Γκολ, ντρίμπλες και ψαλιδάκια στη μέση του ωκεανού!

Mια παρέα μικρών στην Ταϊλάνδη παίζει μπάλα, βάζει γκολ και ψαλιδάκια στη… μέση του πουθενά! Με όπλα τους την έμπνευση, τη ζωηρή φαντασία και την όρεξη για μπάλα μια παρέα πιτσιρικάδων σε ένα χωριό της Ταϊλάνδης μας παρουσιάζει την λεγόμενη “μπάλα πάνω στο νερό…”. Στο  Κο Πάνιε το εν λόγω εγχείρημα πήρε ζωή. «Πρέπει να […]

Mια παρέα μικρών στην Ταϊλάνδη παίζει μπάλα, βάζει γκολ και ψαλιδάκια στη… μέση του πουθενά!

Με όπλα τους την έμπνευση, τη ζωηρή φαντασία και την όρεξη για μπάλα μια παρέα πιτσιρικάδων σε ένα χωριό της Ταϊλάνδης μας παρουσιάζει την λεγόμενη “μπάλα πάνω στο νερό…”.

Στο  Κο Πάνιε το εν λόγω εγχείρημα πήρε ζωή.

«Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να φτιάξουμε το δικό μας γήπεδο». Σκεφτόντουσαν οι νέοι του χωριού. Κάθε φορά που έβλεπαν έναν αγώνα στην τηλεόραση.

Η ανέγερση γηπέδου, βλέπετε, βάσει της γεωγραφικής θέσης της περιοχής, φάνταζε έως εκείνη τη στιγμή φύσει αδύνατη.

Το σχέδιο είχε τεθεί μόλις σε εφαρμογή. Με πρώτη ύλη τους παλιές μικρές βάρκες και  σανίδες έστησαν ένα αυτοσχέδιο ξύλινο ποδοσφαιρικό δάπεδο πάνω στη θάλασσα. Το πείραμα πέτυχε και κατά τον ίδιο τρόπο τοποθετήθηκαν δύο εστίες!

«Ξεκινήσαμε να μαζεύουμε παλιά ξύλα γύρω από το χωριό. Δέσαμε μαζί κάποιες παλιές ψαρόβαρκες και δουλεύαμε μετά το μάθημα του σχολείου προκειμένου να ολοκληρώσουμε το έργο», αφηγείται ένα από τα παιδιά στην ταινία μικρού μήκους που αφορά το συγκεκριμένο θέμα και αριθμεί σήμερα περισσότερα από 6.000.000 χτυπήματα στο διαδίκτυο και συνεχίζει: «Το γήπεδο ήταν ανισόπεδο, όχι ιδιαίτερα ασφαλές και είχε παντού καρφιά που προεξείχαν».

Το βασικό μειονέκτημα της όλης περίπτωσης ήταν πως κάθε φορά που η μπάλα θα έφευγε εκτός γηπέδου, θα κατέληγε μέσα στο νερό.

Η απίστευτη ιστορία μεταδόθηκε αρχικά σε εθνικό επίπεδο από στόμα σε στόμα σε χρόνο ρεκόρ.

Έτσι είναι όμως. Το ποδόσφαιρο είναι γιορτή. Και κανείς δεν πρέπει να μένει εκτός από μία γιορτή. Ούτε καν αν δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες.

Πάντα υπάρχει τρόπος.