Μίλαν: Η αυτοχειρία και το editorial-κόλαφος!

Από την ευφορία του +6, στην αγωνία του +2 με ματς περισσότερο, η Μίλαν είναι σα να βρίσκεται σε βαγόνι roller-coaster. Και τα Μέσα του Μιλάνου γράφουν σκληρές αλήθειες για την ομάδα...

Μίλαν: Η αυτοχειρία και το editorial-κόλαφος! Ειδικά όταν έχεις κάνει τη μεγάλη επιστροφή στα όνειρα τίτλου με εκτός έδρας νίκης επί της “αιώνιας” αντιπάλου, ο “αέρας” που αποκτάς είναι μεγάλος. Και, πράγματι, οι “ροσονέρι” δεν το άφησαν για αρκετές αγωνιστικές να πάει χαμένο αυτό. Μέσα σε λίγες μέρες, ωστόσο, όλα άλλαξαν. Από την κορυφή και στη διαφορά των 6 βαθμών από την Ίντερ, η διαφορά είναι πια στο μόλις +2 από τη Νάπολι (στα ίδια ματς, 32), αλλά και τους “νερατζούρι”, που έχουν 31.

Στο ματς με τη Μπολόνια, στις 4 Απριλίου, η ευφορία ήταν τέτοια που οδήγησε σε ρεκόρ εισιτηρίων για την εφετινή σεζόν: 68.136! Αλλά η ομάδα κόλλησε στο 0-0 στο παιχνίδι και η απογοήτευση ήταν μεγάλη. Έξι μέρες μετά, τα “κουλουράκια” ήταν το αποτέλεσμα και του αγώνα με την Τορίνο, εκτός. Και η καλή διάθεση έπεσε στα Τάρταρα απότομα. Κακώς ίσως -αυτό το απότομα…

Τα σημάδια που ήταν εκεί και το σκληρό editorial

Κι αυτό επειδή τα σημάδια ήταν εκεί. Από τη νίκη επί της Ίντερ και μετά, η Μίλαν έκανε 4 νίκες, αλλά όλες “αναιμικές”, με 1-0. Και δε μπόρεσε να νικήσει Σαλερνιτάνα εκτός και Ουντινέζε εντός. Η Σαρλεριτάνα έχει την πιο αναποτελεσματική επίθεση και μακράν τη χειρότερη άμυνα στη Serie A. Αλλά πήρε 2-2 (!) από την ομάδα του Στέφανο Πιόλι. Και η αδιάφορη Ουντινέζε πήρε 1-1…




Η Μίλαν έχει μεγάλο πρόβλημα στην επίθεση και αστάθεια στην απόδοσή της. Και με την ευφορία να είναι πια παρελθόν, η κριτική είναι λογικό να αφορά πλέον όλους. Το milanews.it τη συνόψισε σ’ ένα editorial-κόλαφο που μάλλον τα λέει όλα. “Ναι, τα άλλοθι τελείωσαν και δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να σταθεί”, ξεκινάει. Και, μεταξύ άλλων αναφέρει, στη συνέχεια:

Τα δύο πρώτα άλλοθι που καταρρίπτει…

”Η Μίλαν πήγε στο Τορίνο με τέσσερις παίκτες να βγαίνουν εκτός δράσης μεταξύ Σαββάτου και Κυριακής, από μυϊκά προβλήματα . Μπενασέρ, Ρέμπιτς, Καστιγιέχο και υπερφόρτωση στο γόνατο για τον Ιμπραΐμοβιτς. Αλλά και με την αίσθηση, πλέον ξεκάθαρη, ότι αυτή η ομάδα δεν μπορεί να σκοράρει πια. Δεν είναι πλέον η συνηθισμένη ατυχία. Τέσσερα προβλήματα, όλα μαζί, δεν μπορεί να είναι κακή τύχη. Οχι.

