4.000 φίλαθλοι. Και η Κολομβία -ίσως… επηρεασμένη από το θέαμα της σέντρας- έχασε με 3-1. Η… ανάμνηση δεν τη βοήθησε ιδιαίτερα και στη διοργάνωση που ξεκίνησε 6 μέρες μετά.  Η Κολομβία των Βαλντεράμα, Ρενέ Χιγκίτα, Φρέντι Ρινκόν, αλλά και του αδικοχαμένου Άντρες Εσκομπάρ, πέρασε μεν στη νοκ-άουτ φάση. Αλλά εκεί σκόνταψε στο φοβερό και τρομερό σ’ εκείνο το Μουντιάλ Καμερούν, των Ροζέ Μιλά, Εμανουέλ Κουντέ, Γιουτζίν Εκεκέ, Βικτόρ Εντίπ…

Ένα από τα ποιοτικώς χειρότερα Μουντιάλ της ιστορίας, αυτό της Ιταλίας ήταν και το τελευταίο που φιλοξένησε “Δυτική Γερμανία”, “Γιουγκοσλαβία” (ήταν στον όμιλο της Κολομβίας), “ΕΣΣΔ”, “Τσεχοσλοβακία”… Ο κόσμος άλλαξε τελείως από το 1990 και μετά. Μαζί του, φυσικά και ο ποδοσφαιρικός. Προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, είναι προσωπική άποψη του καθενός να το κρίνει. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, τέτοιο “εναρκτήριο λάκτισμα” όπως εκείνο σο “Νεπ Στάντιον” (αργότερα “Φέρεντς Πούσκας Στάντιον” και σήμερα “Πούσκας Αρένα”), δεν είδαμε ποτέ ξανά…