Γιούργκεν Κλοπ: Όλα ήταν θέμα… πίστης, τελικά!

Οι τίτλοι είναι τίτλοι. Μπορεί να τους κερδίσεις, μπορεί και όχι. Αλλά αυτό που έχει φέρει ξανά στη Λίβερπουλ ο Κλοπ δε μετριέται μόνο σε τίτλους. Είναι ο άνθρωπος που την έκανε... "παλιά, καλή". Ομάδα με τα όλα της, οικογένεια, με νοοτροπία νικητή και σπάνιο αγωνιστικό ήθος. Είναι ο "θεός" του Κοπ. "Είναι ερωτευμένοι μαζί του και τους αρέσει"! Και δικαίως!

Γιούργκεν Κλοπ: Όλα ήταν θέμα… πίστης, τελικά! Στις 4 Οκωβρίου του 2015, η Λίβερπουλ έρχεται 1-1 εκτός έδρας με την “αιώνια” Έβερτον. Είναι η 8η αγωνιστική της Πρέμιερ και το 166ο παιχνίδι με τον Μπρένταν Ρότζερς στον πάγκο της, από τον Ιούνιο του 2012. Η ομάδα είναι 10η στον πίνακα, με μόλις 3 νίκες από την αρχή της σεζόν, δύο ήττες, από Γουέστ Χαμ (εντός) και Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ (εκτός) και δύο ακόμη ισοπαλίες με Νόριτς, στο Άνφιλντ και Άρσεναλ, εκτός.

Με άλλα λόγια είναι μια σεζόν… μια απ’ τα ίδια για τους Reds. Δεν είναι τόσο τα αποτελέσματα αυτά καθαυτά. Είναι η εικόνα της ομάδας. Χωρίς πίστη στον εαυτό της, για μία ακόμη χρονιά, η Λίβερπουλ του Ρότζερς, απλώς δε… “γεμίζει το μάτι”, για να το πούμε απλά. Δείχνει μια ομάδα που θα κινηθεί και πάλι στη μετριότητα, δε θα δώσει μεγάλες χαρές στους οπαδούς της, ούτε θα συγκινήσει με το ποδόσφαιρο που παίζει… Ο Γιούργκεν Κλοπ έχει φύγει από τη Ντόρτμουντ από το καλοκαίρι. Και η ανακοίνωση της συμφωνίας μαζί του, στις 8 Οκτωβρίου φέρνει έναν φρέσκο αέρα στο Άνφιλντ.

Στη Ντόρτμουντ έχει δείξει προπονητής με προοπτική…

Ο Κλοπ έχει κάνει όνομα στη Γερμανία ως προπονητής μακράς προοπτικής με τη Ντόρτμουντ. Έχει πάρει μαζί της τη Μπουντσελίγκα, το 2011 με την πιο νεανική ομάδα στην ιστορία της. Και έχει κάνει νταμπλ την επόμενη σεζόν μ’ ένα σωρό ρεκόρ. Του αρέσει το επιθετικό ποδόσφαιρο, είναι μια θετική και αισιόδοξη προσωπικότητα, ένας προγειωμένος και σοβαρός άνθρωπος που, όμως, συγχρόνως, έχει κι ένα ωραίο, φλεγματικό χιούμορ και μια αφοπλιστική ειλικρίνεια στα λόγια του. “Είμαι από το Μέλανα Δρυμό“, λέει. “Η μητέρα μου μπορεί να βλέπει τώρα και να μην καταλαβαίνει ούτε λέξη απ’ όσα έχω πει. Πιστεύει κανείς σ’ αυτό το δωμάτιο ότι μπορεί να κάνω θαύματα; Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Ο… Normal One“!