Δεύτερο άλλοθι που δεν στέκει: Η Τορίνο είναι δύσκολη για όλους στην έδρα της. Αλλά αν θέλεις να κερδίσεις το πρωτάθλημα πρέπει να προσπαθήσεις να νικήσεις με κάθε κόστος. Η Μίλαν, η πάντα προσπαθεί, αλλά -εδώ και αρκετά ματς- δε σε αφήνει να πεις: “Σήμερα θα νικήσουμε”. Επιστρέψαμε στο: “Ποιος ξέρει αν θα νικήσουμε…”.  Τρίτο άλλοθι που πρέπει να καταρρεύσει; Είναι αυτό ότι “το μπάτζετ μας δεν ήταν για να πάρουμε το πρωτάθλημα», που λέει τελευταία ο Σκαρόνι. ΟΚ. Αν έχει φτάσει ως εκεί όμως, τι κάνεις; Δεν προσπαθείς;

Ο Ζιρού μόνος στην επίθεση και σέντρα από πουθενά…

Η αλήθεια είναι ότι ο Πιόλι έχει στη διάθεσή του παίκτες κακής ποιότητας, ενώ όσοι είναι καλύτεροι, όπως οι Ερναντέζ και Λεάο, είναι αγνώριστοι. Ο Γάλλος είναι μέσος πλέον και έχει σταματήσει να ανεβαίνει στη γραμμή. Κάτι που έχει ανάγκη όσο τίποτα άλλο ο Ζιρού… Ο Λεάο, αντιθέτως, νιώθει παντοδύναμος και χάνεται μέσα στην αλαζονεία λόγω της τεχνικής του. Θα πρέπει να δείξει τα… μπαλάκια του, να δείξει ότι μπορεί να γίνει καθοριστικός παίκτης.

Ο καημένος ο Ζιρού, στην επίθεση, μοιάζει σα δέντρο στην έρημο, με τη Μίλαν να παίζει από τον άξονα και να μην ανοίγει το παιχνίδι στα πλάγια, από τα οποία πρέπει να βγαίνουν σέντρες, κάτι πολύ σπάνιο πλέον, για το κεφάλι του. Δεν παίρνει ούτε μισή μπαλιά, κάνει τρίγωνα στα όρια της περιοχής, κι αυτό το έχουν καταλάβει όλοι πλέον. Τόσο, ώστε όλοι να γεμίζουν τον άξονα για να κλείσουν οι χώροι. Είναι υπερβολικό να ζητάμε από τον Πιόλι να παίξει ξανά περισσότερο από τα άκρα και να ξαναβάλει μερικά κομμάτια στη θέση τους;

Ο Ζλάταν έχει τελειώσει, η μοίρα της Μίλαν, στα χέρια της Ίντερ…

Η υπερφόρτωση στο γόνατο του Ιμπραΐμοβιτς δείχνει τον δρόμο: Το τέλος έφτασε. Ο Ζλάταν δεν μπορεί πια σε συγκεκριμένους ρυθμούς. Ελάχιστα κάνει προπόνηση με τους συμπαίκτες του, δουλεύει μόνος του, αλλά δεν είναι πλέον αξιόπιστη λύση. Είναι οδυνηρό να το λέμε, αλλά το τέλος είναι κοντά. Όπως θα πρέπει να είναι κοντά για πολλά μέλη της επιθετικής γραμμής, η οποία πρέπει να αλλάξει το καλοκαίρι.

Επειδή ο Ρέμπιτς είναι αναξιόπιστος σε ό,τι αφορά τραυματισμούς (απών από 15 επίσημους αγώνες!), ο Μεσίας δεν είναι για τη Μίλαν, ο Μπραχίμ Ντίαθ δεν είναι πουθενά και ο Σαλεμάκερς δεν δείχνει κανένα σημάδι εξέλιξης… Ότι ο άνεμος άλλαξε το είχαμε καταλάβει. Τα συνεχή άλλοθι για να δικαιολογούμε τα πάντα, κάνει το πράγμα χειρότερο. Η μοίρα της Μίλαν είναι στα χέρια της Ίντερ. Δεν ξέρουμε για εσάς, αλλά εμάς αυτό μας κάνει να χάνουμε τον ύπνο μας”.