Χαμογελάει από ψηλά ο Φάουστο Γκρεσίνι…

Ο χαμογελαστός Ιταλός πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής και ιδρυτής ενός πολύ ξεχωριστού τιμ στο χώρο δεν ήταν εκεί για να καμαρώσει την ομάδα του να θριαμβεύει στην πρεμιέρα της σεζόν... Αλλά η κληρονομιά του ζει...

Χαμογελάει από ψηλά ο Φάουστο Γκρεσίνι… Τα δάκρυα των μελών της ομάδας Γκρεσίνι-Ντουκάτι στην πρεμιέρα του MotoGP στο Κατάρ δεν ήταν μόνο χαράς για τη νίκη του Ενέα Μπαστιανίνι. Ήταν και θλίψης. Και δικαίωσης για τον ξεχωριστό Φάουστο Γκρεσίνι. Τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή του 1985 και το 1987 και ιδρυτή, το 1997, της Γκρεσίνι MotoGP. Μιας ομάδας που έχει θρηνήσει δύο οδηγούς. Και από πέρυσι, στις 23 Φεβρουαρίου και τον ιδρυτή της, που έχασε τη μάχη με την Covid-19…

The news we would have never wanted to give, and that unfortunately we are forced to share with all of you. After nearly two months battling against Covid, Fausto Gresini has sadly passed away, few days after turning 60. #CiaoFausto❤️ pic.twitter.com/mHMsDgunmb

— Gresini Racing (@GresiniRacing) February 23, 2021

Η Γκρεσίνι πέτυχε την πολύ σπουδαία για μη εργοστασιακή ομάδα νίκη της στο Κατάρ υπό την ηγεσία της χήρας του Φάουστο, Νάντια Παντοβάνι. Ήταν μια πολύ συγκινητική, σημαδιακή στιγμή για την ίδια αλλά και για τη μνήμη του αδικοχαμένου συζύγου της. Μις από τις πιο αγαπητές μορφές στο χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού των 2 τροχών. Διότι ο Γκρεσίνι ήταν όχι μόνο ένας οραματιστής του χώρου, αλλά κι ένας από τους πιο γελαστούς και αισιόδοξους ανθρώπους του. Σίγουρα καμαρώνει από ψηλά για τη νίκη του Μπαστιανίνι.

A more deserving winning team and rider you will not find! 🏆#QatarGP 🇶🇦 pic.twitter.com/7q8oGdEC7v

— MotoGP™🏁 (@MotoGP) March 6, 2022

Οι δύο άλλες φορές που η Γκρεσίνι βυθίστηκε στο θρήνο

Στο πλάι του, μάλλον νοιώθουν δικαίωση και οι δυο αναβάτες που έχασαν τη ζωή τους πάνω σε δίτροχα της ομάδας. Ο πρώτος ήταν ο Νταϊτζίρο Κάτο. Ο Ιάπωνας διέπρεψε με την ομάδα στα 250 κ.ε. Η άνοδός του στα 500 κ.ε. ήταν μια γιορτινή στιγμή για τον ίδιο και τη Γκρεσίνι. Αλλά δυστυχώς η μοίρα είχε άλλα σχέδια. Στην πατρίδα του, στην πίστα της Σουζούκα, ο Κάτο βρήκε τραγικό θάνατο στις 20 Απριλίου του 2003, λίγο πριν κλείσει τα 26 του.

Οκτώ χρόνια μετά, στην πίστα της Μαλαισίας, Οκτώβριο του 2011 ήταν ο Μάρκο Σιμοντσέλι ο δεύτερος αναβάτης της Γκρεσίνι Χόντα που χάνει τη ζωή του. Στο δυστύχημα ενεπλάκη και ο αδελφικός του φίλος, Βαλεντίνο Ρόσι, που σκέφτηκε τότε μέχρι και να σταματήσει να αγωνίζεται. Ο Σιμοντσέλι ήταν μεγάλο ταλέντο και πολύ αγαπητός στις πίστες. Όταν σκοτώθηκε δεν ήταν ακόμη 25 χρονών…

Γενικά, η Γκρεσίνι έχει συνδεθεί με την έννοια ταλέντο. Από τις τάξεις της έχουν περάσει ονόματα όπως οι Άλεξ Μπάρος (φωτό), Λόρις Καπιρόσι, Σέτε Ζιμπερνάου, Μάρκο Μελάντρι, Κόλιν Έντουαρντς, Τόνι Ελίας,

Η Aprilia και, πλέον, η Ducati

H Γκρεσίνι πέρασε κάποια δύσκολα χρόνια με την Aprilia, Η συνεργασία είχε προβλήματα και όχι καλά αποτελέσματα. Αλλά ο Φάουστο δεν το έβαλε κάτω. Μόλις η Aprilia έφτιαξε δική της ομάδα, ο Γκρεσίνι πλησίασε τη Ducati και συμφώνησε και με τους Ενέα Μπαστιανίνι, Φάμπιο ντι Τζιαναντόνιο. Όλα θα ήταν ιδανικά για τη νέα σεζόν αν η πανδημία δεν αποφάσιζε, πέρυσι το Φεβρουάριο να προσθέσει στα θύματά της τον ακούραστο, χαμογελαστό Φάουστο.

Μια εμβληματική μορφή που, δυστυχώς δεν ήταν παρών στο Κατάρ για να δει το νέο του εγχείρημα να πετυχαίνει απόλυτα με την πρωτιά του Μπαστιανίνι. Δικαίωση για τον ίδιο, αλλά και για ένα τιμ που πάντοτε είχε το δικό του τρόπο σκέψης και τις δικές του πρακτικές στο χώρο. Ένα τιμ που ανέδειξε ταλέντα και έγραψε ιστορία, αν και όχι πάντοτε χαρούμενη…