Κερδίζει με τη μία τους φίλους της ομάδας λέγοντας απλά ότι το πρώτο πρώτο ζητούμενο είναι “η πίστη στον εαυτό μας”. Και υπόσχεται, σεμνά, “έναν μεγάλο τίτλο τα προσεχή τέσσερα χρόνια”. Είναι σα να τους λέει ότι θα πρέπει να δείξουν υπομονή. Ότι η δουλειά που ξεκινάει έχει μέλλον, αλλά και τη βιασύνη ως μεγάλο της εχθρό. Η σεζόν τελειώνει με τη Λίβερπουλ εκτός Ευρώπης μέσω Πρέμιερ αλλά και με παρουσία στον τελικό και του Γιουρόπα Λιγκ (έχασε από τη Σεβίλλη) και του Λιγκ Καπ (έχασε από τη Σίτι). Και, από την επόμενη ο Κλοπ… ξεκινάει την πραγματική του δουλειά. Αυτή που έχει να κάνει με την πίστη στην ομάδα.

“Χειρουργικές μεταγραφές” και άψογη διαχείριση του υλικού…

Τη φέρνουν σιγά σιγά οι “χειρουργικές” μεταγραφές, αλλά και η άψογη διαχείριση του υλικού. Ο Κλοπ είναι εξαιρετικός ποδοσφαιρικός κόουτς, αλλά και σπουδαίος… life coach. Ο Φιρμίνιο έχει πει γι’ αυτόν ότι “βρίσκει κάθε μέρα έναν διαφορετικό τρόπο για να μας εμψυχώνει και να μας ανεβάζει το ηθικό”. Ο ερχομός του Σαντιό Μανέ, αλλά και του Τζορτζίνιο Βαϊνάλντουμ, το 2016 σηματοδοτεί την αρχή του σχεδίου Λίβερπουλ-οικογένεια-ομάδα -και όχι Λίβερπουλ των “σταρ”, που όμως, δεν φτιάχνουν αξιόπιστο σύνολο. Την ίδια χρονιά “ανεβαίνει” στην πρώτη ομάδα και ο Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ.

Με Μανέ, Φελίπε Κουτίνιο και Ρομπέρτο Φιρμίνιο σε οίστρο, υπό τις οδηγίες του, η Λίβερπουλ φτάνει στο Τσάμπιονς Λιγκ μετά από τριετή “ξηρασία”. Η ευκαιρία είναι μεγάλη. Το μυαλό του Κλοπ βλέπει ένα βήμα πιο πέρα. Και στο λιμάνι φτάνει από τη Ρόμα, το καλοκαίρι του 2017, ο Μοχάμεντ Σαλάχ. Κάποιοι λένε τότε ότι ο Σαλάχ, που είχε απογοητεύσει στην Τσέλσι, δεν είναι για Πρέμιερ. Αλλά στο τέλος της σεζόν όλοι πίνουν νερό στο όνομα του Κλοπ, με τον Αιγύπτιο να κλείνει τη χρονιά με… 44 γκολ και 16 ασίστ!

Ο “Μο”, με 10 γκολ και 5 ασιστ στο Τσάμπιονς Λιγκ προσφέρει τα μέγιστα και στην πρόκριση της Λίβερπουλ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, με τους οπαδούς της ομάδας να παραληρούν. Για να φτάσει στο Κίεβο, όπου τελικά θα χάσει με 3-1 από τη Ρεάλ, η Λίβερπουλ του Κλοπ έχει αποκλείσει Πόρτο, Μάντσεστερ Σίτι και Ρόμα. Κι αυτό παρότι το Γενάρη, τα 135.000.000 της Μπαρτσελόνα είναι πάρα πολλά για να πουν οχι οι Reds στη μεταγραφή του Κουτίνιο. Ο ιδιοφυής Κλοπ δίνει τα 84.500.000 απ’ αυτά όχι για την επίθεση, αλλά… για την άμυνα. Και ο Βίρτζιλ Φαν Ντάικ είναι το κομμάτι του παζλ που συμπληρώνει τη Λίβερπουλ όπως την ονειρεύεται ο Γερμανός.

