Θοδωρής Αθερίδης: «Είμαι ένα παιδί αγράμματο…και έχω γευτεί περισσότερα από όσα ονειρευόμουνα»

Είμαι ένα παιδί από την πλατεία Ναυαρίνου, αγράμματο κι έγινα συγγραφέας θεατρικός, σκηνοθέτης θεατρικός, σκηνοθέτης κινηματογραφικός, σεναριογράφος, ηθοποιός

Ποδαρικό έκανε για την πρεμιέρα της εκπομπής της Σίσσυς Χρηστίδου «Χαμογέλα και πάλι» ο Θοδωρής Αθερίδης ο οποίος μίλησε για την πορεία του στον χώρο του θεάτρου, την τηλεόραση και την Σμαράγδα Καρύδη.

«Έχω γευτεί περισσότερα από όσα ονειρευόμουνα. Είμαι ένα παιδί από την πλατεία Ναυαρίνου, αγράμματο κι έγινα συγγραφέας θεατρικός, σκηνοθέτης θεατρικός, σκηνοθέτης κινηματογραφικός, σεναριογράφος, ηθοποιός»

Αν καβάλησε το καλάμι

«Οι αθλητές είναι κάτι συγκεκριμένο, στην δική μας δουλειά και Όσκαρ να πάρεις σημαίνει απλώς ότι είσαι καλός. Όχι ότι είσαι καλύτερος από όλους. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι πιο ταλαντούχοι από εσένα και αυτό δεν το έχουν γευτεί. Η τύχη πιστεύει πως έπαιξε μεγάλο ρόλο καθώς ήταν τη σωστή στα σωστά μέρη. Η τύχη καθορίζει τα πράγματα σε ποσοστό 90%. Το πιο ισχυρό σημείο της καριέρας μου ήταν «Το Σ΄αγαπώ, Μ΄αγαπάς» αλλά και οι «Άγαμοι Θύτες».

 Σμαράγδα Καρύδη.

«Με τη Σμαράγδα δεν ήταν τύχη. Η ζωή τα φέρνει που γνωρίζονται δύο άνθρωποι την ώρα που έχουν κοινές ανάγκες. Για μένα η τύχη είναι σαν μυστικό σχέδιο του Θεού. Με την έννοια του μυστηριακού. Πιστεύω ότι τα πράγματα οργανώνονται με έναν τρόπο και υπάρχει ένα σχέδιο για αυτό».

Πως αντιμετωπίζει τα πράγματα που τον στρεσάρουν.

«Έρχεσαι εσύ και με εκνευρίζει. Αυτόματη αντίδραση είναι να στην πέσω. Αν εκεί καταλάβω ότι το πρόβλημα είναι δικό σου και όχι δικό μου θα φύγω. Δεν θα εκνευριστώ. Όπως έλεγε μια γιαγιά, αν θυμώσεις δύο κόπους θα κάνεις. Έναν για να θυμώσεις και έναν για να ξεθυμώσεις».

Μαθήματα Κωμωδίας στο θέατρο.

«Η γραφή είναι ο τρόπος που έχει βρει να φιλτράρεις αυτά που θέλεις να πεις και δεν το ξέρεις. Όπως λένε οι ψυχολόγοι ‘να γράφετε για να ορίζετε το συναίσθημα’, κάπως έτσι. Για να γίνει αυτό ωραία και σωστά είναι να έχεις γεμίσει από αυτή την ανάγκη».

Τα όνειρά του

«Έχω γευτεί περισσότερα από όσα ονειρευόμουνα».