Φοβήθηκαν την πτήση, σκοτώθηκαν στην άσφαλτο…

Φοβήθηκαν την πτήση, σκοτώθηκαν στην άσφαλτο… Η τραγική ιστορία του Τσίρο Πετσέλα και του Μικέλε Λορούσο συγκλόνισε, το 1983, τη Λέτσε, αλλά και ολόκληρο το ιταλικό ποδόσφαιρο. Εξέθεσε την ομοσπονδία μ’ ένα ματς-παρωδία που επέμεινε να γίνει. Και μνημονεύεται ακόμη στην Ιταλία…. Όταν συνέβη το μοιραίο, στις 2 Δεκεμβρίου του 1983, οι πιο διάσημοι φοβικοί […]

Φοβήθηκαν την πτήση, σκοτώθηκαν στην άσφαλτο… Η τραγική ιστορία του Τσίρο Πετσέλα και του Μικέλε Λορούσο συγκλόνισε, το 1983, τη Λέτσε, αλλά και ολόκληρο το ιταλικό ποδόσφαιρο. Εξέθεσε την ομοσπονδία μ’ ένα ματς-παρωδία που επέμεινε να γίνει. Και μνημονεύεται ακόμη στην Ιταλία….

Όταν συνέβη το μοιραίο, στις 2 Δεκεμβρίου του 1983, οι πιο διάσημοι φοβικοί με την πτήση ποδοσφαιριστές δεν είχαν καν ξεκινήσει την καριέρα τους. Ο Πολ Μέρσον ήταν στην Κ15 της Άρσεναλ. Ο Πάολο Γκερέρο ήταν ούτε ενός μηνός. Και ο Ντένις Μπέργκαμπ 12χρονος, στην Ακαδημία του Άγιαξ…

Ο Τσίρο Πετσέλα, βάδιζε στα 30 του. Είχε μόλις επιστρέψει στη Λέτσε μετά από μια τριετία στη Σαμπντόρια και την Αβελίνο. Ήθελε να είναι κοντά στην οικογένειά της η σύζυγός του, για να έχει βοήθεια με την 4χρονη κόρη τους. Ο Μικέλε Λορούσο, πάλι, (αριστερά στη φωτογραφία) βρισκόταν ήδη 13 χρόνια στην ομάδα. Στα σχεδόν 37 του (θα τα έκλεινε το Φεβρουάριο του ’84), ήταν αρχηγός και ηγέτης της Λέτσε με 418 συμμετοχές μαζί της.

Το ταξίδι για το ματς με τη Βαρέζε…

Στις 2 Δεκεμβρίου του 1983, η υπόλοιπη αποστολή της Λέτσε πετάει για το Μιλάνο, με προορισμό το Βαρέζε. Κυριολεκτικά στην άλλη άκρη της Ιταλίας. Πετσέλα, Λορούσο και Μιτσέλι, όμως, είναι γνωστό και αποδεκτό από τη διοίκηση ότι ακούν “πτήση” και ζαλίζονται από το φόβο. Τους δίνει άδεια να μεταβούν με τρένο στην πόλη της Λομβαρδίας.

Οι δύο απ’ τους τρεις παίκτες, Πετσέλα και Λορούσο -που είναι και καλοί φίλοι- αποφασίζουν να πάνε στο Μπάρι, όπου υπάρχει σταθμός με απευθείας τρένο για το Μιλάνο, με το αυτοκίνητο του Τσίρο. Μια Μερσεντές 190 για την οποία είναι ιδιαίτερα περήφανος. Μαζί τους παίρνουν τον πεθερό και τον κουνιάδο του, για να επιστρέψουν το αυτοκίνητο στο Λέτσε.

Δε φτάνουν όμως ποτέ στο σταθμό. Λίγο πριν από το Μπάρι, λόγω του βροχερού καιρού και της κακής ορατότητας, ένα Ρενό 18 που οδηγεί ο Γκουίντο Τζόνο, περνάει στο αντίθετο ρεύμα και συγκρούεται σφοδρά με τη Μερσεντές του Πετσέλα. Ο Λορούσο σκοτώνεται επί τόπου. Και ο Πετσέλα ξεψυχά στο ασθενοφόρο προς το νοσοκομείο…

Το ματς που κακώς δεν αναβλήθηκε…

Ο Καρμέλο Μιτσέλι μάταια τους περιμένει στο σταθμό του Μπάρι. Όταν την επόμενη το πρωί φτάνει στο Μιλάνο με το τρένο, παίρνει ταξί για το Βαρέζε. Ο οδηγός του λέει ότι άκουσε κάτι για δύο νεκρούς ποδοσφαιριστές σε τροχαίο. Και όταν φτάνει στο Βαρέζε, για να ενσωματωθεί με την υπόλοιπη αποστολή της Λέτσε, καταλαβαίνει ότι αυτοί οι ποδοσφαιριστές ήταν οι συμπαίκτες του.

Στις 4 Δεκεμβρίου του 1983, παρά τις διαμαρτυρίες, η ομοσπονδία επιμένει να διεξαχθεί κανονικά το παιχνίδι Βαρέζε-Λέτσε. Οι παίκτες κρατούν ενός λεπτού σιγή στην έναρξη και… απλώς δεν παίζουν και πολύ σοβαρά μέχρι τη λήξη. Πρακτικώς, καμία δεν προσπαθεί να νικήσει.

Στην κηδεία των παικτών τα καταστήματα μένουν κλειστά και στην εξόδιο ακολουθία παρευρίσκεται πλήθος κόσμου και πολλές μορφές του ιταλικού ποδοσφαίρου. Αλλά για γραφειοκρατικούς λόγους το γήπεδο της Λέτσε, το Βία ντελ Μάρε δεν μετονομάζεται ποτέ σε Λορούσο-Πετσέλα. Οι οπαδοί της ομάδας, ωστόσο, δεν ξέχασαν ποτέ τους δύο αδικοχαμένους ποδοσφαιριστές.

Από το 2008, η κερκίδα των ultras της Λέτσε ονομάζεται Curva Lorusso e Pezzella.  Στη μνήμη δύο παικτών που φοβόντουσαν την πτήση, αλλά στάθηκαν άτυχοι και βρήκαν το θάνατο στην άσφαλτο…