Ίντερ: Σαιξπηρικό… τρολάρισμα στην Τσέλσι για Λουκάκου!

Το σονέτο 109 του "Βάρδου" διάλεξε η ομάδα του Μιλάνου για να υποδεχθεί ξανά τον Βέλγο. Βέβαια, κάποιος δεν σκέφτηκε καλά τι ακριβώς λέει το συγκεκριμένο σονέτο και σε ποιον απευθύνεται. Σας το λέμε εμείς και βγάλτε συμπεράσματα. Το βίντεο, πάντως, είναι πολύ ωραίο...

Ίντερ: Σαιξπηρικό… τρολάρισμα στην Τσέλσι για Λουκάκου! Αν και ο μέγιστος Άγγλος δραματουργός είδε το φως της ζωής όχι στο Λονδίνο, αλλά στο Στράτφορντ-απόν-Έιβον, στην πρωτεύουσα ήταν που, το 1609, ο Τόμας Θορπ δημοσίευσε σε ένα τόμο τα 154 σονέτα του. Με καταγωγή από την Ιταλία και τον Πετράρχη, τον 14ο αιώνα, το σονέτο είναι το κατεξοχήν έμμετρο ερωτικό ποιητικό σχήμα.

Το “Πετραρχικό” στερεότυπο θέλει στα σονέτα τον ποιητή εμμονικά ερωτευμένο με ξανθιά, αγνή, αιθέρια γυναικεία ύπαρξη. Στα σονέτα του Σαίξπηρ, όμως, από το 1-126, ο “Βάρδος του Έίβον” γράφει για έναν νεαρό άντρα ως μεγάλο έρωτα του. Και στα υπόλοιπα, από το 127 ως το 154, αυτή τη θέση παίρνει μια γυναίκα. Αλλά όχι ξανθιά και αέρινη, παρά μελαχρινή και μάλλον όχι αγνή. Η “Σκοτεινή Κυρία”.

Ίσως αταίραστο σε… αντικείμενο πόθου -αλλά το βίντεο τα “σπάει”

Τώρα, κανείς δεν ξέρει αν αυτή η μικρή λεπτομέρεια, περί αντρικού αντικειμένου του πόθου,  ήταν γνωστή στον μαρκετίστα της Ίντερ. Όπως και να ‘χει, αποφάσισε ότι κάθε τι αγγλικό που μιλάει για επιστροφή μετανιωμένου “ασώτου” στη μεγάλη του αγάπη, είναι κι ένα ωραίο τρολάρισμα για την Τσέλσι. Κι έτσι, ήταν με τους στίχους του σονέτου 109 που κόσμησε το βίντεο της επιστροφής Λουκάκου στο Μιλάνο και τη Serie A. Και είναι όντως, εξαιρετικά εντυπωσιακό.

Grazie a William Shakespeare per le parole.
Oh Romelu, Romelu, bentornato a casa. 🌹 #WelcomeRomelu #ForzaInter pic.twitter.com/nWg7IBbGoO

— Inter (@Inter) July 5, 2022

Τι λέει ο… ποιητής -άρα και ο Λουκάκου;

Τι ακριβώς λέει ο Λουκάκου -με τα λόγια του Σαίξπηρ; Κοιτάξτε, τώρα. Τα σονέτα είναι σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο -και σε ελισσαβετιανά αγγλικά. Δύσκολη υπόθεση. Και για επαγγελματίες. Οπότε, ιδού η υπέροχη μετάφραση της Λένιας Ζαφειροπούλου («Σονέτα του William Shakespeare», 2016, Εκδόσεις Gutenberg). Λέει:

Ω, την καρδιά μου ψεύτικη μην πεις κι ας μοιάζει λίγο,
Πως η απουσία τη φλόγα μου την έχει μετριάσει.
Τόσο εύκολα απ’ τον εαυτό μου εγώ μπορώ να φύγω
Όσο κι απ’ την ψυχή μου που στο στήθος σου φωλιάζει.
Σπίτι είσαι της αγάπης μου· πλανήθηκα και το ‘δες,
Όμοια με τον ταξιδευτή στην ώρα μου επιστρέφω.
Δεν μ’ άλλαξε το πέρασμα του χρόνου και οι μόδες,
Και τον λεκέ μου μόνος μου με δάκρυα καταβρέχω.
Στη φύση μου βασίλευσαν όλες οι ασωτίες
Που κάθε σάρκα πολιορκούν, εντούτοις βεβαιώσου,
Ποτέ σε τόσο άλογες δε θα ʽφτανα αμαρτίες
Νʼ αφήσω για το τίποτα το αμέτρητο καλό σου.
Τίποτα ονομάζω εγώ το άπειρο σύμπαν, αν
Δεν έχω εσένα ρόδο μου, που εντός του είσαι το παν.

Η μετάφραση του Βασίλη Ρώτα

Ιστορική και η μετάφραση, πιο ελεύθερη, του σπουδαίου μας Βασίλη Ρώτα (Σαίξπηρ, Άπαντα. Αθήνα, 1927-1974, σε συνεργασία και με τη Βούλα Δαμιανάκου):

Μην άπιστο με ειπείς από τον μισεμό μου,
που ’δειξε τη φωτιά μου σάμπως να θαλιάζει·
γίνεται να χωρίσω από τον εαυτό μου,
ή την ψυχή μου, που στο στήθος μου φωλιάζει;
Εκεί η φωλιά ’ναι του έρωτά μου· αν πλανηθώ,
σαν ταξιδώτης, πάλι εκεί γυρνάω να μείνω,
στην ώρα μου κι ανάλλαχτος απ’ τον καιρό,
φέρνω ο ίδιος νερό ό,τι λάθος να ξεπλύνω.
Μην πεις, ακόμα κι αν η φύση μου οδηγεί
πάθια που κάθε είδος αίμα πολιορκούν,
πως μπορεί τόσο αφύσικα να μωραθεί,
ν’ αφήσει για το τίποτα όλα να χαθούν.
Τι λέω το σύμπαν τίποτα χωρίς εσένα,
ρόδο μου, που ’σαι μέσ’ σ’ αυτό το παν για μένα.

Όπως και να ‘χει, δηλαδή, εδώ μιλάμε για έναν έρωτα μεγάλο. Μετάνοια για την “απιστία”, αλλά και όρκοι αγάπης κι αφοσίωσης, τα πάντα όλα, λέμε… Οι 327 μέρες του Ρομέλου μακριά από το Μιλάνο μάλλον του ήταν αφόρητες. Είναι ο Ρομέλου Λουκάκου, είναι Ίντερ, λέει ο ίδιος, στο τέλος του βίντεο. Κι αυτό… λέει πολλά. Αρκεί βεβαίως, να κάνει ξανά, στο δεύτερο πέρασμά του, όσα έκανε στο πρώτο. Αλλιώς, κάτι… έμμετρο μπορεί να ακούσει πάλι από την κερκίδα, αλλά, να είστε βέβαιοι: Σε… Σαίξπηρ, δε θα φέρνει, με τίποτε!