Το 2ο (δύσκολο!) έργο του Τεν Χαχ στη Γιουνάιτεντ…

Το "μοτίβο" να έρχονται παίκτες ακριβά και, παρότι δε χρησιμοποιούνται ή δεν "βγαίνουν" στο χορτάρι να μην πωλούνται, αλλά να φεύγουν ελεύθεροι, έχει κοστίσει πάνω από 1 δισ. ευρώ την τελευταία 10ετία στην ομάδα! Πρέπει να αλλάξει κι αυτό είναι ένα ακόμη βάρος για τον Ολλανδό...

Το 2ο (δύσκολο!) έργο του Τεν Χαχ στη Γιουνάιτεντ… Η περασμένη σεζόν δεν ήταν απλώς αγωνιστικά απογοητευτική για τους “Κόκκινους Διαβόλους”. Ήταν, συγχρόνως και η σεζόν που ανέδειξε όλες τις -σοβαρές- παθογένειές τους ως ποδοσφαιρικού οργανισμού. Με πρώτη και κύρια το άσκοπο ξόδεμα ποσών-ρεκόρ τα τελευταία 10 χρόνια, που, όμως, έχουν φέρει όλους κι όλους 3 τίτλους. Της Premier League το 2012-13, του Κυπέλλου το 2015-16 και του Γιουρόπα Λιγκ, του 2016-17.

Η αποχώρηση του Πολ Πογκμπά (ξανά ως ελεύθερου!) για τη Γιουβέντους, είναι το κερασάκι σε μια καθόλου γλυκιά τούρτα για την ομάδα την τελευταία 10ετία. Ο παίκτης ήταν προϊόν των Ακαδημιών της, έφυγε, η ομάδα ξόδεψε 105.000.000 ευρώ για τον φέρει πίσω. Αγωνιστικά πήρε λίγα -σε σχέση με όσα είχε δείξει στη Γιουβέντους- πράγματα. Και τώρα φεύγει πάλι χωρίς ούτε οικονομικό όφελος για τη Γιουνάιτεντ.

Juve fans turned up in numbers to welcome back Paul Pogba 👏 pic.twitter.com/qtLZw6nxjI

— B/R Football (@brfootball) July 9, 2022

Πάνω από 1 δισ. “μέσα” σε βάθος 10ετίας!

Πάνω κάτω, ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τον Νεμάνια Μάτιτς, που πήγε ελεύθερος στη Ρόμα, αν και κόστισε σχεδόν 45.000.000 ευρώ (στην Τσέλσι) το 2017. Το ίδιο και ο Χουάν Μάτα, που ήλθε με το ίδιο ποσόν και πάλι από την Τσέλσι, το 2014. Τις δύο τελευταίες σεζόν, ο Μάτιτς ήταν σχεδόν μόνιμα αλλαγή ή στον πάγκο. Και ο Μάτα έπαιξε συνολικά 1.200 λεπτά για την ομάδα! Γιατί να μην έχουν δοθεί νωρίτερα με κανονική μεταγραφή; Γιατί τέτοια σπατάλη;

Ο Αλέξις Σάντσες κόστισε 34.000.000 ευρώ το 2018. Έπαιξε σε μόλις 45 ματς για την ομάδα. Και έφυγε ελεύθερος για την Ίντερ το 2020. Γία τον Μάρκος Ρόχο, η Γιουνάιτεντ έδωσε 20.000.000 το 2014. Ελεύθερος κι αυτός, στο τέλος, για τη Μπόκα Τζούνιορς πέρυσι το Γενάρη. Εδώ αρχίζει και αναδύεται ένα μοτίβο. Και δεν είναι κολακευτικό για την ομάδα…

Τον περασμένο Φεβρουάριο, μια μελέτη του CIES, του ανεξάρτητου Παρατηρητηρίου για το ποδόσφαιρο, έδειχνε ότι η Γιουνάιτεντ ξεπέρασε την τελευταία 10ετία και το “ψυχολογικό” όριο του ενός δισ. ευρώ σε αρνητικό ισοζύγιο μεταγραφών! Το 1,5 δισ. που έχει ξοδέψει όλα αυτά τα χρόνια είναι, σε απόλυτα νούμερα πίσω από το -ρεκόρ- του σχεδόν 1,7 δισ. της Μάντσεστερ Σίτι, του 1,63 δισ της Μπαρτσελόνα, του 1,61 της Τσέλσι. Και κατά τι μόνο πιο μεγάλο από το 1,542 της Γιούβε. Όμως όλες αυτές είναι λιγότερο “μέσα” από τη Γιουνάιτεντ. Διότι από πωλήσεις έχει πάρει πίσω μόλις 470.000.000!

Πρέπει να πορευθεί με σχέδιο, μυαλό και “καπατσοσύνη”…

Ο Έρικ Τεν Χαχ έχει στη διάθεσή του 200.000.000 ευρώ εφέτος για μεταγραφές. Ως τώρα έχει δώσει μόλις 15.000.000 για τον αριστερό μπακ της Φέγενορντ, Ταϊρέλ Μαλάσια. Αν γίνει και η μεταγραφή του Φρένκι ντε Γιονγκ, θα φύγουν άλλα 85.000.000 από το ταμείο. Και θα απομένουν άλλα 100. Εφόσον ξοδευτούν κι αυτά, ο πιο πάνω πίνακας θα δείχνει ακόμη μεγαλύτερη χασούρα, δηλαδή.

Κι αυτό είναι το 2ο, δύσκολο, παράλληλο έργο που έχει να κάνει ο Ολλανδός στο τιμόνι της ομάδας. Να φροντίσει, σε βάθος 3ετίας, οι μεταγραφές που γίνονται, να αξιοποιούνται. Αν δε “βγουν” στο γήπεδο, να “βγουν” τουλάχιστον στο ταμείο. Όχι επειδή έχει κίνδυνο να… ξεμείνει από λεφτά η ομάδα (διότι τέτοιο θέμα δεν υπάρχει.) Αλλά για να μη δείχνει -και- σ’ αυτόν τον τομέα, ότι, γενικώς, πορεύεται χωρίς σχέδιο, αλλά και χωρίς πολύ μυαλό και καπατσοσύνη. Είναι και αυτά ζητήματα που “πληγώνουν” το σύλλογο, όσο και η απουσία τίτλων…