Η απίθανη ανατροπή με τη Μπάρτσα και η τήρηση της… υπόσχεσης

Το καλοκαίρι του 2018, σε άλλη μια κίνηση που ξενίζει, στην αρχή, η Λίβερπουλ δίνει 62.500.000 ευρώ για τον Άλισον, φέρνει και Ναμπί Κεϊτά και Φαμπίνιο και… ξαναφτάνει στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ μετά από μια απίθανη ανατροπή ενός 3-0 στο Καμπ Νου, με 4-0 στο Άνφιλντ. Σαλάχ και Ντιβόκ Οριγκί βοηθούν στη Μαδρίτη, απέναντι στην Τότεναμ τον Κλοπ να βγει αληθινός στην υπόσχεσή του. Ο μεγάλος τίτλος βρίσκει θέση στην τροπαοθήκη μέσα στην 4ετία για τη Λίβερπουλ. Και όλοι, πλέον, είναι “πιστοί” του.

Παραλίγο την ίδια σεζόν να έλθει και ο 2ος, ο διακαής πόθος της ομάδας από την εποχή του Κένι Νταλγκλίς, το 1990. Αλλά οι 97 βαθμοί δε φτάνουν, αφού η Σίτι μαζεύει 98, σ’ ένα επικό πρωτάθλημα που έγραψε ιστορία.

Αλλά ο Κλοπ γράφει τη δική του, με την κατάκτηση της Πρέμιερ -άνετα κιόλας, με 18 βαθμούς διαφορά από τη Σίτι και… 33 από Γιουνάιτεντ και Τσέλσι!- τη σεζόν 2019-20. Είναι το τέλος μιας “κατάρας”, τόσων πέτρινων χρόνων. Ο Κλοπ “λιώνει”τους οπαδούς της Λίβερπουλ όταν, με δάκρυα στα μάτια κι ο ίδιος λέει για τον τίτλο:

“Είναι για σένα Κένι και Στίβι…”

“Είναι για σένα Κένι (Νταλγκλίς)! Ήσουν στο πλάι των παιδιών και έκανες υπομονή τριάντα χρόνια. Και για τον Στίβι (Τζέραρντ). Ξέρω πόσο προσπάθησε να το καταφέρει στην εποχή του και ξέρω πόσο πανηγυρίζει που το πετύχαμε εμείς τώρα“. Στο… τώρα-τώρα, με έναν τίτλο στην τσέπη ήδη και 3 ακόμη στο στόχαστρο, ο Κλοπ έχει ήδη ανανεώσει την παραμονή του στη Λίβερπουλ ως το 2026! Κι αυτό επειδή οι επιτυχίες του δεν έχουν τόσο να κάνουν με τους τίτλους, όσο με την πίστη που λέγαμε και πιο πάνω.

Ο Γερμανός δε διεκδικεί φυσικά, την τελειότητα. Όπως όλοι μας κάνει κι εκείνος λάθη. Καμιά φορά και σοβαρά. Όμως είναι ο πρώτος που θα το πει. Και ο πρώτος που παίρνει την ευθύνη επάνω του. Οι παίκτες του παίζουν και για εκείνον, επειδή τους σέβεται και σέβεται τη δική τους δουλειά στις προπονήσεις. Και οι οπαδοί επειδή έφερε ξανά στο Κοπ το χαμόγελο, την αισιοδοξία και την αυτοπεποίθηση.

Αμφισβήτηση στο πρόωσπό του υπάρχει κατά καιρούς. Αλλά από ελάχιστους. Η απάντησή τους είναι όσα βλέπουν στο γήπεδο. Το αγωνιστικό ήθος και η μενταλιτέ νικητή της Λίβερπουλ είναι απαράμιλλα. Και είναι δικό του έργο. Είναι ο… Normal One, αλλά τόσο μα τόσο special για τη Λίβερπουλ όσο κανείς ποτέ δεν έβαζε στο μυαλό του εκείνο το απόγευμα της 8ης Οκτωβρίου του 2015. Της ημέρας που άλλαξε τη μοίρα της ομάδας και την έκανε… “παλιά, καλή”, με όλη τη νοσταλγία και την αγάπη που συνήθως δίνουμε σ’ αυτή την έκφραση…