Χοακίν: Ο… Rey του (“δικού του”) Copa del Rey!

Ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής με μια ιδιαίτερη προσωπική ιστορία και μια σπάνια "ματιά" στο ποδόσφαιρο είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής στον τελικό του Ισπανικού Κυπέλλου. Ο σενιόρ Σάντσεθ είναι πράγματι ξεχωριστός...

Χοακίν: Ο… Rey του (“δικού του”) Copa del Rey! Με το γύρισμα της νέας χιλιετίας η Ρεάλ Μπέτις προσπαθεί να επιστρέψει στη Λα Λίγκα. Και το καταφέρνει χάρη και σ’ ένα εξτρέμ που ξέρει καντάρια μπάλα. Υψηλή τεχνική κατάρτιση, εκρηκτικότητα, ακούραστα πνευμόνια, φαρμακερές σέντρες. Ο Χοακίν Σάντσεθ Ροντρίγκεθ παίζει ως σκέτο “Χοακίν”. Όταν η Μπέτις είναι ξανά στη μεγάλη κατηγορία, ο κόσμος μαθαίνει πιο πολλά γι’ αυτόν τον αρτίστα με την ψυχή χιλίων λεόντων.

Η Ρεάλ Μπέτις, ο σύλλογος της Σεβίλλης με τους ένθερμους οπαδούς και το σύνθημα “Ζήτω η Μπέτις (έστω) και να χάσει”, είναι η ομάδα όπου ο Χοακίν πηγαίνει από 16 χρονών για να αξιοποιήσει το ταλέντο του. Και… το αξιοποιεί με το παραπάνω! Γεννημένος στο νοτιότερο σύνορο της Ευρώπης, το Κάντιθ, κουβαλάει στο ποδοσφαιρικό του DNA τις ιδιομορφίες της ιδιαίτερης πατρίδας του. Μιας πόλης που έχει μέσα της Μεσόγειο και Ατλαντικό. Είναι… μεσογειακά παθιασμένος και συγχρόνως ορμητικός και ακούραστος όπως ο μεγάλος ωκεανός. Είναι ο θείος του, “Ελ Τσίνο”, ο άνθρωπος που κάνει κάθε μέρα το δρομολόγιο Κάντιθ-Σεβίλη επειδή πιστεύει στο ταλέντο του μικρού. Ακόμη και σήμερα, ο Χοακίν τον μνημονεύει και του αφιερώνει τις χαρές του στο γήπεδο…

Την πρώτη του σεζόν στη Λα Λίγκα παίζει σε 34 ματς κι έχει 5 γκολ και μια ασίστ. Και εξαιτίας του, η “νοεφώτιστη” Μπέτις βγαίνει στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Και από την επόμενη αρχίζει και τα “σπάει”. Παίζει 37 ματς στο πρωτάθλημα (9 γκολ, 4 ασίστ) και 5 στην Ευρώπη (1 γκολ). Μπαίνει στο στόχαστρο και της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ. Αλλά ο Χοακίν δεν είναι ένας άπληστος οπορτουνιστής. Έχει τη Μπέτις στην καρδιά του. Τότε, σήμερα και για πάντα. Η ομιλία του στα αποδυτήρια πριν από τον ημιτελικό του Κόπα ντελ Ρέι με τη Ράγιο Βαγιεκάνο, στις 3 Μαρτίου, σηκώνει την τρίχα ακόμη και σ’ όποιον δεν ξέρει καν Ισπανικά! Είναι γεννημένος αρχηγός!

Κύπελλο με τη Μπέτις, αλλά και με τη Βαλένθια

Η Ρεάλ Μπέτις παίρνει τον τίτλο το 2005 -και είναι ο μοναδικός της από τότε και πρώτος της, εκείνη την εποχή, μετά από 27 ολόκληρα χρόνια. Έχει κατακτήσει και την 4η θέση στη Λα Λίγκα και για πρώτη φορά θα παίξει στους Ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Χοακίν έχει προηγουμένως κάνει πράγματα και θαύματα με την ομάδα και θα κάνει για μία ακόμη χρονιά μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου. Όταν φεύγει για τη Βαλένθια έχει γράψει ήδη 256 ματς και 35 γκολ με τη Μπέτις.

Στη Βαλένθια, σε πέντε σεζόν, από το 2006-11 πετυχαίνει άλλα 30 σε 218 παιχνίδια. Και μαζί της θα παίξει τρεις φορές σε Τσάμπιονς Λιγκ και θα κατακτήσει και τον μόλις δεύτερο -ελάχιστη αποκομιδή για τέτοιο παιχταρά- τίτλο στην καριέρα του. Το… Κόπα ντελ Ρέι το 2007-8. Ακόμη τον θέλουν μεγάλες ομάδες. Είναι τότε στα 27 του, έχει και 51 συμμετοχές και 4 γκολ με την Εθνική Ισπανίας. Έχει παίξει μαζί της σε δύο Μουντιάλ κι ένα EURO. Αλλά, είπαμε: ο Χοακίν παίζει μπάλα με την καρδιά και την ψυχή του. Όχι με τον τραπεζικό του λογαριασμό. Περνάει ωραία στη Βαλένθια, όπως περνούσε και με τη Μπέτις. Και γι’ αυτό μένει εκεί.

Ένας… “καρμικός” τελικός σε μια χρονιά-καρμπόν του 2005

Μόλις στα 30 του θα έλθει για εκείνον η Μάλαγα και στα 32 του η Φιορεντίνα -φτάνει μαζί της στον τελικό του Κυπέλλου αλλά χάνει. Τι; Να κρεμάσει τα παπούτσια του “μόλις” 34 ετών; Θα… αστειεύεστε, φυσικά. Από τον Αύγουστο του 2015 ως σήμερα ο Χοακίν έχει γράψει άλλα 229 ματς κι άλλα 29 γκολ με την ομάδα της καρδιάς του, τη Μπέτις. Με 590 εμφανίσεις στη Λα Λίγκα είναι πια ο δεύτερος στην ιστορία πίσω από τον Άντονι Θουμπιθαρέτα (622). Έχει φτάσει τα 78 γκολ και τις 66 ασίστ. Και στις 23 Απριλίου, χάρη στη μαγική του πάσα στις καθυστερήσεις στον Κανάλες, φτάνει και σ’ έναν ακόμη τελικό Κόπα ντελ Ρέι. Κατά τρόπο καρμικό, απέναντι… στη Βαλένθια.

Λίγο πριν κλείσει τα 42 του, αυτή η μεγάλη μορφή του ισπανικού ποδοσφαίρου, που από το 2017 έχει και το 2% των μετοχών της Μπέτις, μπορεί να κλείσει την καριέρα του με μια, ακόμη, μεγάλη επιτυχία. Πρακτικώς, όποια ομάδα κι αν πάρει τον τίτλο… δικός του θα είναι. Διότι και στη Βαλένθια είναι ακόμη αγαπητός και σεβαστός. Και δίκαια. Σε μια περίοδο που οι μεταγραφές για τερατώδη ποσά έγιναν “ψωμοτύρι”,  Χοακίν διάλεξε πάντα να πορευτεί με το συναίσθημα. Άλλωστε, είχε και έχει μπόλικο απ’ αυτό. Και το δείχνει -και- στο γήπεδο, σε μια χρονιά που η Μπέτις, όπως το 2005… κυνηγάει ξανά την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ! (Που είστε; Σιγά μην… σταματήσει το ποδόσφαιρο από εφέτος… Κάνα δυό χρόνια ακόμη με την πράσινη φανέλα στο γήπεδο τον βλέπουμε…)