Γιουνάιτεντ: Μαζί με τον Τεν Χαχ επιστρέφει και η… λογική;

Τα 250.000.000 ευρώ για μεταγραφές είναι, συγχρόνως, πολλά και λίγα για τη Γιουνάιτεντ. Κι αυτό επειδή το βασικότερο πρόβλημά της δεν είναι η -απαραίτητη, ωστόσο, κι αυτή- ανανέωση σε έμψυχο δυναμικό. Είναι να αλλάξει τρόπο σκέψης συνολικά...

Γιουνάιτεντ: Μαζί με τον Τεν Χαχ επιστρέφει και η… λογική; Αυτό είναι πλέον το ερώτημα των… 250.000.000 ευρώ. Διότι τόσα είπε ανοιχτά και ξάστερα η ομάδα ότι θα διαθέσει στον Ολλανδό για να αλλάξει σελίδα μετά από τη χειρότερη σεζόν στη σύγχρονη ιστορία της. Οι “Κόκκινοι Διάβολοι” τέλειωσαν τη χρονιά 6οι, εκτός Τσάμπιονς Λιγκ και με την πιο “αναιμική” τους συγκομιδή γκολ στα χρόνια της Πρέμιερ Λιγκ.

Όταν στη θέση του Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ ήλθε ένας μη κανονικός προπονητής, ο Ραλφ Ράνγκνικ, πολλοί ήταν αυτοί που προέβλεπαν ότι τα πράγματα δε θα πάνε καλά. Ίσως όχι τόσο άσχημα, αλλά όχι και τόσο καλά. Ειδικά από τη στιγμή που ο Γερμανός ήλθε και… επισήμως ως προσωρινή λύση! Λες και η χρονιά είχε τελειώσει από τη 12η αγωνιστική και τη (βαριά είναι η αλήθεια) ήττα από τη Γουότφορντ. Τραγικό λάθος από μια τόσο μεγάλη ομάδα. Ειδικά όταν μπει στην εξίσωση και το άλλο.

Ο Νορβηγός παρέλαβε από τον Ζοζέ Μουρίνιο στα τέλη του 2018. Πριν η σεζόν τελειώσει, Μάρτιο του 2019, η διοίκηση θεώρησε ότι είναι ο κατάλληλος για να κρατήσει το τιμόνι στην πορεία προς μεγάλα πράγματα. Και του κάνει τριετές συμβόλαιο. Και πάλι μια βιαστική κίνηση που πιο πολύ στόχευε στην… ηρεμία της κερκίδας. Ο Σόλσκιερ είχε άλλοθι την πρώτη (μισακή) του σεζόν. Στη δεύτερη, “δική” του, ωστόσο, τερμάτισε 15 βαθμούς πίσω από τη Σίτι και… 33 πίσω από τη Λίβερπουλ.

Διόρθωσε το λάθος με λάθος…

Η παραμονή του, τότε, ήταν λάθος. Και έδiνε και το λάθος μήνυμα. Ότι η Γιουνάιτεντ “έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά”. Ότι θεωρεί απίθανο να συναγωνιστεί Σίτι και Λίβερπουλ για τον τίτλο. Και ότι η έξοδός της στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι ο κεντρικός στόχος της κάθε σεζόν.  Μ’ αυτή τη -στρεβλή- λογική, λοιπόν, μια μια χαρά τα πήγε και το 2020-21. Δεύτερη θέση, αήττητος εκτός έδρας, τελικός Γιουρόπα Λιγκ. Το πήρε η Βιγιαρεάλ στα πέναλτι, αλλά, ΟΚ. Τελικός ήταν.

Όμως, σε τέτοια περίπτωση, αν αυτοί είναι οι στόχοι της Γιουνάιτεντ, που στο μεταγραφικό παζάρι την τελευταία 5ετια είναι “μέσα” κατά 80.000.000 ευρώ περισσότερα από τη Σίτι και κατά… 310.000.000 περισσότερα από τη Λίβερπουλ, γιατί να φύγει ο Σόλσκιερ τόσο νωρίς; Και μάλιστα, αν ήταν να έλθει στη θέση του μη κανονικός προπονητής; Το ψάρι βρομάει πάντοτε απ’ το κεφάλι πρώτα, όχι απ’ την ουρά. Η λογική λείπει τόσα χρόνια από την ομάδα και όχι το χρήμα.

Και υπό αυτή την έννοια, η πρόσληψη του Τεν Χαχ είναι ασφαλώς προς τη σωστή κατεύθυνση. Αρκεί να συνοδευτεί από όλο το “πακέτο” που κάνει μια ομάδα μεγάλη ξανά. Επιτελείο που θα αξιοποιεί το χρήμα όπως η Λίβερπουλ του Moneyball ή η Σίτι του “Τσίκι” Μπεγκιριστάιν. Πλάνο που θα έχει ορίζοντα τουλάχιστον 3ετίας. Και, βέβαια, όραμα όχι την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά τους τίτλους. Όλους τους πιθανούς! Φυσικά και αυτόν της Πρέμιερ.

Πολλά και λίγα συγχρόνως τα 250.000.000 στον Τεν Χαχ…

Τα 250.000.000 ευρώ “προίκα” στον Ολλανδό, είναι υπό αυτό το πρίσμα και πολλά και λίγα συγχρόνως. Διότι ο Τεν Χαχ για τουλάχιστον δύο σεζόν πρέπει να είναι συγχρόνως προπονητής και… γιατρός, στη Γιουνάιτεντ. Ο σύλλογος νοσεί, αλλά το βασικό του πρόβλημα δεν είναι η ανανέωση του έμψυχου υλικού. Είναι απαραίτητη και αυτή, σταδιακά. Αλλά πιο απαραίτητη είναι η άμεση αλλαγή στον τρόπο σκέψης όλων όσοι έχουν την ευθύνη να “τρέχουν” την ομάδα.

Ο Ολλανδός μπορεί να φέρει φρέσκο αέρα στη Γιουνάιτεντ. Αλλά πρέπει να μπορέσει και να δουλέψει απερίσπαστος, με τους δικούς του ανθρώπους και τη διοίκηση στο πλάι του με όρους… ποδοσφαιρικής, πλέον, λογικής. Όχι λογικής “τακιμιάσματος” με τους οπαδούς, αποποίησης ευθυνών πίσω σπό ένα “μα, τόσα λεφτά ξοδεύουμε” και ανερμάτιστων επιλογών που δίνουν τη λάθος εικόνα. Και διαποτίζουν, έτσι και όλο το σύλλογο με τη λάθος νοοτροπία.